Οι δυσμενείς εξελίξεις στη Μέση Ανατολή κινητοποίησαν, ευτυχώς για μας, σημαντικά τους Αμερικανούς και μας ενέταξαν σε ένα πλέγμα γεωπολιτικό υπό την προστασία τους. Διαφορετικά το έξυπνο πουλί των ευφάνταστων τριμερών και πολυμερών διακρατικών, θα έμενε πιασμένο από τη μύτη να κρέμεται στον αλήστου μνήμης αγωγό EastMed.             

 

Όπως συνήθως γίνεται στη χώρα τούτη επειδή ακριβώς δεν λειτουργεί ο όποιος απολογισμός και συνεπώς ουδείς τιμωρείται για μεγάλες αστοχίες ή και ατασθαλίες, έτσι κι αυτή τη φορά με το τεράστιο κεφάλαιο της ενέργειας.  Φόρεσαν στους ώμους του φορολογούμενου πολίτη ως βαρύ υποζύγιο το μαζούτ και τα καύσιμα κίνησης από ιδρύσεως της Κυπριακής Δημοκρατίας και έδωσε ο «αυτοκράτορας» Μακάριος στους εισαγωγείς αυθαίρετα κι ένα ποσοστό 12% κέρδος πάνω από την τιμή πώλησης των σχετικών προϊόντων και η ζωή τραβούσε κυριολεκτικά την ανηφόρα. Ωστόσο φτάσαμε μισό αιώνα μετά κι ακόμα το μαζούτ αποτελεί το βασικό καύσιμο της ΑΗΚ για την ενεργειακή λειτουργία του τόπου καθότι η Αρχή υπήρξε για χρόνια εργαλείο πολιτικού ρουσφετίου όπως καλοπερνούσαν οι «ημέτεροι» και που έβγαζαν και οι εκάστοτε κυβερνώντες χοντρό χρήμα από διάφορες αγορές της ΑΗΚ, όπως π.χ. τουρμπίνες. Και το λέω διότι συζητήθηκε το ζήτημα μια μέρα στο κυλικείο της Βουλής. Ένας βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος χαριεντιζόταν με τον πρόεδρο του ΔΣ της ΑΗΚ για την προμήθεια που θα έβγαζε το κόμμα από την αγορά τουρμπινών. Μάλιστα γινόταν λόγος για ένα μεγαλοεπιχειρηματία που έχασε τον προσφορά για τα αεροδρόμια και θα έπαιρνε την προσφορά για τις τουρμπίνες ως αντιστάθμισμα!

Πέρασαν 60 και βάλε χρόνια για να ανακαλύψουμε ότι το σύστημα διανομής του ρεύματος της ΑΗΚ στα νοικοκυριά είναι πεπαλαιωμένο και πως η Αρχή είχε μείνει πολύ πίσω, μαζί της κι εμείς. Πως ακόμα ήταν δύσκολο να αναπροσαρμοστούμε τόσο ως τοπική αγορά όσο και ως χώρα για να μην μείνουμε ενεργειακά απομονωμένοι.  

Θυμάμαι ότι από το Φεβρουάριο του 2003, το Υπουργικό Συμβούλιο του Γλαύκου Κληρίδη αποφάσισε την κατασκευή χερσαίου τερματικού σταθμού, καθότι κρίθηκε ότι η έλευση φυσικού αερίου στην Κύπρο είναι αναγκαία ώστε να μειωθεί το κόστος παραγωγής ηλεκτρισμού αλλά και να απεξαρτηθούμε και από το πετρέλαιο. Με την απόφαση αυτή συμφώνησε και η κυβέρνηση Τάσσου Παπαδόπουλου που ανέλαβε στη συνέχεια. Στη συνέχεια η κυβέρνηση Παπαδόπουλου στράφηκε προς τη λύση πλωτής μονάδας τερματικού και ότι το δικηγορικό Γραφείο του τότε Προέδρου «εκπόνησε» σχέδιο με εταιρείες όπως η εταιρεία Apollo N.G. Trading, με άγνωστους μετόχους. Θυμώνει ο Νίκος Αναστασιάδης και ωρύεται ότι διαπράττεται το σκάνδαλο του αιώνα!

Τώρα 20 χρόνια μετά ο κόμπος έφτασε στο χτένι με τους λογαριασμούς της ΑΗΚ να «καίνε» τα νοικοκυριά, αν και ζούμε σε μια χώρα που η ηλιακή ενέργεια μπορεί να προσφέρει ακόμα και δωρεάν ηλεκτρικό ρεύμα στους πολίτες, παρόλο που καμιά κυβέρνηση δεν θα επέτρεπε κάτι τέτοιο σε αυτό τον τόπο. Εδώ που η ενέργεια που παράγεται από τα φωτοβολταϊκά στοιχίζει σήμερα 5 σεντ την κιλοβατώρα και μας την πουλάνε 30-35 σεντ, καθόμαστε στους καναπέδες και ανεχόμαστε μια ομάδα μεγαλοεπιχειρηματιών των ΑΠΕ που χρηματοδοτούν κόμματα και υποψήφιους προέδρους να μας γδέρνουν. Και ενώ μια αδειάζουν τις τσέπες δεν βλέπουμε να βγαίνουν οι Κύπριοι στους δρόμους διαδηλώνοντας εναντίον της ληστείας που βιώνουμε. Τα κόμματα δε που θα έπρεπε να πρωτοστατούσαν σε τέτοιες εκδηλώσεις τρέμουν μην διασαλευτούν τα συμφέροντα χρηματοδοτών τους. Έτσι έσπασε το αυγό του φιδιού της διαφθοράς το οποίο ωστόσο, παρόλες τις συστάσεις που δέχθηκε η κυβέρνηση από την Ε.Ε. τόσο αυτή όσο και η Νομική Υπηρεσία δεν αντέδρασαν και το σκάνδαλο με την κινέζικη εταιρεία CPP που παρά την περί του αντιθέτου υπόδειξη της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, πήρε με απευθείας σύμβαση το έργο αντί στη βάση διαγωνισμού. Τώρα το Project του Τερματικού του Βασιλικού στέκει παγωμένο, το ειδικό πλοίο έχει «προσαράξει» στην Κίνα και η Λευκωσία βρίσκεται ενώπιον διαιτησίας στο Λονδίνο.  

Ακόμα η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη βρέθηκε και ενώπιον σοβαρής κριτικής της Ε.Ε. για ελλείμματα στο κράτος δικαίου καθώς η Κομισιόν κατέγραψε τον Ιούλιο στην έκθεση της  μομφή κατά του Γενικού Εισαγγελέα της ΚΔ σημειώνοντας ότι, «λίγες υποθέσεις προχώρησαν, συμπεριλαμβανομένων υποθέσεων  διαφθοράς σε υψηλό επίπεδο, και ο αριθμός των καταδικαστικών αποφάσεων παρέμεινε περιορισμένος». Αυτά τα λέει η Κομισιόν για την Κύπρο, την ώρα που στην Κύπρο, ο Γενικός Εισαγγελέας και ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας -που διορίστηκαν από τον τέως Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη, δικάζουν τον Γενικό Ελεγκτή για «ανάρμοστη συμπεριφορά»! Τώρα, μας προέκυψε και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για να εξετάσει το σκάνδαλο του τερματικού στο  Βασιλικό, όπου έβαλαν λεφτά , 100 εκατ., και οι ευρωπαίοι πολίτες και κάποιος πρέπει να ζητήσει το λόγο από ένα κράτος μέλος της ΕΕ, με τέτοιο λερωμένο μητρώο.

Νοιώθοντας την ευρωπαϊκή μέγγενη να σφίγγει ο Γενικός Εισαγγελέας Γιώργος Σαββίδης καταχώρησε κατηγορητήριο στο δικαστήριο εναντίον του πρώην υπουργού Μεταφορών στην κυβέρνηση Αναστασιάδη Μάριου Δημητριάδη. Κατηγορία για διαφθορά την περίοδο της μαζικής πώλησης «χρυσών διαβατηρίων».  Σχεδόν εφτά χιλιάδες τα «χρυσά διαβατήρια» με μια έκθεση Νικολάτου να περιέχει φοβερές και τον Εισαγγελέα να αποφασίζει τώρα να  κατηγορήσει ένα μέλος του Υπουργικού του Νίκου Αναστασιάδη. Αυτό στην ουσία τοποθετεί στο εδώλιο σύσσωμα τα δύο Υπουργικά Αναστασιάδη και τον ίδιο τον τέως Πρόεδρο. Αν δεν ελεγχθούν όλοι οι πρώην υπουργοί τότε η Κυπριακή Πολιτεία θα πρέπει να κλείσει τις ευρωπαϊκές πόρτες της και να παραδώσει τα κλειδιά στις Βρυξέλλες.  

Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δε, που ήταν βεζίρης στις κυβερνήσεις Αναστασιάδη και κανοναρχούσε για τη σημασία των κοιτασμάτων της Κύπρου και επιδαψίλευε ύμνους για τη γεωστρατηγική σημασία του αγωγού  EastMed των 17 δισεκατομμυρίων τώρα τα ξέχασε όλα αυτά. Ξέχασε ακόμα τον εξαιρετικά σημαντικό ρόλο της Λευκωσίας στις τριμερείς, πενταμερείς και ενίοτε και εφταμερείς συναντήσεις χωρών που θα δημιουργούσαν ένα φράγμα αποκλεισμού της Τουρκίας, που τελικά πάει να αποκλείσει ενεργειακά την έρμη την Κύπρο μας. Οι δυσμενείς εξελίξεις στη Μέση Ανατολή κινητοποίησαν ευτυχώς για μας, σημαντικά τους Αμερικανούς και μας ενέταξαν σε ένα πλέγμα γεωπολιτικό υπό την προστασία τους. Διαφορετικά το έξυπνο πουλί των ευφάνταστων τριμερών και πολυμερών διακρατικών και της «ύποπτης» ελληνοτουρκικής συνεργασίας Γεραπετρίτη-Φιντάν, θα έμενε πιασμένο από τη μύτη να κρέμεται στον αλήστου μνήμης αγωγό EastMed.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ

paraschosa@icloud.com

*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews