Στη Μολδαβία σε κρίνεται στις κάλπες το Ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας. Κρίνεται η ικανότητα της Ρωσίας να επιβάλλει τον δεσποτισμό της σε λαούς της περιοχής.
Μας ενδιαφέρουν αυτές οι εκλογές γιατί μπορούμε έτσι να δούμε πως ενώ εμείς πήραμε τον δρόμο της ασφάλειας και της ευημερίας επιλέγοντας την ΕΕ, άλλοι, πασχίζουν ακόμη να απαλλαγούν από δεσμά, σύνδρομα, κι έναν υπονομευτικό υβριδικό πόλεμο διαρκείας με τον οποίο επιδιώκει η Μόσχα να αλλάξει τον ρου της ιστορίας…
Η Μολδαβία που ως το 1991 ήταν μέρος της Σοβιετικής Ένωσης κήρυξε την ανεξαρτησία της μέσα σε εκείνο το κύμα απελευθέρωσης που σάρωσε την ανατολική Ευρώπη.
Την Κυριακή στη Μολδαβία, διεξάγονταν εκλογές με δύο ζητούμενα: Την εκλογή Προέδρου και την αλλαγή του Συντάγματος για την ένταξη στην Ευρωπαική Ένωση.
Άλλωστε η Μολδαβία, το 2023 αναγνωρίστηκε ως υποψήφια χώρα για ένταξη στην Ευρωπαική Ένωση.
Αυτό είναι έργο της φιλοευρωπαίας Προέδρου Μάια Σάντου, η οποία φυσικά μπήκε στο στόχαστρο του Πούτιν, ο οποίος έχει διατάξει έναν υβριδικό πόλεμο προκειμένου να αποτρέψει τόσο την εκλογή της φιλοευρωπαίας Προέδρου όσο και την επικύρωση της στροφής προς την Ευρωπαική Ένωση. Η επίθεση αυτή κρατάει χρόνια και γι αυτό η ΕΕ έχει επιβάλει κυρώσεις σε πρόσωπα και οργανισμούς που δρουν υπό την κάλυψη της Μόσχας για να κρατήσουν δέσμια τη χώρα.
Το τι θα αποφασίσουν οι πολίτες της Μολδαβίας δεν το γνωρίζω αυτή την ώρα. Αλλά με ενδιαφέρει ιδιαίτερα…
Γιατί όλοι στρέφονται στην ΕΕ;
Η Μολδαβία είναι μία από τις πολλές χώρες της πρώην Σοβιετικής αυτοκρατορίας που όχι μόνο τρομάζει στην ιδέα επιστροφής στην αγκαλιά της Μόσχας, αλλά επιδιώκει να δημιουργήσει όλο και ισχυρότερους δεσμούς με την ΕΕ.
Η Γεωργία, η Ουκρανία, είναι δυο άλλες χώρες του «Σιδηρού παραπετάσματος», που στρέφονται στην ΕΕ, ενώ προηγήθηκαν οι τρεις Βαλτικές και όλες… μα όλες όμως, οι χώρες των Βαλκανίων και της Ανατολικής Ευρώπης που διετέλεσαν επί 55 χρόνια, υπό τον ολοκληρωτισμό της Μόσχας.
Γιατί λοιπόν όλοι αυτές οι χώρες, αυτά τα εκατοντάδες εκατομμύρια πολίτες στη συντριπτική τους πλειοψηφία αγνοούν τα τόσα πλεονεκτήματα της σοσιαλιστικής εποχής;
Γιατί και σήμερα παρά το γεγονός ότι ο κομμουνιστικός μπαμπούλας των λαών της περιοχής δεν υπάρχει, τρομάζουν στην ιδέα της επιστροφής στην επιρροή της Μόσχας;
Πρόκειται για ένα από τα ιστορικά ερωτήματα των οποίων η απάντηση είναι απλούστατη και προφανής: Γιατί η ασφάλεια και η ευημερία είναι στα δυτικά τους.
