Το θέμα δεν είναι ξοφλημένοι πολιτικοί όπως ο Αναστασιάδης και ο Δίπλαρος, αλλά το παλιό που ξανάρχεται με την προβιά του νέου

Σε μια χώρα όπου φανφαρολόγοι πολιτικοί όπως η Σάββια Ορφανίδου και ο Ευθύμιος Δίπλαρος βρίσκονται στην ηγεσία του μεγαλύτερου κόμματος, δεν είναι παράλογο να εκλέγεται ευρωβουλευτής κάποιος Φειδίας ή να διορίζονται στο Προεδρικό κουμπάροι και συγγενείς. Δεν χρειάζονται περισπούδαστες αναλύσεις και βαθιά σκέψη για να εξηγήσεις το απόλυτο τίποτα. Δεν χρειάζεται να εμβαθύνουμε στην πολιτική της βιτρίνας, της παπαγαλίας και της αχρηστίας. Είναι το ένα και το αυτό. 

Οι διαφορές μεταξύ ενός πολιτικού καριέρας, όπως ο Δίπλαρος, και ενός καινοφανούς αστέρα, όπως ο Φειδίας, είναι μηδαμινές. Τους χωρίζουν κάτι χρόνια και κάτι μηδενικά στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους. Αν αφαιρέσεις τα φτιασίδια, ούτε ο ένας, μήδε ο άλλος παράγει πολιτική. Και αν για τον νεόκοπο ευρωβουλευτή υπάρχει το ελαφρυντικό ότι «είναι νωρίς ακόμα» (sic), για τον έτερο συνάδελφό του πολιτικό, όπως και για βουλευτίνες τύπου Σάββια, το δείγμα είναι πολύ μεγάλο για να έχουμε αμφιβολίες. Μικρό το κακό βέβαια σε μια χώρα όπου ο Αναστασιάδης ήταν Πρόεδρος για δύο θητείες. Ελπίζουμε μέχρι το 2050 να ρεφάρουμε με τον λογαριασμό της διακυβέρνησής του. 

Το θέμα όμως δεν είναι ξοφλημένοι πολιτικοί όπως ο Αναστασιάδης και ο Δίπλαρος, αλλά το παλιό που ξανάρχεται με την προβιά του νέου. Φαίνεται ότι ο ευρωβουλευτής Φειδίας Παναγιώτου αδυνατεί να λειτουργήσει πέραν του κόσμου της εικόνας και του μοντάζ. Είναι δε προφανές ότι έχει καβαλήσει το καλάμι Βρυξελλών και το μόνο που (συνεχίζει να) κάνει καλά είναι μπίζνες, παράγοντας κιτς βίντεο και αναπαράγοντας βλακείες του καφενέ.

Το κοινό βίντεο με Τουρκοκύπριο «συνάδελφό» του, το οποίο προαναγγέλλει τη συνεργασία τους, είναι η αποθέωση της ανοησίας. Πρόβαλαν ένα βίντεο, ανήμερα της μαύρης επετείου της δεύτερης εισβολής και της μέρας που ο Τάσος Μάρκου παραλάμβανε τη σκυτάλη από τον Γρηγόρη Αυξεντίου, για να μας… εξηγήσουν σε λιγότερο από ένα λεπτό ότι η μισή ευθύνη για τη διχοτόμηση ανήκει σε εμάς. Αυτό είναι το κεντρικό μήνυμα και λέμε πάλι καλά, γιατί χώρεσε η ατάκα του Φειδία ότι το 1974 «ο τουρκικός στρατός κατέλαβε το 38% του νησιού». Τώρα, αυτό που λέει ο ευρωβουλευτής ότι, «σε αυτή την πλευρά μου έχουν διδάξει τη μισή ιστορία και με έχουν μάθει να σε μισώ και εγώ», μάλλον θα πρέπει να μας το αναλύσει λίγο περισσότερο, για να καταλάβουμε και εμείς οι αδαείς τι εννοεί. 

