• «Το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών θα δείξει που πηγαίνει η Ευρώπη»
• «Διαψεύστηκαν οι πολύ ενθουσιώδεις Κασσάνδρες με τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών - Δεν άλλαξαν οι συσχετισμοί»
• «Σε μια σειρά από χώρες, η ακροδεξιά δεν τα πήγε καθόλου καλά»
• «Η Ευρώπη πρέπει να δει το μεταναστευτικό με περισσότερο ρεαλισμό και περισσότερη γεωστρατηγική εγρήγορση»
• «Τυχερή η Κύπρος που έχει τον Κωνσταντίνο Ιωάννου»
• Αναλύει τα δεδομένα με την προσπάθεια της Κύπρου για αποχαρακτηρισμό κάποιων περιοχών στη Συρία από επικίνδυνες σε ασφαλείς
• Τι λέει για την Τουρκία και την βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων

• ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟΝ ΤΕΡΕΝΣ ΚΟΥΙΚ
• ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΑΤΣΙΚΑ

* Σημείωση: Η συνέντευξη δόθηκε πριν τις ανακοινώσεις Μητσοτάκη για ανασχηματισμό

«Η Ευρώπη αυστηροποιεί την μεταναστευτική της πολιτική κατά το ελληνικό πρότυπο, προς την κατεύθυνση της λελογισμένης νόμιμης μετανάστευσης και καταπολέμησης των παράνομων ροών», δηλώνει μεταξύ άλλων ο απερχόμενος Υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου της Ελλάδας Δημήτρης Καιρίδης, σε αποκλειστική συνέντευξη στην OffsiteNews στα πλαίσια της εκπομπής “Πρόσωπα” με τον Τέρενς Κουίκ. 

Εξήρε παράλληλα το έργο του Υπουργού Εσωτερικών της Κύπρου Κωνσταντίνου Ιωάννου, αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι “Η Κύπρος είναι τυχερή που έχει τον Κωνσταντίνο Ιωάννου Υπουργό Εσωτερικών, είναι πάρα πολύ ικανός και πολιτικά και τεχνοκρατικά, έχουμε δουλέψει πολύ στενά μαζί”. 

Ο Δημήτρης Καιρίδης, ο οποίος είναι και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αναφέρθηκε μέσα από τη συνέντευξή του στα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών και στις εξελίξεις στο Μεταναστευτικό.

Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών σημείωσε πως παρά την αισθητή άνοδο της ακροδεξιάς και με την επιφύλαξη του αποτελέσματος των επικείμενων πολύ σημαντικών γαλλικών εκλογών, η υφιστάμενη ισορροπία δε διαταράσσεται, καθώς η συμμαχία Χριστιανοδημοκρατών, Φιλελευθέρων και Σοσιαλιστών διατηρεί τη μεγάλη πλειοψηφία του Ευρωκοινοβουλίου, επισημαίνοντας συγχρόνως πως παρά τα εκλογικά οφέλη της Ακροδεξιάς σε Γερμανία και Γαλλία, τα ποσοστά των ακροδεξιών κομμάτων σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες παρέμειναν χαμηλά.

Η άνοδος αυτή, σχολίασε, δεν θα αποτελέσει απαραίτητα εμπόδιο στην ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική, η οποία ούτως ή άλλως αυστηροποιείται, κατά το ελληνικό πρότυπο, προς την κατεύθυνση της λελογισμένης νόμιμης μετανάστευσης και καταπολέμησης των παράνομων ροών. Σημαντικές, τόνισε, είναι οι επιτυχίες της εξασφάλισης αυξημένης χρηματοδότησης για το Μεταναστευτικό εκ μέρους της ΕΕ, αλλά και της υιοθέτησης του Συμφώνου Μετανάστευσης και Ασύλου, το οποίο “επιβάλλει” την αλληλεγγύη στην Ευρώπη, ενώ για μια ακόμη φορά χαιρέτισε τη στενή συνεργασία του με τον ομόλογό του στην Κύπρο, Κ. Ιωάννου, και τις πρωτοβουλίες του τελευταίου για την επίλυση των καίριων προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Κύπρος και η Ελλάδα ως χώρες υποδοχής. 

