Το ασθενοφόρο τρέχει  αστραπή. Προλαβαίνω μόνο να διαβάσω… Δωρεά  Ιεράς μητροπόλεως Ταμασού και Ορεινής.

-Τι συμβαίνει ρε παιδιά; ρωτάω, ποιος τηλεφώνησε, τι έγινε; 

-Ο κυρ Γιώργης θα πάτησε το κουμπί, είπε ένας χωριανός που έδειχνε να γνωρίζει “ονόματα και καταστάσεις”.

Ευθύς όλοι σηκώθηκαν να πάνε προς το σπίτι που έμενε ο συμπαθής γέροντας.

Ακολουθώντας τους, κάποιος με ενημέρωσε πως η οικεία  μητρόπολη είχε εφοδιάσει όλους τους μονήρεις κατοίκους της περιφέρειας της με μια επιστήθια απλή συσκευή.

- Πατώντας το κουμπί της συσκευής εκπέμπεις σήμα… SOS, μου είπε . - Δεν χρειάζεται να μιλήσεις ή να εξηγήσεις. Ευθύς ασθενοφόρο με εξειδικευμένο πλήρωμα τρέχει για να δώσει πρώτες βοήθειες, μου διευκρίνισε κάποιος άλλος. 

Όντως ο ποιμήν  Γεώργιος, με  βεβαρημένο ιατρικό “μητρώο” είχε νιώσει έντονη αδιαθεσία πάτησε λοιπόν - όπως τον είχαν ορμηνέψει - το κουμπί της σωτηρίας του. Όταν το πλήρωμα  έσπασε την πόρτα και μπήκε τον βρήκε αναίσθητο στο πάτωμα. Έριξα περίεργη λοξή ματιά στο εσωτερικό του ασθενοφόρου καθώς τραβάγανε έξω το φορείο με τα λευκά σεντόνια.  

Έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

-Τι πράμα είναι αυτό; αναρωτήθηκα, το ιατρείο του αμερικάνικου αεροπλανοφόρου Νίμιτς;…..  Εδώ μόνο εγχειρήσεις ανοικτής καρδιάς δεν γίνονται, μονολόγησα  με θαυμασμό.

Τελοσπάντων, έπεσαν πάνω στον κυρ Γιώργη  σαν “τσακάλια”, λεβέντες νοσοκόμοι.

-Είναι εκπαιδευμένοι στα καλύτερα κέντρα πρώτων βοηθειών με έξοδα της μητρόπολης μου εξήγησε ένας που ανάλαβε να μου διαλύει τις απανωτές εκπλήξεις.

Είχαν απινιδωτές, φιάλες οξυγόνου, του έκαναν ασταμάτητα μαλάξεις. Τελοσπάντων εφάρμοζαν και διέθεταν την τελευταία λέξη της επείγουσας ιατρικής σε μέσα  και γνώσεις, ενώ εγώ ήμουν πλέον απόλυτα βέβαιος,  ότι βρισκόμουν στο ορεινό Νταβός της Ελβετίας και όχι σε ερημοχώρι του ορεινού Τροόδους. 

Τον επανέφερναν τα παιδιά….. Ο κυρ Γιώργης ξανάφευγε. Ξανά και ξανά  παλεύοντας απεγνωσμένα οι νοσοκόμοι τον χρόνο που έγινε εχθρός τους, φτάνουν στο προαύλιο της μητρόπολης Ταμασού και Ορεινής.

Το ελικόπτερο με τα διακριτικά της μητρόπολης ζεσταίνει  μηχανές……έχει ήδη πάρει το σήμα. Απογείωση και προσγείωση σε χρόνο ρεκόρ στην ταράτσα του νοσοκομείου, στην καρδιολογική πτέρυγα χτισμένη επίσης από τη μητρόπολη Ταμασού και Ορεινής.

Γιατροί και  νοσοκόμοι έτοιμοι “σαν από καιρό” δίνουν  με τα ιατρικά υπερόπλα που τους παρέχει η αγάπη της μητρόπολης για τον ελάχιστο ενορίτη, τον καλύτερο τους εαυτό.

Ο κύριος Γιώργος πρόλαβε να χαμογελάσει σε όσους πάσχισαν να τον κρατήσουν στην ζωή. Χαμογέλασε  στα παιδιά του πριν τέλος σφίξει με ευγνωμοσύνη το χέρι του πρωτοσύγκελου της μητρόπολης που έτρεξε να τον κοινωνήσει.

Αυτά βέβαια ανήκουν στην σφαίρα του ονείρου. Όμως λόγω του επίμονου θέρους δράττομαι του δικαιώματος να κάνω… όνειρα θερινής νυκτός. 

Επιστροφή στην πραγματικότητα 

Λίγο πριν την δικαστική απόφαση

Νήσος των πολλών αγίων έγινες νήσος…. ποικίλων οργίων.

Τα ράσα γίναν… ράκη  

Ο «μπατίρης» Χριστός  μετατράπηκε πάλι  σε βέλος του πονηρού  που στοχεύει πορτοφόλια  αγαθών πιστών.

- Να μας ”ζήσουν” οι κατσαπλιάδες** από το λημέρι Αββακούμ περιφερείας Ταμασού με τους αρχηγούς τους.

* Ανειδίκευτος Νομικός

**Κατσαπλιάδες: Άνθρωποι που ζουν στα βουνά κλέβουν αρπάζουν και φεύγουν (σε μια πιο εξελιγμένη εκδοχή κάνουν και θαύματα)