Ένα βήμα πριν την παράνοια το 2007 και τα βραβεία το 2024
Είναι αλήθεια ότι η αγαπημένη Μυροφόρα πιστεύει ότι ο Χριστάκης είναι ζωντανός και διατηρεί μια πολύ ισχυρή σχέση με τον Χακάν. Εγώ ωστόσο θα είμαι πάντα ευγνώμων στον Καλλή Ξενοφώντος και στον Μάριο Καρυόλου για την καθοδήγηση επί ενός θέματος που αλλιώς θα μπορούσε να με στείλει στην παράνοια. Είχαν όμως γνώση οι φύλακες.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
Η ερευνητική δημοσιογραφία, ιδιαίτερα όταν το πεδίο έρευνας σχετίζεται με θέματα ζωής και θανάτου, όπως είναι οι αγνοούμενοι, προκαλεί πάθος και γίνεται σχεδόν εθισμός. Πρέπει όμως να το ελέγξεις διότι ως δημοσιογράφος έχεις να κάμεις με ζωές που χάθηκαν σε πολεμικά πεδία και με συγγενείς που ψάχνουν να πιαστούν από μια πληροφορία και από το φιλότιμο ανθρώπων που είναι φορείς τέτοιων πληροφοριών, στο πλαίσιο αναζήτησης της τύχης αγαπημένων προσώπων.
Σε αυτό το πλαίσιο δούλεψα ως ερευνητής δημοσιογράφος για τρεις δεκαετίες, σε ένα πεδίο τραχύ και με πολύ λίγους ανθρώπους ανιδιοτελώς αφοσιωμένους στο καθήκον τους προς την κοινωνία και την πατρίδα, που ήταν η εξυπηρέτηση της διακρίβωσης της τύχης των αγνοουμένων. Τόσο λίγοι που με τα δάχτυλα του ενός χεριού μπορείς να τους μετρήσεις.
Δύο από αυτούς είναι οι Ξενοφών Καλλής (απεβίωσε πέρσι), και ο Μάριος Καρυόλου, στους οποίους απονεμήθηκε την Τρίτη 10.12.2024, το Ετήσιο Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Στέλλα Σουλιώτη». Ο Καλλής εκτιμώ ότι είναι ο κορυφαίος του ζητήματος αγνοούμενοι, καθότι ανάλωσε κυριολεκτικά κάθε ικμάδα της ζωής του για τη διακρίβωση της τύχης όλων των οσίων της Κυπριακής Τραγωδίας. Ο Καρυόλου είναι η καθοριστικότερη επιστημονική μορφή καθώς πέρασε με εξαιρετική επάρκεια τη βελόνα της έρευνας στο περιπεπλεγμένο πλεχτό της μεγαλύτερης σύγχρονης τραγωδίας του τόπου. Πολύ σωστά η Πολιτεία μέσω του Υπουργείου Εξωτερικών απέδωσε το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων «Στέλλα Σουλιώτη» που καθιερώθηκε το 2021 ως ένδειξη τιμής της πολυσχιδούς προσωπικότητας και αναγνώρισης της κληρονομιάς της Στέλλας Σουλιώτη, στους Ξενοφώντα Καλλή και Μάριο Καρυόλου για την ξεχωριστή συμβολή τους στον αγώνα υπεράσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κύπρο.
Ως δημοσιογράφος δούλεψα ή καλύτερα προσπάθησα να δουλέψω κοντά στον Καλλή, διότι με κρατούσε συνεχώς σε απόσταση μη τυχόν και προκαλέσω κάποια «ζημιά» στο ζήτημα. Πολύ σημαντικές ήταν οι συμβουλές του Ξενοφώντα όταν το 2007 έψαχνα τον μικρό Χριστάκη Γεωργίου από το Παλαίκυθρο, στην Τουρκία.
Ο πεντάχρονος Χριστάκης είχε, στη δεύτερη φάση της εισβολής, τραυματιστεί από τουρκικά πυρά στα πόδια και σύμφωνα με έγγραφο του τουρκικού στρατού που είχα εντοπίσει με τη βοήθεια Τ/Κ φίλου μου και δημοσίευσα, είχε μεταφερθεί σε νοσοκομείο στην Τουρκία.
Το δημοσίευμα για τον μικρό Χριστάκη από την εφημερίδα Πολίτης, όπου εργαζόμουνα τότε ως αρχισυντάκτης αναδημοσιεύτηκε στον τουρκικό τύπο, στην εφημερίδα Ραντικάλ, με φωτογραφίες του πεντάχρονου. Ο Χακάν Κουτεβού από τα Άδανα που είδε το δημοσίευμα, επικοινώνησε μαζί μου μέσω μέηλ και μας ενημέρωσε ότι ο μικρός Χριστάκης στις φωτογραφίες του έμοιαζε. Πήρα το αεροπλάνο και πήγα στα Άδανα και μαζί με την συνάδελφο Άννα Αντρέου συναντηθήκαμε με τον Χακάν.