Τόνισε πάντως ότι είναι πολύ σημαντικό το αποτέλεσμα των πρόωρων εκλογών στη Γαλλία αφού εκεί θα φανεί που πηγαίνει η Ευρώπη. 

Ανέλυσε επίσης τα δεδομένα σχετικά με την προσπάθεια κυρίως της Κύπρου για αποχαρακτηρισμό κάποιων περιοχών στη Συρία από επικίνδυνες σε ασφαλείς. 

Όσον αφορά την Τουρκία και τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, σημείωσε πως απέναντι στις προκλητικές και παράνομες βάσει του διεθνούς δικαίου διεκδικήσεις της, οι οποίες βρίσκουν έρεισμα και στις δύο ισχυρότερες πολιτικές δυνάμεις της χώρας, η αποφασιστική ελληνική στάση έχει φέρει καρπούς, κάτι που αποδεικνύεται από την απουσία παραβιάσεων της ελληνικής Επικράτειας και τη συνεργασία της Τουρκίας στο Μεταναστευτικό, ολοκληρώνοντας πως παρά την ύφεση στο εχθρικό κλίμα μεταξύ των δύο χωρών το τρέχον διάστημα, η Κυβέρνηση πρέπει να επαγρυπνά, καθώς η Τουρκία παραμένει διαχρονικά ένας “πολύ δύσκολος γείτονας και πολύ δύσκολος αντίπαλος”.

Παρακολουθείστε την Συνέντευξη στο πλαίσιο της Εκπομπής "Πρόσωπα" ή διαβάστε την αυτούσια πιο κάτω σε γραπτό λόγο:

Ακολουθεί αυτούσια η συνέντευξη του κ. Δημήτρη Καιρίδη στον Τέρενς Κουίκ:

• Ερ: Πώς βλέπουμε τώρα την Ευρώπη μετά τις ευρωεκλογές σε σχέση και με το μεταναστευτικό;

Είχαμε το αποτέλεσμα των εκλογών, αν και φοβάμαι ότι θα πρέπει να περιμένουμε το αποτέλεσμα των γαλλικών εκλογών για να δούμε που πηγαίνει η Ευρώπη, είναι σαν ένας δεύτερος γύρος. Σημαντικό τί έγινε την περασμένη Κυριακή, εξίσου σημαντικό όμως ό, τι θα γίνει στο τέλος του μήνα με την πρόωρη προκήρυξη εκλογών στη Γαλλία, δεδομένης της θέσης της Γαλλίας στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Νομίζω ότι οι πολύ ενθουσιώδεις Κασσάνδρες διαψεύστηκαν. Οι συσχετισμοί δεν άλλαξαν, αν και έχουμε μια αισθητή ενίσχυση των δυνάμεων της άκρας δεξιάς στο ευρωκοινοβούλιο, όμως δεν έχουμε τη μεγάλη ανατροπή. Τα τρία μεγάλα κόμματα που έχουν δώσει τον τόνο μέχρι σήμερα, οι Χριστιανοδημοκράτες, που ενισχύουν τις δυνάμεις τους, οι Φιλελεύθεροι, που πέφτουν εξαιτίας της συντριβής Μακρόν, και οι Σοσιαλιστές, οι οποίοι τα πήγαν σχετικά καλά, διατηρούν τη μεγάλη πλειοψηφία των 400 εδρών και είναι αυτή η Συμμαχία που θα εκλέξει την επόμενη Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

• Βλέπετε να είναι η Φον Ντερ Λάιεν;

Νομίζω ότι έχουν ενισχυθεί οι προοπτικές της. Πρώτον, βλέπω ότι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αυτήν θα προτείνει, γιατί η μεγάλη πλειοψηφία των Πρωθυπουργών εκεί ανήκουν στο Χριστιανοδημοκρατικό κόμμα. Και παραδοσιακά το πρώτο κόμμα, που με διαφορά είναι σήμερα το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, είναι που προτείνει Πρόεδρο Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από κει και πέρα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, όπου τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, υπάρχει η πλειοψηφία. Θα δούμε πόσο πειθαρχημένη και στοιχημένη είναι, αλλά νομίζω ότι μπορεί να αισιοδοξεί.

