Κέντρο φιλοξενίας Πουρνάρα-Μεγάλα προβλήματα για γύρω κοινότητες
Του Στέλιου Κυθρεώτη*
Έχουμε δει πρόσφατα τα επεισόδια που διαδραματίστηκαν στο Κέντρο Πουρνάρα από κόμματα και ΜΚΟ σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών, παράτυπων και νόμιμων. Αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται 1.500 αιτητές ασύλου την στιγμή που στις εγκαταστάσεις η μέγιστη χωρητικότητα είναι για 900 άτομα. Πολλά έχουν πει για τις συνθήκες εγκλεισμού και για τα προβλήματα που προκαλούνται από την υπερπληρότητα. Αυτό είναι ένα θέμα που βρίσκεται υπό εξέταση και είναι συνυφασμένο με την μεγάλη ροή μεταναστών που παράνομα εισέρχονται από τα κατεχόμενα στις ελεύθερες περιοχές, με τις ευλογίες της Τουρκίας και του κατοχικού καθεστώτος.
Λίγα έχουν ειπωθεί όμως για τα προβλήματα που προκύπτουν στην περιοχή της Κοκκινοτριμιθιάς και τις άλλες προσκείμενες περιοχές, όπου προκαλούνται τεράστια θέματα.
Επισκέφθηκα την περιοχή και μίλησα με τον κοινοτάρχη Κοκκινοτριμιθιάς Χριστάκη Μελετιέ. Η κατάσταση για την περιοχή έχει φτάσει στο απροχώρητο, με τον κοινοτάρχη να μιλά για «βόμβα έτοιμη να εκραγεί»
Λόγω της άθλιας διαβίωσης, της αβεβαιότητας αλλά και των μέτρων πανδημίας, οι φιλοξενούμενοι στον χώρο βρίσκονται σε συνεχή ένταση με τα επεισόδια να είναι συχνά, μεταξύ τους.
Σε μια βόλτα που δώσαμε γύρω από το θεωρητικά κλειστό κέντρο φιλοξενίας, βρήκαμε αρκετές «τρύπες» από όπου οι μετανάστες εξέρχονται και μετακινούνται ελεύθερα. Κανείς δεν μπορεί να ελέγξει ποιοι παραμένουν εκεί, ποιοι εξέρχονται ή ποιοι πιθανόν να μην επιστρέψουν ποτέ.
Υπάρχουν στο χώρο αρκετά κινητά αποχωρητήρια, τα οποία όμως δεν χρησιμοποιούνται πάντα από τους μένοντες εντός του Κέντρου με αποτέλεσμα η δυσοσμία να είναι σχεδόν αφόρητη και τα λύματα να είναι ορατά στο έδαφος. Δεν χρειάζεται να μιλήσουμε για την καθαρότητα της περιοχής γιατί τα σκουπίδια είναι παντού.
Το Κέντρο Προσωρινής Φιλοξενίας Πουρνάρα στήθηκε στην περιοχή μετά από απαίτηση της κυβέρνησης πριν από αρκετά χρόνια και η συμφωνία με την κοινότητα ήταν ότι θα χρησιμοποιείται προσωρινά, για 3 -5 μέρες από αιτητές οι οποίοι μετά θα μετακινούνταν από τον χώρο. Το κέντρο θα λειτουργούσε για μερικά χρόνια και μετά θα παραδιδόταν στην κοινότητα η οποία θα αναλάμβανε την διαχείριση και τον τρόπο χρήσης του.
Το κέντρο ήταν φρουρούμενο αρκετά καλά, σύμφωνα με τον κοινοτάρχη, μέχρι και πριν μερικές βδομάδες οπότε μετά από παραστάσεις κομμάτων και ΜΚΟ επήλθε χαλάρωση των μέτρων.
Το αποτέλεσμα είναι πως έκτοτε οι αιτητές κυκλοφορούν ελεύθερα στην περιοχή και έχουν υπάρξει φαινόμενα εκφοβισμού αλλά και εγκληματικότητας.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα προκύπτουν από τις μετακινήσεις των μεταναστών κατά ομάδες εντός της κοινότητας. Τα φαινόμενα κλοπών από τα γύρω σπίτια είναι συνεχή. Οι κάτοικοι της περιοχής δεν μπορούν ούτε καν να κρεμάσουν τα πλυμένα τους ρούχα για να στεγνώσουν, όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο κοινοτάρχης, γιατί τα κλέβουν. Το ίδιο συμβαίνει με έπιπλα όπως καναπέδες, και άλλα αντικείμενα τα οποία μαζεύουν και τα μεταφέρουν στο Κέντρο, είτε για να τα χρησιμοποιήσουν είτε για να τα κάψουν και να ζεσταθούν μαζί με πολλά δέντρα της περιοχής που κόβουν και τα οποία τείνουν να εκλείψουν…
Περιττό να μιλήσει κάποιος για την επικινδυνότητα της διακίνησης κατοίκων στην περιοχή βράδυ, ενώ η διασταύρωση του αυτοκινητόδρομου από το χωριό στο Κέντρο κάθετα από σημεία όπου έχει παραβιαστεί το πλέγμα πολλές φορές με πράγματα στους ώμους είναι τόσο επικίνδυνη, ιδιαίτερα το βράδυ. Είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε θύματα μιας και η διέλευση είναι άκρως επικίνδυνη.
Οι διακινούμενοι είναι κυρίως άντρες ηλικίας 18 – 30 ετών και σύμφωνα με τον κοινοτάρχη, δεν θα αργήσει να γίνει το κακό, είτε αυτό είναι παρενόχληση, είτε έγκλημα.
Η κοινότητα ζητά από την Πολιτεία να επέλθει νέα συμφωνία με την κοινότητα με ημερομηνία εκκένωσης του χώρου, μεταφοράς των αιτητών σε άλλες περιοχές και παράδοσης διαχείρισης στην κοινότητα Κοκκινοτριμιθιάς θεωρώντας άδικο και λάθος την ύπαρξη τέτοιου χώρου δίπλα από κατοικημένη περιοχή.
Το πρόβλημα ξεκινά βέβαια από την παράνομη και συνεχή εισροή παράτυπων μεταναστών από τα κατεχόμενα. Εκεί πρέπει να εστιαστεί η προσοχή της κυβέρνησης. Από κει και πέρα είναι δεδομένο πως όταν μια χώρα μπορεί να φιλοξενήσει ένα συγκεκριμένο αριθμό αιτητών και αυτός ο αριθμός έχει ξεφύγει, να δημιουργούνται προβλήματα διαβίωσης στους χώρους φιλοξενίας που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν και οι κίνδυνοι η κατάσταση να εκτροχιαστεί να είναι αυξημένη περικλείοντας κινδύνους για τις γύρω κατοικημένες περιοχές.
* Ο Στέλιος Κυθρεώτης είναι Αριστίνδην Υποψήφιος ΔΗΣΥ στη Λευκωσία