"Οι άδειες διαμονής που έχουν ληφθεί στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης καθώς και το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος δύνανται να ανακληθούν, εφόσον έχουν χορηγηθεί βάσει παραποιημένων εγγράφων, ακόμη και αν οι δικαιούχοι δεν γνώριζαν την τέλεση της απάτης", έκρινε σήμερα το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξετάζοντας υπόθεση που του παρέπεμψε το Raad van State (Συμβούλιο της Επικρατείας, Κάτω Χώρες), σχετικά με την ανάκληση τέτοιας άδειας με υπουργική απόφαση. Ωστόσο το ΔΕΕ διευκρινίζει ότι "όσον αφορά άδειες διαμονής ληφθείσες στο πλαίσιο της οικογενειακής επανένωσης, οι εθνικές αρχές οφείλουν να διενεργούν προηγουμένως εξατομικευμένη εξέταση της κατάστασης των ενδιαφερομένων".

Αναλυτικά, το ΔΕΕ υπενθυμίζε ότι "σύμφωνα με την οδηγία για την οικογενειακή επανένωση, τα κράτη μέλη μπορούν κατ’ αρχήν να ανακαλούν την άδεια διαμονής των μελών της οικογένειας υπηκόου τρίτης χώρας (του συντηρούντος) εφόσον προσκομίσθηκαν παραποιημένα έγγραφα ή διαπράχθηκε απάτη για τη χορήγηση των αδειών αυτών" και διευκρινίζει συναφώς ότι "η οδηγία δεν προσδιορίζει το πρόσωπο που προσκόμισε ή χρησιμοποίησε τα έγγραφα αυτά ή διέπραξε την απάτη αυτή, ούτε απαιτεί τα ενδιαφερόμενα μέλη της οικογένειας να γνώριζαν την τέλεση της απάτης αυτής". Το Δικαστήριο υπογραμμίζει ότι η ανάκληση των αδειών διαμονής που χορηγήθηκαν στα μέλη της οικογένειας δεν μπορεί να επέρχεται αυτομάτως. Συγκεκριμένα, οι εθνικές αρχές οφείλουν να διενεργούν προηγουμένως εξατομικευμένη εξέταση της κατάστασης των ενδιαφερομένων μελών της οικογένειας λαμβάνοντας υπόψη όλα τα εμπλεκόμενα συμφέροντα. Επιπλέον, τα μέτρα ανάκλησης των αδειών αυτών πρέπει να θεσπίζονται τηρουμένων των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδίως του δικαιώματος στο σεβασμό της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής.

Όσον αφορά το καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, κατά το ΔΕΕ "η οδηγία προβλέπει την απώλεια του εν λόγω καθεστώτος σε περίπτωση διαπίστωσης δόλιας απόκτησής του", αλλά "δεν προσδιορίζει το πρόσωπο που πρέπει να ευθύνεται για την τελεσθείσα απάτη ούτε απαιτεί να γνώριζε ο ενδιαφερόμενος επί μακρόν διαμένων την απάτη αυτή" και ως εκ τούτου το ΔΕΕ συμπεραίνει ότι η διαπίστωση ότι η απόκτηση του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος στηριζόταν σε παραποιημένα έγγραφα συνεπάγεται απώλεια του καθεστώτος αυτού για τον υπήκοο τρίτης χώρας, ακόμη και αν ο υπήκοος αυτός αγνοούσε τον απατηλό χαρακτήρα των εγγράφων αυτών.