Αν εννοεί ότι η μισή ευθύνη ανήκει σε εμάς, αν το Κυπριακό είναι τελικά εκπαιδευτικό ή ψυχολογικό θέμα, τότε μπορούμε να ξαναγράψουμε τα ιστορικά γεγονότα και να λέμε παραμυθάκια στα παιδιά για τους καλούς Τούρκους που ήρθαν να μας σώσουν από τους κακούς πραξικοπηματίες. Να ξεχάσουμε τα εγκλήματα πολέμου του Αττίλα, τις δολοφονίες, τους βιασμούς, τη λεηλασία των ναών και των ιστορικών μας μνημείων. Να δώσουμε συγχωροχάρτι στους δολοφόνους του Ισαάκ και του Σολωμού και να ζητήσουμε συγγνώμη γιατί «εκάμαμεν τζιαι εμείς πολλά». Να ξεγράψουμε την Κερύνεια, την Μόρφου και την Αμμόχωστο, την Σαλαμίνα και τον Άγιο Ιλαρίωνα. Να κάνουμε ενεργειακή συμμαχία με τον Ερντογάν, να αναγνωρίσουμε το ψευδοκράτος και να αποδεχτούμε τους έποικους ως συμπατριώτες μας. Αν η μισή ευθύνη ανήκει σε εμάς, τότε όλα τα δώρα που κάνουμε εδώ και μισό αιώνα, στον βωμό μιας επίπλαστης λύσης, είναι λίγα, πολύ λίγα.

Η αλήθεια όμως είναι λίγο διαφορετική και δεν χωρεί σε ένα βίντεο 55 δευτερόλεπτων. Αποκαλύπτεται με μια ματιά στον Πενταδάκτυλο. Στον σκλαβωμένο Πενταδάκτυλο. Και όταν ο Φειδίας εξισώνει την κατοχή με το νόμιμο κράτος για να κερδίσει πέντε-έξι κλικ παραπάνω, μια κουβέντα του αξίζει. Και είναι όλη δική του: άι σιχτίρ!    

Υστερόγραφο: Η μετάφραση της λέξης «manipulate» που λέει ο Φειδίας, δεν είναι το «μαθαίνω», αλλά το «χειραγωγώ». Για να τα λέμε όλα και να τα λέμε σωστά. 

Υστερόγραφο 2: Όσον αφορά προηγούμενο σχόλιο της στήλης για το περιβόητο έργο του Great Sea Interconnector (βλ. «Η Αννίτα στο Βασιλικό», υστερόγραφο), έχει δίκαιο το ΚΕΒΕ ότι, «για την αποπληρωμή του έργου (…) η Κύπρος δεν θα πρέπει να πρωτοτυπήσει αλλά να εφαρμόσει τις διεθνείς πρακτικές». Και επειδή στην Κύπρο τα κάνουμε όλα «great» (απίθανα και τεράστια ή unpaizable που θα ‘λέγε ο Φειδίας) θα είναι χρήσιμο να υπάρξει πλήρης διαφάνεια και «ασφαλιστικές δικλείδες» σε κάθε σενάριο. Αρκετά εκατομμύρια πετάξαμε μέχρι σήμερα στον λάκκο της ανικανότητας, της αχρηστίας και της διαφθοράς. Εκατομμύρια με τα οποία μπορούσαμε να είχαμε καλύτερα σχολεία, καλύτερα νοσοκομεία, καλύτερη Αστυνομία. 

Υστερόγραφο 3: Τι κοινό έχουν οι νεοεκλεγέντες Δήμαρχοι Στροβόλου και Νότιας Λευκωσίας – Ιδαλίου; Είτε είναι σε διακοπές, είτε είναι γραφείο, το ίδιο κάνει. Θα επανέλθουμε γιατί διαχειρίζονται χρήματα των φορολογούμενων και αν δεν μπορούν να κουμαντάρουν τα δημαρχεία τους, ας πάνε σπίτι τους μια ώρα αρχύτερα.

Το άσχετο: Καλά μπάνια.     

ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΓΑΠΙΟΥ

*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews