Βλέπουμε τη χώρα μας να προχωρά σε εμβάθυνση των σχέσεων της με τις ΗΠΑ… και κανείς (εκτός ΑΚΕΛ) δεν διαφωνεί. Είπε ο Πρόεδρος ότι αυτή η πορεία θα μας θέσει σε τροχιά ένταξης στο ΝΑΤΟ όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Κι αυτό σωστό για μένα. Κι αρχίζει μετά το γαϊτανάκι. Μα η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και δεν θα επιτρέψει την ένταξη μας. Ολόσωστο και το γνωρίζουν και οι κότες. Καμία Τουρκία όμως δεν μπορεί να βάλει βέτο σε αυτό που κάνουμε στη σχέση μας τις ΗΠΑ και την Ευρωπαική Ένωση. Κανένας άλλος εκτός από εμάς τους ίδιους.
Και αυτό είναι το παιχνίδι του ΑΚΕΛ. Αυτό που δεν μπορεί να κάνει η Τουρκία, να το πετύχει το ΑΚΕΛ εκ των έσω, για να ικανοποιήσει τα δικά του ιστορικά σύνδρομα…
Όταν κανείς συζητά για το ΑΚΕΛ και τις θέσεις του, θα πρέπει να κάνει πάντοτε τη διάκριση ανάμεσα σε αυτό που πουλούν δημοσίως και αυτό που πραγματικά επιδιώκουν, έχοντας υπόψη πως το ΑΚΕΛ, είναι ένα Μαρξιστικό/Λενινιστικό κόμμα. Αυτό που πραγματικά επιδιώκουν είναι εκείνο που αποφασίζει το Ανώτατο όργανο του κόμματος, το Συνέδριο τους.
Στο 23 ο Συνέδριο του κόμματος επαναλαμβάνουν την ακλόνητη διαπίστωση πως «…η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια προχωρημένη μορφή πολιτικο-οικονομικής καπιταλιστικής ολοκλήρωσης», πράγμα που θεωρούν ότι «δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα των λαών», τους οποίους λαούς εκπροσωπούν οι ίδιοι, γιατί έτσι λέει το καταστατικό του κόμματος.
Στο ίδιο Συνέδριο έχουν επίσης αποφασίσει πως η ΕΕ, είναι επικίνδυνο να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στον κόσμο: «Ο διαρκής μετασχηματισμός της ΕΕ σε στρατιωτική δύναμη, προκειμένου να διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στους γεωπολιτικούς ανταγωνισμούς ανά τον κόσμο, είναι επικίνδυνος».
Εξηγώντας τις σημερινές αντιδράσεις
Αυτή τη στιγμή το ΑΚΕΛ, δεν προσπαθεί να αποτρέψει την ένταξη μας στο ΝΑΤΟ. Ξέρει καλά πως αυτό είναι πολύ πρόωρο αυτό. Αυτό που προσπαθεί να αποτρέψει είναι όχι μόνο την αναβάθμιση των σχέσεων με τις ΗΠΑ, αλλά και τη σχέση της χώρας μας με τους μηχανισμούς άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ. Επιδιώκουν να ξεκόψουμε από τη Δύση.
Μην ξεχνάτε ότι εκτός από τα φαιδρά που είδαμε πρόσφατα έξω από το CYCLOPS, καταψηφίζουν συστηματικά τους προϋπολογισμούς για την Άμυνα και Ασφάλεια της ΕΕ, ζητούν διάλυση της Frontex και διαδηλώνουν κατά της συμμετοχής της χώρας μας στην PESCO και πολεμούν αποφάσεις της ΕΕ που αναβαθμίζουν τον στρατηγικό της ρόλο στον κόσμο. Όντως συνεπέστατοι με τις Συνεδριακές τους αποφάσεις.
Επιχειρήματα με άρωμα ναφθαλίνης
Κεντρικός ομιλητής στην εκδήλωση του ΑΚΕΛ, έξω από το CYCLOPS ήταν ο Στέφανος Στεφάνου ο οποίος ξεκίνησε την ομιλία του με την εξής αναφορά: «… θέλουμε μια Κύπρο που να ανήκει στον λαό της. Όχι στο ΝΑΤΟ ή σε οποιονδήποτε άλλο στρατιωτικό συνασπισμό…».
Και διερωτάται κανείς: Στο ΝΑΤΟ συμμετέχουν αυτή τη στιγμή 32 χώρες. Τριάντα Ευρωπαϊκές, οι ΗΠΑ και ο Καναδάς. Σε ποια από αυτές τις χώρες θεωρεί το ΑΚΕΛ ότι κηδεμονεύεται από το ΝΑΤΟ ο λαός τους; Στον Καναδά, τη Φινλανδία, την Ιταλία, τη Γαλλία, την Ελλάδα; Ποια ακριβώς; Ποια δείγματα κηδεμόνευσης έχει, όταν οι εν λόγω χώρες είναι σχεδόν όλες, υποδείγματα δημοκρατίας; Μιλάμε για χώρες με επίπεδα δημοκρατίας αξιοζήλευτα, κοινωνική πολιτική και παιδεία και υγεία που ούτε στο όνειρο του ο κάθε παθιασμένος κομμουνιστής δεν είδε ποτέ.
Προκειμένου να φανεί και ανοικτοχέρης ο κ. Στεφάνου προσθέτει πως δεν είναι μόνο εναντίον της ένταξης στο ΝΑΤΟ αλλά και «σε οποιονδήποτε άλλον στρατιωτικό συνασπισμό». Για ποιόν άλλον συνασπισμό μιλά; Υπάρχει κάτι άλλο και δεν το γνωρίζουμε;
Το μόνο ελαφρυντικό που βρίσκω είναι πως ξέμεινε το σύνθημα από την εποχή του «Συμφώνου της Βαρσοβίας».
Στην ομιλία του ο κ. Στεφάνου έδειξε να ενοχλείται βαθύτατα από την «καταστροφή των σχέσεων μας με τη Ρωσία».
Οι σχέσεις μας όμως με τη Ρωσία δεν καταστράφηκαν γιατί το επιλέξαμε ή γιατί μας το επέβαλαν. Καταστράφηκαν γιατί η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία. Και η Ευρώπη ολόκληρη και ο πολιτισμένος κόσμος της επέβαλαν κυρώσεις.Εκτός από το ΑΚΕΛ που χρηματίστηκε για να περάσει στη Βουλή μας ψήφισμα κατά των κυρώσεων που γράφτηκε στη Μόσχα και στάληκε απ ευθείας στα γραφεία του κόμματος.
Ο Γ.Γ του ΑΚΕΛ, μιλώντας για την κρίση στη Μέση Ανατολή το πάει και παρακάτω μιλώντας για «διάλυση παραδοσιακών και ιστορικών σχέσεων με άλλα κράτη (της περιοχής)». Μα το Θεό δηλαδή… εναντίον ποιων παραδοσιακά φιλικών χωρών;
Ήταν ποτέ η Χαμάς και η Χεσμπολάχ και ο Isis «φιλικές μας χώρες».
Δεν ισχύει βέβαια η ρήση πως ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, αλλά αν θεωρούν φίλους μας της Χαμάς και τη Χεσμπολάχ, ας λάβουν για μια στιγμή υπόψη τη σχέση τους με την Τουρκία.
Με ποιους θεωρείτε ότι διαλύσαμε τις σχέσεις μας, ονομάστε τους. Δεν είναι άπειρα τα κράτη της περιοχής. Είναι ο Λίβανος; Η Ιορδανία, η Αίγυπτος, ή οι χώρες του Αραβικού Κόλπου; Αν εννοείτε το ΙΡΑΝ των μουλάδων, μπορεί να έχετε δίκαιο, αλλά φιλικές και θερμές σχέσεις με αυτούς, δεν έχει η χώρα μας. Το ΑΚΕΛ είναι που τις έχει και μάλιστα τις ανέδειξε στην πιο απαίσια ώρα: Αμέσως μετά την σφαγή αθώων πολιτών από τη Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, 2023. Όταν ο ΓΓ του ΑΚΕΛ συνάντησε τον Πρέσβη του ΙΡΑΝ στην Κύπρο για να του εκφράσει τη συμπάθεια του για την κρίση στη Μέση Ανατολή. Κρίση που δημιούργησα οι ίδιοι…
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