• Παρ’ όλο που ο Μακρόν κοιτάει προς τον Ιταλό τραπεζίτη (Μάριο Ντράγκι);

Νομίζω ότι Μακρόν είναι αποδυναμωμένος μετά το αποτέλεσμα της Κυριακής. Θα δούμε αν θα έχουμε μια μεγάλη ανατροπή στη Γαλλία, μια Γαλλία που με Πρωθυπουργό από το κόμμα της Λεπέν ή τη Λεπέν θα είναι μια τελείως διαφορετική Γαλλία, με ό, τι αυτό σημαίνει για την Ευρώπη, άρα είναι πάρα πολύ κρίσιμο και δεν πρέπει να το υποτιμούμε.

Είναι σημαντικό να θυμηθούμε ότι σε μια σειρά από χώρες, η ακροδεξιά δεν τα πήγε καθόλου καλά, αναφέρομαι στην Πορτογαλία, την Ουγγαρία, την Πολωνία, τη Σουηδία, ακόμα και την Ολλανδία. Και ακόμα και στην Ιταλία, που είχαμε αυτήν την πολύ μεγάλη άνοδο της Μελόνι, αυτό έγινε ως αποτέλεσμα της κατάρρευσης του Σαλβίνι, ο οποίος είχε πάρει το 35% το 2019 και τώρα περιορίζεται σε μονοψήφιο νούμερο. Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι η άνοδος της Μελόνι έχει να κάνει με το γεγονός ότι δεν είναι πια στην ακροδεξιά και ότι έχει κάνει μια συνειδητή προσπάθεια μιας στροφής στον ρεαλισμό και στην κυβερνησιμότητα, και άρα δεν επιβεβαιώνει την άνοδο της ακροδεξιάς αλλά τη σημασία της κανονικοποίησης, εν πάσει περιπτώσει. Βεβαίως υπάρχει η Γερμανία και υπάρχει και η Γαλλία, υπάρχουν και τα αντίθετα θέλω να πω, αλλά η εικόνα είναι πιο περίπλοκη από αυτήν που κάποιοι έσπευσαν να παρουσιάσουν απλουστευτικά.

• Αυτό που μας καίει λίγο πολύ, και την Κύπρο και την Ελλάδα, είναι το μεταναστευτικό, αυτό το πολύ ευαίσθητο Υπουργείο που κρατάτε σχεδόν 12 μήνες. Αυτή η άνοδος της ακροδεξιάς θα περιπλέξει, θα δυσκολέψει την κατάσταση σε ό, τι αφορά αποφάσεις στο μεταναστευτικό;

Όχι απαραίτητα. Κοιτάξτε, η Ευρώπη το τελευταίο διάστημα αυστηροποιεί τη μεταναστευτική της πολιτική και υπό μίαν έννοια ακολουθεί το ελληνικό παράδειγμα, τις ενέργειες της Ελλάδας δηλαδή μετά το 2019, με μια ισορροπημένη μεταναστευτική πολιτική, η οποία καταπολεμά το παράνομο και δημιουργεί νόμιμες εναλλακτικές λελογισμένης μετανάστευσης. Δεν είναι συλλήβδην ξενοφοβική πολιτική. Χρειαζόμαστε τη νόμιμη μετανάστευση με όρους και κανόνες, λελογισμένα για τις ανάγκες των ευρωπαϊκών οικονομιών.

Νομίζω σε αυτό το μοντέλο θα βαδίσουμε, να φύγουμε από τις αφέλειες. Είχαμε πολλές αφέλειες στην Ευρώπη, κυρίως από τα αριστερά. Άν ακούγατε την απερχόμενη LIBE, την αρμόδια Επιτροπή Δικαιωμάτων και Κράτους Δικαίου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, πραγματικά θα ανατριχιάζατε. Επρόκειτο για μια Επιτροπή απολύτως αποκομμένη από τις ανησυχίες του μέσου Ευρωπαίου ψηφοφόρου και τελείως ντελαπαρισμένη στο δικαιωματισμό και σε όλα τα άλλα τα ακραία πραγματικά. Πρέπει κανείς να παρακολουθήσει τα πρακτικά και τις συνεδριάσεις της Επιτροπής για να καταλάβει. Αυτά όλα κάπως παραμερίζονται. Και η Ευρώπη πρέπει να δει το μεταναστευτικό με περισσότερο ρεαλισμό και περισσότερη γεωστρατηγική εγρήγορση, μακριά από τις αφέλειες της μιας πλευράς.

• Ως καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο που ασχολείται με τα διεθνή ζητήματα και επειδή έχετε αυτήν την εξαιρετική συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία και με τον ομόλογό σας, τον κο. Κωνσταντίνο Ιωάννου, και μάλιστα ενόψει της τοποθέτησης και Υφυπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής στην Κυπριακή Δημοκρατία, δε βλέπουμε μεγάλη υποστήριξη της ΕΕ ή του Ευρωκοινοβουλίου, στην Κύπρο αλλά και στην Ελλάδα σχετικά και με τη μετανάστευση αλλά και με τον κοινό, έστω, “εχθρό”, την Τουρκία, Αιγαίο, κατοχή.

Δεν είμαστε ευχαριστημένοι και πρέπει πάντα να διεκδικούμε το περισσότερο. Όμως υπάρχουν οι επιτυχίες της αυξημένης χρηματοδότησης, των περισσότερων κοινών πολιτικών, της υποχρεωτικής αλληλεγγύης που φέρνει το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, το οποίο προφανώς είναι συμβιβασμός, προφανώς έχει ελλείμματα, προφανώς έπρεπε να πείσουμε κάποιους δυσανασχετώντας στο βορρά ή στην πρώην ανατολική Ευρώπη, αλλά είναι ένα θετικό βήμα μπροστά.

Η Κύπρος, επιτρέψτε μου να το πω αυτό, δεν το κάνω συχνά, είναι τυχερή που έχει τον Κωνσταντίνο Ιωάννου Υπουργό Εσωτερικών, είναι πάρα πολύ ικανός και πολιτικά και τεχνοκρατικά, έχουμε δουλέψει πολύ στενά μαζί, διμερώς και σε επίπεδο ΜΕD5 των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, αλλά και στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Υπάρχει το επόμενο τώρα που ξεκινά την Πέμπτη στο Λουξεμβούργο, και είναι το μεγάλο ζητούμενο, πώς θα εφαρμόσουμε το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου. Η Κύπρος έχει συγκεκριμένα προβλήματα πια με το Λίβανο και μια μεγάλη συζήτηση έχει ξεκινήσει για την επιστροφή κάποιων Σύριων πίσω στη Συρία, ως προς τα μεταναστευτικά. Από κει και πέρα, αν θέλετε να μιλήσουμε και για τα ευρύτερα τα γεωστρατηγικά… 

• Προσπαθώ να αντιληφθώ, τελικά η Συρία είναι για την Κύπρο και σε ό, τι αφορά και την παροχή ασύλου μία ασφαλής ή μη ασφαλής χώρα;

Κοιτάξτε, είναι μια πολύ μεγάλη συζήτηση, διότι εάν χαρακτηριστεί ως ασφαλής χώρα, θα πρέπει να γίνονται επιστροφές, και για να γίνονται επιστροφές θα πρέπει να ξεκινήσουν ξανά οι διπλωματικές σχέσεις με το καθεστώς Άσαντ στη Δαμασκό, κάτι που κάποιες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, αλλά και ισχυρές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, για να το πω κομψά, θεωρούν πρόωρο. Κατά συνέπεια, από τη μια ναι, πρέπει να ξαναδούμε το θέμα μετά από 13 χρόνια εμφυλίου, είναι ένας εμφύλιος που ξεκίνησε το 2011, δεν είμαστε εκεί που ήμασταν το 2012, το 2013, το 2014, κάποια πράγματα έχουν παγιωθεί.

Ξέρουμε ότι υπάρχουν Σύριοι οι οποίοι έρχονται στην Κύπρο, δουλεύουν κάποιους μήνες και ξαναεπιστρέφουν στην Συρία, στη Δαμασκό, και κατά συνέπεια δεν κινδυνεύουν και δε χρήζουν προσφυγικού status, είναι όμως μια ευρύτερη συζήτηση η οποία έχει ξεκινήσει με πρωτοβουλία του Κ. Ιωάννου, στην οποία μετέχουμε κι εμείς.

• Επειδή έχουμε έναν εντός ή εκτός εισαγωγικών κοινό εχθρό, που εγώ αποκαλώ “γιαλαντζί σούλτανο”, διεκδικεί το μισό Αιγαίο, μιλά για γαλάζια πατρίδα, δεν ξέρω τον άλλο μήνα τί κρεσέντο θα έχουμε από την πλευρά του στα 50 χρόνια της κατοχής της Κυπριακής Δημοκρατίας, μέχρι πού θα πάει αυτή η ιστορία με την Τουρκία, κε. Υπουργέ, μέχρι πού η ΕΕ θα πάψει επιτέλους να μην καταλογίζει και σε εκείνη κυρώσεις, όπως έχουμε βάλει στη Ρωσία, που είναι και αυτή εισβολέας;

Κατ’ αρχάς να πούμε ότι δεν έχουμε πρόβλημα Ερντογάν, έχουμε πρόβλημα Τουρκίας, και με ή χωρίς τον Ερντογάν υπάρχουν πάγιες διεκδικήσεις περί οριοθέτησης και όλα τα υπόλοιπα, εντελώς εκτός διεθνούς δικαίου, τα οποία προϋπήρχαν του Ερντογάν. Βεβαίως ο Ερντογάν έχει προσθέσει ένα δικό του φλερ, αν θέλετε νεοοθωμανικό, με το οποίο δεν μπορεί προφανώς κανείς να είναι σύμφωνος. 

• Φοβάστε δηλαδή περισσότερο του Κεμαλικούς απ’ ό, τι τους Ερντογανικούς;

Δεν φοβάμαι κανέναν, αλλά θα σας έλεγα ότι ανησυχώ εξίσου. Στην Τουρκία, κακά τα ψέμματα, δεν υπάρχει πια φιλελεύθερη αντιπολίτευση. Υπάρχει ένας ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων πολιτικών δυνάμεων, είτε του ΑKP είτε των Ρεπουμπλικάνων Κεμαλιστών, ποιός θα πει το περισσότερο εθνικιστικό, και αυτό είναι προβληματικό. Όμως, οφείλουμε να πούμε ότι η ελληνοτουρκική ένταση βρίσκεται σε ύφεση. Για τους δικούς του λόγους ο Ερντογάν μετά τις προεδρικές εκλογές πέρσι έχει επιλέξει αυτή τη στροφή. Έχει να κάνει και με τη δική μας αποφασιστική στάση, το βλέπουμε στο γεγονός ότι δεν έχουμε παραβιάσεις στο Αιγαίο, όπως είχαμε πάρα πολύ το προηγούμενο διάστημα, το βλέπουμε στη συνεργασία στο μεταναστευτικό, το βλέπουμε σ’ αυτή την επιτυχία που έχουμε στο πρόγραμμα διευκόλυνσης θεωρήσεων για Τούρκους επισκέπτες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, το οποίο πάει πάρα πολύ καλά και δημιουργεί ένα άλλο μοντέλο στη συνύπαρξη μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου…  

• Παίξατε μεγάλο ρόλο εκεί, κε. Υπουργέ, δώσατε ανάσα στα νησιά, ειλικρινά… 

Είμαι πραγματικά χαρούμενος που το μέτρο αγκαλιάστηκε με τόσο ενθουσιασμό και από τις δύο πλευρές. Και οι Τούρκοι επισκέπτες, οι οποίοι είναι υψηλού εισοδηματικού επιπέδου επισκέπτονται με μεγάλο ενθουσιασμό, αλλά και οι νησιώτες το βλέπουν αυτό, και μάλιστα εκτός σεζόν, μιλάμε για τον Απρίλιο, τις αρχές Μαΐου, θα είναι όλο το χρόνο και πέραν του καλοκαιριού, και αυτό είναι σημαντικό. Το βλέπουμε όμως και στην Κύπρο με τη μείωση των ροών που έχουμε από τα κατεχόμενα, που ήταν το μεγάλο πρόβλημα το προηγούμενο διάστημα, σήμερα στην Κύπρο το μεγάλο πρόβλημα είναι ο Λίβανος, δεν είναι οι εισροές από την πράσινη γραμμή, με ό, τι επιπλοκές αυτό προκαλούσε. Αυτό δε σημαίνει βεβαίως ότι εφησυχάζουμε, το αντίθετο, η Τουρκία είναι ένας πολύ δύσκολος γείτονας και πολύ δύσκολος αντίπαλος.