"Μάνα γιατί εν με γέννησες
στην Νέα την Υόρκην
δολλάρια αμέτρητα
σίουρα θά' χα γιώρκιν

Είμαι πολλύς για το νησίν
τζιαμέ έν μ' εκτιμούσιν
εδκίαλεξαν για Πρόεδρον
τον άλλον με το μούσιν

Δαμέ εν το στοιχείο μου
εις το Μεγάλο Μήλο
γιατί το χρυσοπράσινο
εμάρανεν το φύλλο

Αν εγεννιούμουν δαχαμέ
τζαι όι στην Αρκάκαν
θα μουν παρέα με τον Τραμπ
μαζί να σπάμεν πλάκαν

Θα' χα τζαι γιω τον πύργο μου
Το "Φούλλης Τάουερ Ένα"
αφίσιες θα μου κρέμαζαν
στην Μάντισον Αρένα

Εγιώ να τους μουτσοκαμμώ
με ύφος βασιλέα
ΑΒΕΡΩΦ ΔΕ ΚΙΝΓΚ θα έγραφαν
με γράμματα κεφαλαία

Θά βαλλα τα ζιβάγκο μου
την μαύρην καπαρτίνα
σγιαν τον μαφίαν τον Νονό
Θα την περνούσα φίνα

Όνειρα κάμνω φίλοι μου
στην Πέμπτην Λεωφόρο
ας εγεννιούμουν δαχαμέ
τζ' ας πιέρωνα τζαι φόρο 

Αύριο πίσω στο νησίν
με τ' αεροπλανούιν
κρίμα ρε Φούλλη πον είσαι
εσού αμερικανούιν"