Χούντες. Οι κακές και οι άλλες
Ο κακός χαμός έγινε με το διορισμό στο δ.σ. του ΤΕΠΑΚ του Κωνσταντίνου Κωσταλιά ο οποίος στο προφίλ του στο Facebook εξυμνούσε τη Χούντα των Απριλιανών. Και πολύ σωστά έγινε αφού, άτομα τα οποία θαυμάζουν χούντες και δικτάτορες δεν έχουν καμία θέση σε δημόσια αξιώματα, πόσω μάλλον εάν μιλάμε για μια δικτατορία η οποία κατέστρεψε τη χώρα μας. Οι ευθύνες της κυβέρνησης για την γκάφα δεν τίθενται υπό συζήτηση αλλά οφείλει κανείς να σημειώσει και την άμεση διόρθωση με την αναίρεση του διορισμού. Οφείλει όμως κάποιος, το 2023 και με τη δημοκρατία να απειλείται σε πολλά μέτωπα, να ρωτήσει: η Δικτατορία του Προλεταριάτου, πόσο εντός του δημοκρατικού τόξου βρίσκεται; Εάν κάποιος ΑΚΕΛικός διορισμένος σε κάποιο δ.σ. εξυμνούσε τα αιμοσταγή καθεστώτα της δικής τους ιδεολογίας, όπως πάντα κάνουν, θα αντιδρούσαν ειδικά οι «προοδευτικοί» υπερευαίσθητοι; Και δεδομένου ότι είναι το σημείο που ενώνει τα δύο άκρα, εάν ο παυθείς από το δ.σ. του ΤΕΠΑΚ ακροδεξιός εξυμνούσε τον Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία ή την προσάρτηση της Κριμαίας (την οποία το ΑΚΕΛ κατά παραδοχή του πρώην γ.γ. του χρηματίστηκε κιόλας) ή έγραφε ότι δεν υπάρχει ουκρανικός λαός και διάφορα άλλα που ενώνουν τα ελλείμματα των δύο άκρων και συν τοις άλλοις αφορούν το σήμερα και απειλές υπαρκτές, θα αντιδρούσε κανείς τους;
ΦΙΛΗΜΩΝ