Σε εκείνη τη συνάντηση όπως έγραψα και το 2007 προέκυψε ότι ο Χακάν είχε την ίδια ηλικία με τον αγνοούμενο Χριστάκη αλλά το πιο συνταρακτικό όμως ήταν ότι ο Χακάν έφερε σημάδια στα πόδια στα σημεία, που είχε τραυματιστεί ο μικρός Χριστάκης το 1974. Για τα σημάδια αυτά κανείς από το οικογενειακό του περιβάλλον δεν του έδωσε πειστικές απαντήσεις. Επιπλέον, ο Χακάν, όπως και ο αγνοούμενος Χριστάκης, έφερε ένα γενετήσιο σημάδι στο γλουτό και ένα στο κεφάλι. Σε όλη αυτή τη δημοσιογραφική οδύσσεια οι Καλλής και Καρυόλου, βρίσκονταν στο παρασκήνιο και με συμβούλευαν.
Μετά από δύο μήνες ταξιδέψαμε στα Άδανα με τον αδελφό του Χριστάκη, Λοϊζο Γεωργίου, και συναντήθηκε με τον Χακάν Κουτεβού. Όλα –οι θύμησες, οι εικόνες, η «χημεία των δύο», συνηγορούσαν ότι «το αίμα μιλούσε». Μπροστά στις τόσες ομοιότητες, που συνηγορούσαν ότι υπήρχαν εξαιρετικά μεγάλες πιθανότητες να είναι ο Χακάν ο αγνοούμενος Χριστάκης Γεωργίου, εισηγήθηκα να υποβληθεί ο Χακάν σε εξέταση DNA για να διακριβωθεί η πραγματική του ταυτότητα. Ο Χακάν Κουτεβού, έγγαμος και πατέρας δύο παιδιών, ζήτησε χρόνο για να σκεφθεί το θέμα.
Τελικά, συγκατατέθηκε να γίνει η εξέταση DNA στο Λονδίνο. Τέλη Ιουνίου μεταβήκαμε στο Λονδίνο, ο Χακάν Κουτεβού, η μητέρα του αγνοούμενου Χριστάκη, Μυροφόρα Γεωργίου, η Άννα Αντρέου κι εγώ, που είχα στην τσέπη και το plan “B”, σε περίπτωση που ο Χακάν ήταν ο Χριστάκης. Η εξέταση έγινε στο “DNA Diagnostics Center”, στο Χάμερσμιθς του Λονδίνου, όπου λήφθηκαν δείγματα σιέλου από τον Χακάν και την Μυροφόρα από 4 διαφορετικά εργαστήρια.
Πέντε μέρες μετά την εξέταση, ο Χακάν και η Μυροφόρα πήγαν αγκαλιασμένοι στο διαγνωστικό κέντρο για να πληροφορηθούν το αποτέλεσμα της εξέτασης. Δυστυχώς, για τη Μυροφόρα Γεωργίου η εξέταση DNA έδειξε ότι ο Χακάν Κουτεβού, παρά τις πολλές ομοιότητες, δεν είναι αγνοούμενος γιος της Χριστάκης.
Είναι αλήθεια ότι η αγαπημένη Μυροφόρα πιστεύει ότι ο Χριστάκης είναι ζωντανός και διατηρεί μια πολύ ισχυρή σχέση με τον Χακάν. Εγώ ωστόσο θα είμαι πάντα ευγνώμων στον Καλλή Ξενοφώντος και στον Μάριο Καρυόλου για την καθοδήγηση επί ενός θέματος που αλλιώς θα μπορούσε να με στείλει στην παράνοια. Είχαν όμως γνώση οι φύλακες.
Όπως και να έχει το πράγμα εκείνο που πολύ με λύπησε είναι ότι στην τελετή στο Υπουργείο Εξωτερικών, την Τρίτη, δεν είδα κανένα από τους συγγενείς αγνοουμένων. Ήταν μόνο ξένοι και Κύπριοι διπλωμάτες και κάποιοι αρμόδιοι… Μια τραγωδία στην τραγωδία!
Μια σημαντική κίνηση κύριοι της Κυβέρνησης και της Βουλής θα ήταν η εξαγγελία της δημιουργίας ενός Μελάθρου Γονέων και Αδελφών Αγνοουμένων, οι οποίοι άρχισαν να φεύγουν ή και να είναι στην ανάγκη σημαντικής φροντίδας… Σκεφτείτε το, γίνεται!
paraschosa@icloud.com
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews