Χαιρετισμός απηύθυνε ο Γενικός Γραμματέας του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, στην παρουσίαση του βιβλίου του Νιαζί Κιζίλγιουρεκ «Ιστορία Βίας και Μνησικακίας», συγχαίροντας τον Ευρωβουλευτή για το βιβλίο του. 

Όπως δήλωσε ο κ. Κυπριανού: “«Η επιλεκτική χρήση του παρελθόντος τροφοδοτεί το εθνικιστικό αφήγημα του παρόντος και κρατά το μέλλον σε ομηρία» αναφέρει από τις πρώτες κιόλας σελίδες ο Νιαζί. Αυτό είναι μια πικρή αλήθεια, την οποία οφείλουμε να υπενθυμίζουμε. Είναι η μόνιμα λανθασμένη οδός που διαλέγουν πολλοί για να μιλήσουν για τη σύγχρονη ιστορία του τόπου μας. Επιλέγουν δηλαδή ποια πτυχή θα φωτίσουν, για ποια κομμάτια θα μιλήσουν και ποια θα αποσιωπήσουν. Ο στίχος «πώς η Ιστορία γίνεται σιωπή» είναι βαθιά μαρξιστικός, γιατί ακριβώς θυμίζει ότι η ιστορία καταγράφεται ή διαστρεβλώνεται αναλόγως με την επικράτηση της μιας ή της άλλης τάξης ή και των δυνάμεων σε μια συγκεκριμένη στιγμή.

Ως ΑΚΕΛ δικαιούμαστε να υπενθυμίζουμε με σεμνή περηφάνια ότι ουδέποτε προσπαθήσαμε να αποσιωπήσουμε την ιστορία. Αντιθέτως, τολμήσαμε.   Τολμήσαμε να μιλήσουμε για τις πληγές. Για τα άνομα και ανομολόγητα εγκλήματα σε βάρος του λαού μας. Για τις δολοφονίες. Για την προδοσία.

Αντλώντας διδάγματα από την πικρή, αιματοβαμμένη ιστορία του τόπου μας, τολμούμε να μιλήσουμε για δύο κοινότητες πολιτικά ισότιμες. Για Κύπρο ολόκληρη που να ανήκει στο λαό της. Για την ανάγκη ελληνοκύπριοι και τουρκοκύπριοι να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο από τις «μητέρες πατρίδες» και να ζήσουμε μονιασμένοι στην κοινή μας πατρίδα.

Για δεκαετίες ολόκληρες το πλαίσιο που δίχαζε το λαό μας βασιζόταν στην αντίληψη πως στην Κύπρο υπάρχουν δύο ξεχωριστά σύνολα. Αυτή την αντίληψη τολμήσαμε να την αμφισβητήσουμε. Τολμήσαμε να βάλουμε στο τραπέζι προτάσεις που γκρεμίζουν τα διαχωριστικά τείχη στη βάση της εθνοτικής καταγωγής. Που καθιστούν την αντιπαράθεση πολιτική, ταξική και όχι εθνοτική. Που καθιστούν την επανενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία το κοινό σπίτι ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων.

Όλοι θυμόμαστε πόσο έντονα και πόσο χυδαία πολεμήθηκε ο αείμνηστος Δ. Χριστόφιας και το ΑΚΕΛ επειδή τόλμησαν να θυμίσουν πικρές αλήθειες και κρυμμένες πτυχές της ιστορίας της Κύπρου. Επειδή τόλμησαν  να καταθέσουν αυτές τις θέσεις ως προτάσεις στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.

Όλη αυτή η επίθεση δεν είχε ως αφετηρία της το θυμικό, αλλά τη διαχρονική προσπάθεια του εθνικισμού να διαλύσει όλα όσα ένωναν και ενώνουν ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους. Διαχρονικά ο εθνικισμός και στις δύο κοινότητες, υπηρετώντας την αποικιοκρατία και τον ιμπεριαλισμό, προσπαθούσε να σκοτώσει την ιδέα μιας ανεξάρτητης πατρίδας. Συστηματικά ο εθνικισμός καλλιεργούσε το διχασμό. Πριν από την εδαφική διαίρεση, η οποία αποτελεί και δικό του έργο, καλλιέργησε συστηματικά την ιδεολογική και πολιτική διαίρεση.

Ο εθνικισμός πρέπει να αντιμετωπιστεί πολιτικά, ανοιχτά και αποφασιστικά. Έτσι το αντιμετωπίζουμε εμείς. Οικοδομώντας ένα μαζικό λαϊκό κίνημα που ενώνει ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους σε κοινό, αντιιμπεριαλιστικό, αντιφασιστικό μέτωπο.

Αυτή είναι η διαχρονική πολιτική του ΑΚΕΛ εδώ και δεκαετίες. Αυτός είναι και ο μόνος δρόμος για να μείνει μια για πάντα πίσω ό, τι πρόδωσε και πλήγωσε τον τόπο μας. Για εμάς η υπόθεση της Κύπρου δεν είναι στενά κοινοτική υπόθεση. Η αγωνία των τουρκοκυπρίων για επιβίωση στη γη που τους γέννησε είναι και δική μας αγωνία. Είμαστε μια φωνή που φωνάζει για ολόκληρη την Κύπρο.  Γι’ αυτό επιμένουμε και θα συνεχίσουμε να επιμένουμε ότι η τουρκοκυπριακή, όπως και η ελληνοκυπριακή κοινότητα, θα εξουδετερώσουν μια για πάντα ό, τι απειλεί την επιβίωση τους μόνο όταν καταφέρουν να συμβιώσουν στα πλαίσια μιας ομοσπονδίας. Μόνο όταν ξεκινήσουν ξανά να βάζουν τα θεμέλια της κοινής ζωής, της κοινής κοινωνικής και πολιτικής δράσης.

Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι θα μπορούν να υπολογίζουν στο μέλλον μόνο όταν διασφαλιστεί ότι θα το ζήσουν μαζί, στα πλαίσια λύσης που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Λύση βασισμένη στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που να αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και θα αποκλείει τα όποια εγγυητικά ή δικαιώματα επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από ξένες δυνάμεις. Λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών.

Η επίγνωση της Ιστορίας, η άντληση συμπερασμάτων και διδαγμάτων είναι απαραίτητη για να γυρίσουμε σελίδα ως λαός.  Βιβλία όπως αυτό του Νιαζί που παρουσιάζεται απόψε συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση.

Συγχαίρουμε ξανά το Νιαζί. Μακάρι οι πληγές της βίας να κλείσουν σύντομα για τον τόπο μας και ευοίωνα για το λαό μας"