Με το ‘Μπλε Μανιφέστο’ υπό μάλης ο Δημοκρατικός Συναγερμός εισέρχεται στην τελική ευθεία των διπλών εκλογών της 9ης Ιουνίου, όπου στόχος της Πινδάρου είναι αφενός η επικράτηση στους μεγάλους Δήμους και αφετέρου η πρωτιά στις Ευρωεκλογές. Εξού και προς αυτή την κατεύθυνση κινείται και το ‘Μπλε Μανιφέστο’, το οποίο παρουσίασε χθες (22/5) η Αννίτα Δημητρίου, με επιθέσεις προς ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ, αφού από τη μια το μεγάλο κόμμα της Αριστεράς απειλεί τον ΔΗΣΥ να τον ‘εκθρονίσει’ μετά από δυο δεκαετίες από την πρώτη θέση στις επερχόμενες εκλογές και από την άλλη το ΕΛΑΜ αποτελεί το αντίπαλο δέος της Πινδάρου, το οποίο όχι μόνο απορροφά «μπλε» ψήφους αλλά έχει καταφέρει μάλιστα να υποστηρίζεται από πρώην πρωτοκλασάτα Συναγερμικά στελέχη

Κατ’ αυτό τον τρόπο ο ΔΗΣΥ, μέσα από το Μπλε Μανιφέστο του, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί τις πολιτικές κατευθύνσεις του ΔΗΣΥ σε μείζονα θέματα που αφορούν την Κοινωνία, θέλει να δείξει στους ψηφοφόρους τις ουσιαστικές διαφορές που έχει το ίδιο πρώτα και κύρια με το ‘αδερφό’ ΕΛΑΜ καθώς και με τον παραδοσιακό πολιτικό του αντίπαλο το ΑΚΕΛ.

Αννίτα: ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ «κυκλοφορούν με την προβιά του φιλοευρωπαίου».

Η κα. Δημητρίου κατηγόρησε ανοικτά τόσο το ΑΚΕΛ, όσο και το ΕΛΑΜ για αντιευρωπαϊσμό και ενώ – όπως σημειώνει – «κυκλοφορούν με την προβιά του φιλοευρωπαίου».

Ειδικότερα, η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ κατά την ομιλία της και αναφερόμενη στην πρώτη δεκαετία κατά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρώπη έκανε λόγο για δυνάμεις «αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού» που έκαναν τα πάντα για να ανατρέψουν την πορεία, συμπληρώνοντας πως αυτές οι δυνάμεις επέστρεψαν σήμερα, «με την προβιά του φιλοευρωπαίου» ώστε να πολεμήσουν από μέσα την ευρωπαϊκή πορεία της Κύπρου. 

Όπως συμπλήρωσε η κα. Δημητρίου οι πολιτικές τους (ΑΚΕΛ, ΕΛΑΜ) ταυτίζονται σε αντιευρωπαϊσμό φέρνοντας ως παραδείγματα τις θέσεις τους για την οικονομία και το μεταναστευτικό. 

Πιο συγκεκριμένα, η Πρόεδρος του ΔΗΣΥ σημειώνει στην ομιλία της: «Στην οικονομία, ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ φλερτάρουν με την επιβολή φορολογιών στις επιχειρήσεις, που αργά ή γρήγορα θα τις πληρώσουν οι πολίτες, με αυξημένο πληθωρισμό. Η πρόταση του ΑΚΕΛ για τη φορολογία των τραπεζών μιμείται κατά γράμμα την αντίστοιχη ιταλική απόπειρα που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας σε μερικές μέρες», συμπληρώνοντας πως «στο μεταναστευτικό, τα δύο άκρα συναγωνίζονται σε παραλογισμό και λαϊκισμό. Το ΕΛΑΜ θέλει να μοιράσει διαβατήρια στους μετανάστες ή να τους πετάξει στη θάλασσα, ενώ το ΑΚΕΛ ευαγγελίζεται ανοικτά σύνορα και ασφαλείς διαδρόμους. Και οι δυο είναι συνταγές καταστροφής». 

«Ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη Ευρώπη των ανοικτών συνόρων του ΑΚΕΛ και την αυταρχική Ευρώπη των περιχαρακωμένων κρατών του ΕΛΑΜ εμείς επιλέγουμε τη δημοκρατική και αποφασιστική Ευρώπη των αρχών και αξιών», είπε η κα. Δημητρίου, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο τις αναφορές τις σε ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ. 

Διαβάστε αυτούσια την ομιλία της: 

Κυρίες και κύριοι,

Φίλες και φίλοι,

Δύο εβδομάδες περίπου πριν τις εκλογές, υπάρχουν αρκετοί συμπολίτες μας που εκφράζουν την ανησυχία και τον προβληματισμό τους για τις επικείμενες ευρωπαϊκές εκλογές:

Έχουν απορίες όπως: «Γιατί να ψηφίσω; τι θα αλλάξει στην καθημερινότητά μου από τις κάλπες;». «Πόσο, αλήθεια, επηρεάζουν τη ζωή μου οι Βρυξέλες;». «Τι δύναμη έχει η μικρή Κύπρος να αλλάξει τα πράγματα;»

Καταλαβαίνω την καχυποψία τους. Ζούμε σε μια εποχή αβεβαιότητας και ανασφάλειας. Η σταθερότητα δεν είναι δεδομένη, είναι πλέον ζητούμενο.

Δύο πόλεμοι είναι σε εξέλιξη, ο ένας στην Ευρώπη και ο άλλος στη γειτονιά μας.

Το Κυπριακό μένει στάσιμο. Η απελευθέρωση και η επανένωση δεν έχουν ανοικτό ορίζοντα, το νησί μας αλλοιώνεται πολιτισμικά και δημογραφικά.

Οι παράνομες μεταναστευτικές ροές περιορίζονται μόνο προσωρινά και επιστρέφουν.

Το κόστος ζωής και τα βασικά αγαθά ανεβαίνουν. Οι οικογένειες δυσκολεύονται.

Η ανάπτυξη είναι θετικό στοιχείο, αλλά, όταν δεν φτάνει σε όλους, η επίκλησή της δεν επαρκεί.

Η παιδεία, η δημόσια υπηρεσία, οι υποδομές μας, η λειτουργία των θεσμών χρειάζονται επειγόντως ριζικές μεταρρυθμίσεις για να εκσυγχρονιστούν.

Για να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες και να μη χάσουν το τραίνο της ψηφιακής μετάβασης.

Οι πόλεις μας πρέπει να προσαρμοστούν στη λογική της ανθεκτικότητας, της βιωσιμότητας και της προσβασιμότητας.

Παράλληλα, οι συσσωρευμένες ανεπάρκειες του πολιτικού συστήματος κάνουν τους πολίτες να αποσύρουν την εμπιστοσύνη τους. Ζητούν ανανέωση και ριζικές αλλαγές.

Αλήθεια, με δεδομένες αυτές τις προκλήσεις, υπάρχει κάποιος που να πιστεύει ότι θα μπορούσαμε να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά μόνοι μας; ότι θα ήμασταν σήμερα καλύτερα χωρίς τη βοήθεια, τη στήριξη και την προστασία της Ευρώπης;

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, με όλες τις αντιφάσεις και τις δυσκολίες της, είναι για την Κυπριακή Δημοκρατία το μεγαλύτερο συλλογικό μας επίτευγμα. Η σημαντικότερη μας επιτυχία.

Το ασφαλές καταφύγιο και η πηγή της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής μας σταθερότητας. Ο καταλύτης της ανάπτυξης και της ευημερίας μας.

Δεν ήταν φυσικό, ούτε αυτονόητο.