Και γιατί μόνο ως κίνδυνο και οπισθοδρόμηση θεωρούν τη Ρωσία.
Γιατί βλέπουν τι γίνεται στην Ουκρανία και ξέρουν για τις λεγόμενες παγωμένες συγκρούσεις στην Υπερδνειστερία, την Αμπαζία και την Οσετία.
Γιατί επίσης γνωρίζουν πως υπό οποιοδήποτε καθεστώς είτε το ολοκληρωτικό κομμουνιστικό, είτε το δεσποτικό του Πούτιν, θα είναι για τους Ρώσους κατώτερες εθνικές ομάδες.
Και γιατί οι λαοί, τα έθνη έχουν αξιοπρέπεια και υψηλές φιλοδοξίες.
Και γιατί θυμήθηκα τη Μολδαβία;
Διότι έχουμε την τάση να κάνουμε μεγάλες και υψηλές αναλύσεις στρατηγικής… αγνοώντας τις επιθυμίες των πολιτών. Μπορώ να σας πω από μνήμης και σε ένα λεπτό δέκα χώρες που τέθηκαν με τη βία και πραξικοπηματικά υπό την Σοβιετική κυριαρχία.
Μπορείτε να μου πείτε μία, που μπήκε με το ζόρι στην Ευρωπαική Ένωση ή και το ΝΑΤΟ ακόμη;
Γιατί δηλαδή στο όνομα του ρωσικού αυτοκρατορικού συμπλέγματος θα πρέπει να περιθωριοποιούμε τη λαϊκή βούληση;
Η χρήσιμη τους εμπειρία
Είναι «υπέροχο» και ενδεικτικό του τρόπου σκέψεως των νοσταλγών του Μπρέζνιεφ, το γεγονός ότι ενώ φλυαρούν για δημοκρατίες και λαούς, όλα αυτά τα μεγάλα και ιερά καθίστανται χωρίς αξία, όταν στην εξίσωση μπαίνει αυτό που αποκαλούν ασφάλεια της Ρωσίας!
Που κινδυνεύει από ποιόν;
Μας ενδιαφέρει η εμπειρία αυτών των χωρών, γιατί στη δική μας χώρα καλλιεργείται συστηματικά μία προσπάθεια αμφισβήτησης της κατεύθυνσης της. Παρότι μέλος της ΕΕ και παρά το γεγονός ότι οι σχέσεις με τις ΗΠΑ, έχουν αποκτήσει τρομερή βαρύτητα για τη χώρα μας, προβάλλουν φωνές αντίστασης οι φωστήρες που τις κρίσιμες ώρες μας έστελναν για σωτηρία στη Μόσχα και το Πεκίνο. Οι ίδιοι που έδιναν μάχη να βγούμε από το Ευρώ και σας μας διώξουν από την Ευρωπαική Ένωση. Το ΑΚΕΛ κάτι αριστερά γκρουπούσκουλα, καιροσκόποι πολιτευτές της πλάκας, άτομα που φιλοδοξούσαν να μπουν σε μία εκλογική λίστα του ότι νάναι.
Και άλλοι ή και οι ίδιοι που την ώρα που στον πόλεμο με την ισλαμική τρομοκρατία, τυλίγονται τη μαντήλα, όχι των βασάνων των Παλαιστινίων αλλά των καταχραστών των αγώνων τους. Εκείνων που για δεκαετίες ζουν σε βάρος τους και εκμεταλλεύονται την δυστοπία που βιώνουν.
Πίσω στην κάλπη…
Όπως είπα δεν γνωρίζω ακόμα το αποτέλεσμα των εκλογών στη Μολδαβία. Θα ήθελα όμως αυτό το ισχυρό ρεύμα απαλλαγής από τον ρωσικό δεσποτισμό να ενισχυθεί. Γιατί μόνο έτσι δημιουργείται το τείχος προστασίας έναντι του σύγχρονου φασισμού…
ΛοΪζος Αντωνίου
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
