Ο χρόνος φέρνει τη λήθη και η λήθη την απάθεια και απαξίωση για ζητήματα που πριν 10 χρόνια καταδυνάστευαν το νησί. Η επίπλαστη ευμάρεια και οι θετικοί, προς το παρόν, ρυθμοί της οικονομίας και των δημοσίων οικονομικών, συμπαρασύρουν το πλήθος το οποίο δεν θυμάται πώς φτάσαμε μέχρις εδώ.
Την τελευταία δεκαετία έγιναν πολλές και μεγάλες τομές σε όλο το φάσμα της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του τόπου. Το ταρακούνημα του 2013 και οι υποχρεώσεις της Κύπρου έναντι των δανειστών της επέβαλαν αποφάσεις και μεταρρυθμίσεις που έχουν γραφτεί στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου.
Οι περισσότερες έχουν δημιουργήσει τεράστιο κόστος στους πολίτες, οικονομικό και κοινωνικό. Ωστόσο, το πολιτικό κόστος, δεν φαίνεται να το πλήρωσαν και να το πληρώνουν όσοι εμμέσως ή άμεσα εμπλέκονταν στα όσα προηγήθηκαν των μεγάλων ανατροπών, ούτε στην έκταση που όφειλαν για όσα έκαναν.
Ειδικά στην Κύπρο, ο χρόνος φέρνει τη λήθη και η λήθη την απάθεια και απαξίωση για ζητήματα που πριν 10 χρόνια καταδυνάστευαν το νησί. Η επίπλαστη ευμάρεια και οι θετικοί, προς το παρόν, ρυθμοί της οικονομίας και των δημοσίων οικονομικών, συμπαρασύρουν το πλήθος το οποίο δεν θυμάται πως:
Πρώτο, έκλεισαν μια τράπεζα, «φόρτωσαν» στη δεύτερη τον λογαριασμό και «κούρεψαν» τις καταθέσεις μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου.
Δεύτερο, έκλεισαν τον Συνεργατισμό που, με τα κακά του, υπήρξε το στήριγμα δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα αποκτούσε το δικό του σπίτι.
Τρίτο, δεκάδες χιλιάδες περιουσίες άλλαξαν χέρια καθώς οι κάτοχοί τους δεν έκαναν τους σωστούς υπολογισμούς τους την κατάλληλη στιγμή.
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη μεγάλα και ανοικτά ζητήματα με πολύ υψηλές προσδοκίες από τον κόσμο, τουλάχιστον από τη μάζα των πολιτών, που επιζητούν πραγματικό εκσυγχρονισμό της χώρας.
Δυστυχώς, παρά τις διαβεβαιώσεις και τις διακηρύξεις υπάρχουν ανοικτά θέματα θεσμικής λειτουργίας και θωράκισης της Δημοκρατίας. Θέματα που έπρεπε να αναδειχθούν όχι αποκλειστικά από την Εκτελεστική εξουσία αλλά και από τη Νομοθετική και από άλλα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Γιατί η πραγματική Δημοκρατία υφίσταται όταν ο πολίτης που δεν έχει πολιτική, οικονομική και κοινωνική ισχύ και δύναμη, που δεν μπορεί εκ της θέσεως του να αντιδράσει, φοβούμενος τις συνέπειες, δεν είναι έρμαιο των ισχυρών και όταν οι «δυνατοί» πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά δεν είναι ανεξέλεγκτοι στην παρανομία. Γνωρίζουν ότι οι εξουσίες λειτουργούν σωστά και όταν πρέπει, τους επιβάλλουν ποινές, τους επιβάλλουν αποφάσεις και εκείνος που ευθύνεται, τιμωρείται. Δεν υπάρχει συγχωροχάρτι για κανέναν.
Σίγουρα έγιναν βήματα, τουλάχιστον στην οικονομία, βέβαια με τεράστιες θυσίες, σίγουρα καταβάλλονται προσπάθειες για να «καθαρίσει» η Κύπρος από τους λεκέδες, αλλά δεν μπορούμε και δεν πρέπει να μείνουμε εδώ.
Σε μια χώρα που διακηρύττει πως είναι ευρωπαϊκή, που λέγει πως προστατεύονται οι θεσμοί της Δικαιοσύνης και της Νομοθετικής Εξουσίας, πρώτο η Δικαιοσύνη πρέπει να είναι ανεξάρτητη και τυφλή και το Κοινοβούλιο, που διακηρύττουμε πως είναι ο ναός της Δημοκρατίας, να παραμείνει σε καφενείο για εφήβους, αλλά σε πραγματικό κέντρο δημιουργίας πολιτικής και λήψης αποφάσεων. Από εκεί και πέρα υπάρχουν Αρχές που πρέπει να αποφασίσουν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, ό,τι πηγάζει εκ του νόμου και ό,τι οφείλουν να πράττουν οι λειτουργοί που τη στελεχώνουν. Για παράδειγμα, λειτουργεί η Επιτροπή Προστασίας του Ανταγωνισμού για να προστατεύει το κράτος και τους πολίτες από τον αθέμιτο ανταγωνισμό. Πού είναι αυτή η Επιτροπή όταν καθημερινά γινόμαστε μάρτυρες ασύστολης εκμετάλλευσης;
Υπάρχει η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας και η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας. Ένας κοινός πολίτης διερωτάται καθημερινά. Υπάρχει αξιοκρατία στους διορισμούς τους;
Υπάρχουν πάρα πολλά που πρέπει να γίνουν, από μεταρρυθμίσεις της Δικαιοσύνης μέχρι τομές στο δημόσιο και κυρίως στους ημικρατικούς οργανισμούς, σε υπηρεσίες που αφορούν τον κόσμο και που σχετίζονται με τους πολίτες.
Όμως, καταχωνιασμένοι στις επιτυχίες μας, τα «σκεπάζουμε», τα τσιμεντώνουμε, πιστεύοντας πως, ακόμη κι αν μας πιάσει η καταιγίδα, δεν πρόκειται να πλημμυρίσουμε! Έτσι νομίζαμε και προ του 2013, και την πάθαμε!
* Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