Αντίθετα, η ένταξη της Κύπρου στην ευρωπαϊκή οικογένεια ήταν το αποτέλεσμα του εμπνευσμένου οράματος, της διορατικής ηγεσίας και της ακλόνητης επιμονής του Γλαύκου Κληρίδη. 

Του ιδρυτή του πρώτου και μεγαλύτερου ευρωπαϊκού κόμματος της Κύπρου, του Δημοκρατικού Συναγερμού.

Η παράταξη μας πολεμήθηκε, όσο καμιά άλλη, γιατί πίστεψε στο ακατόρθωτο. Κι όμως δεν έκανε ούτε στιγμή πίσω. Και το πέτυχε!

Επί προεδρίας Γλαύκου Κληρίδη, το 1998, ξεκινούν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις. Για να καταλήξουν το 2003 με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να εγκρίνει την ένταξη της Κύπρου.

Μια αυθεντικά πρωτοποριακή κίνηση κόντρα σε κατεστημένες νοοτροπίες και ιδεολογικές εμμονές της εποχής. Τα απομεινάρια των οποίων δυστυχώς, παρακολουθούμε ακόμα και σήμερα.

Η πρώτη δεκαετία, της προσαρμογής, χαρακτηρίστηκε από μεγάλες πολιτικές μάχες. Οι δυνάμεις του αντιευρωπαϊκού λαϊκισμού τα έδωσαν όλα για να ανατρέψουν την πορεία μπροστά. Για παράδειγμα, ποιος θα ξεχάσει τις καταγγελίες της «ΕΟΚ των μονοπωλίων» και το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο»; 

Ευτυχώς οι πολίτες τους αγνόησαν. Για να επιστρέψουν ξανά σήμερα, και τα δύο άκρα του φάσματος, με την προβιά του φιλοευρωπαίου.

Αφού δεν μπόρεσαν να την αποτρέψουν, την πολεμούν από μέσα. Προσπαθούν να τη διαλύσουν με το μίσος, τη μισαλλοδοξία, τον διχασμό.

Και πόσο ταυτίζονται σε αντιευρωπαϊσμό οι πολιτικές τους:

Στην οικονομία, ΑΚΕΛ και ΕΛΑΜ φλερτάρουν με την επιβολή φορολογιών στις επιχειρήσεις, που αργά ή γρήγορα θα τις πληρώσουν οι πολίτες, με αυξημένο πληθωρισμό. Η πρόταση του ΑΚΕΛ για τη φορολογία των τραπεζών μιμείται κατά γράμμα την αντίστοιχη ιταλική απόπειρα που έφερε τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας σε μερικές μέρες.

Στο μεταναστευτικό, τα δύο άκρα συναγωνίζονται σε παραλογισμό και λαϊκισμό. Το ΕΛΑΜ θέλει να μοιράσει διαβατήρια στους μετανάστες ή να τους πετάξει στη θάλασσα, ενώ το ΑΚΕΛ ευαγγελίζεται ανοικτά σύνορα και ασφαλείς διαδρόμους. Και οι δυο είναι συνταγές καταστροφής. 

Ανάμεσα στην ανεξέλεγκτη Ευρώπη των ανοικτών συνόρων του ΑΚΕΛ και την αυταρχική Ευρώπη των περιχαρακωμένων κρατών του ΕΛΑΜ εμείς επιλέγουμε τη δημοκρατική και αποφασιστική Ευρώπη των αρχών και αξιών.

Με σεβασμό στο δίκαιο αλλά και διασφάλιση της τάξης και της ευνομίας.

Με αυστηρότητα για τους παράνομους και τους δουλέμπορους αλλά και αλληλεγγύη για τους πραγματικά κατατρεγμένους.

Αυτή την Ευρώπη θέλουμε.

Αυτή την Ευρώπη απέρριψαν οι πολιτικές τους ομάδες καταψηφίζοντας το νέο σύμφωνο της ΕΕ για την αυστηρή διαχείριση της μετανάστευσης, και για περισσότερη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη.

Κυρίες και κύριοι,

Εμείς υπηρετούμε την ενότητα της Ευρώπης με τον δύσκολο τρόπο, με πράξεις. 

Με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Ακολουθώντας τον δρόμο της σύνθεσης, του διαλόγου και της συνεργασίας.

Δεν είμαστε επαίτες ούτε επικριτές. Τη νιώθουμε δική μας γιατί είμαστε αναπόσπαστο μέρος της.

Η πυξίδα μας είναι σταθερή εδώ και μισό αιώνα σχεδόν. Οι θέσεις μας είναι καθαρές. Το πολιτικό μας πρόγραμμα ολοκληρωμένο και τολμηρό.

Χωρίς αποπροσανατολισμούς και παλινδρομήσεις. 

Γιατί πιστεύουμε ότι η καρδιά της Ευρώπης δεν χτυπάει μόνο στο κέντρο της, τις Βρυξέλες, αλλά και εδώ, στα νοτιότερα σύνορά της.

Η πολιτική του Δημοκρατικού Συναγερμού δικαιώθηκε απόλυτα. Καθώς η Κύπρος μας επωφελείται πολλαπλά από την Ευρωπαϊκή Ένωση: Οικονομικά, αναπτυξιακά, κοινωνικά, θεσμικά.

Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση η Κύπρος συνδέει άρρηκτα την προοπτική της με μια ισχυρή συμμαχία κρατών.

Αποκτά πολύτιμη στήριξη στην οικονομία και την κοινωνία. Τεχνογνωσία και καθοδήγηση για τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται.

Αγωνίζεται με καλύτερες προϋποθέσεις για την απαλλαγή από την κατοχή.

Συμμετέχει ισότιμα στο κοινό ευρωπαϊκό μέλλον.

Η Κύπρος στην Ευρώπη γίνεται πιο δυνατή:

Κερδίζει κονδύλια κρίσιμα για την ανάπτυξή της, όπως το Σχέδιο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, ύψους 1,2 δις. ευρώ. Για τον ψηφιακό μετασχηματισμό της και τη μετάβαση στην πράσινη οικονομία.

Εξασφαλίζει σε μια περίοδο αναταραχής, τη σταθερότητά της και διατηρεί μια θέση στο τραπέζι των αποφάσεων.

Κι όμως, εμείς, που νιώθουμε βαθιά περήφανοι και δικαιωμένοι, δεν ζητάμε την ψήφο των συμπολιτών μας για το παρελθόν. 

Ζητάμε την ψήφο τους για το σήμερα και το αύριο, με βάση τον αξιακό μας χάρτη και τις πολιτικές μας θέσεις, που παρουσιάσαμε και σήμερα. Τη συσσωρευμένη γνώση, το κύρος και την εμπειρία μας:

Γιατί μόνο ο ΔΗΣΥ έχει τις διασυνδέσεις και τη δυναμική που μας προσφέρει η ευρωπαϊκή μας οικογένεια, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή παράταξη.

Μόνο ο ΔΗΣΥ διασφαλίζει ότι θα συνομιλούμε ισότιμα με κράτη και κυβερνήσεις. 

Για να υπερασπιστούμε με αποτελεσματικότητα τα συμφέροντα της χώρας μας στην Ευρώπη.

Για να εκπροσωπήσουμε την Κύπρο με αξιοπρέπεια και αποφασιστικότητα στα κέντρα αποφάσεων.

Για να τη φέρουμε στο προσκήνιο πρωταγωνίστρια στη διαμόρφωση πολιτικών που επηρεάζουν άμεσα τις ζωές μας.

Για να δώσουμε ευρωπαϊκές λύσεις σε πανευρωπαϊκά προβλήματα όπως η ακρίβεια, το κόστος της ενέργειας, ο πληθωρισμός, η ανασφάλεια, το μεταναστευτικό, οι κοινές μας απειλές.

Για να ισχυροποιήσουμε τη διπλωματική θέση της χώρας μας στη διεθνή σκακιέρα.

Για να φέρουμε επιτέλους λύση με βάση τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες.

Παράλληλα, για να τα πετύχουμε όλα αυτά, έχουμε συγκροτήσει την πιο δυνατή ομάδα για να διεκδικήσει την ψήφο των πολιτών.

Είναι αναγκαίο η χώρα μας να εκπροσωπείται από τους καλύτερους που έχει. Και έχουμε την πιο δυνατή ομάδα. Γιατί δυνατή ομάδα σημαίνει δυνατή Κύπρος στην Ευρώπη.

Καθώς όλο και περισσότερες αποφάσεις λαμβάνονται σήμερα σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αποφάσεις κρίσιμες. Για την οικονομία μας. Την ασφάλειά μας. Την προστασία μας. Τις υποδομές μας.

Θα τα αφήσουμε όλα αυτά στην τύχη; 

Είναι μεγάλο λάθος να ξοδέψουμε την ψήφο μας αστόχαστα, για να τιμωρήσουμε ή για να διαμαρτυρηθούμε τυφλά για ό,τι μας ενοχλεί.

Η Κύπρος δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλήσει τα αξιώματα που κατέκτησε με θυσίες στα ευρωπαϊκά κέντρα αποφάσεων. Στο ευρωκοινοβούλιο χρειάζεται φωνή δυνατή. Την πιο καθαρή φωνή.

Σήμερα είναι η ώρα να πάρουμε τη μοίρα μας στα χέρια μας όπως κάνουν οι συνειδητοί πολίτες. Να ψηφίσουμε με το χέρι στην καρδιά και το μυαλό στην πατρίδα.

Σήμερα η Κύπρος, περισσότερο από ποτέ, χρειάζεται να είναι δυνατή στην Ευρώπη, με ενισχυμένη φωνή, ρόλο και δράση:

Δυνατή Κύπρος για το εθνικό μας ζήτημα, γιατί τα περιθώρια έχουν στενέψει ασφυκτικά.

Δυνατή Κύπρος για την ασφάλεια των συνόρων μας και το μεταναστευτικό, για να μπορέσουμε να περιορίσουμε τις ροές, να πείσουμε για το δυσανάλογο βάρος που έχουμε αναλάβει και να αναστρέψουμε την παρούσα κατάσταση.

Δυνατή Κύπρος ώστε να διατυπώσουμε συλλογικά προτάσεις που θα αντιμετωπίσουν την ακρίβεια και το κόστος ζωής.

Δυνατή Κύπρος σημαίνει να βγαίνει μπροστά, να διαπραγματεύεται, να απαιτεί και να κερδίζει. Εμπεδώνοντας το αίσθημα της ασφάλειας, παρέχοντας ευκαιρίες στους νέους και νέες της, φέροντας τη χώρα πιο κοντά στο πράσινο και ψηφιακό μέλλον.

Επιβάλλεται λοιπόν να κρίνουμε σωστά, πολιτικές, κόμματα, ιδέες και ανθρώπους.

Ώστε να μην οδηγήσουμε την Κύπρο σε ρόλο παθητικού παρατηρητή ή, ακόμα χειρότερα, στην απομόνωση.

Είμαι βέβαιη ότι οι συμπολίτες μας δεν θα αφήσουν τις συλλογικές μας κατακτήσεις να πάνε χαμένες.

Ούτε και να αφήσουν τα κλειδιά της χώρας στους ακραίους λαϊκιστές και σε αυτούς που την οδήγησαν στο χείλος της καταστροφής.

Έχουμε πίστη ότι οι ελεύθεροι, δημοκρατικοί άνθρωποι, οι ευρωπαίοι Έλληνες της Κύπρου, γι’ ακόμη μια φορά θα γίνουν ασπίδα και θα προστατεύσουν τον τόπο, επιλέγοντας την μόνη αληθινή ευρωπαϊκή δύναμη: τον Δημοκρατικό Συναγερμό".