Α που να πάρει ο Δαίμονας
που ζιει στις Σευχέλλες!
πάλε κάμνει εγκαίνια
τζαι κόφκει μου κορδέλλες

Έργα δικά μου πού' καμα
τζαι έτοιμα τα βρίσκει
λαλεί πως τζείνος τά καμεν
τζαι ούλλον καπαρτίζει

Τζαι τζείνα πούχουν πρόβλημαν
τζαι εν τα κουμαντάρει
λαλεί πως εν του Νίκαρου
πως εν έσιει χαπάριν

Α ρε Νικούδιν, άρκεψες
να κάμνεις πελλαρούες
τζαι μένα που σ ' ανάγιωσα
πηέννεις μου κοντρούες

Είσαι τέλλια αχάριστος
πολλά μ' έσιεις πικράνει
μα' μαι καλός για λλόου σου
σάζω σε μάνι μάνι

Ινάφ ις ινάφ Νικούδιν μου
που μου το παίζεις μάγκας
εγιώ μαι τζαι του παλαθκιού
μά' μαι τζαι της παράγκας

Τον Φούλλη έπια που κοντά
τζαι καταρτίζω πλάνο
για τούτα ούλλα που καμες
εγιώ εννά σε πελλάνω

Γιατί θέλω τον Νίκαρο
ούλλοι να τον θαυμάζουν
για τα "καλά" που έκαμεν
να τον εγκωμιάζουν

Για να αφήκω όνομαν
να γράψω ιστορία
του Νίκαρου να' ναι λαμπρή
η υστεροφημία

Φέρμου τωρά μιαν "πέρτικαν"
βάλε τζ' εναν παγάκι
εις την υγεία μου για να πιω
Ρε Νίκαρε γατάκι!