Ακόμη κι’ αν μεμψιμοιρούμε ότι η Ε.Ε. δεν μας στήριξε, μας έκλεισε τράπεζες, μας επέβαλε το «κούρεμα» των καταθέσεων, μας έδωσε πολλές κλωτσιές, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι, εάν η Κύπρος δεν ήταν μέλος της Ένωσης, ίσως να βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση. Ας καταπιούμε για άλλη μια φορά την πίκρα κι ας σηκωθούμε από τον καναπέ. Να ψηφίσουμε δυνατούς, τολμηρούς και έντιμους ανθρώπους για να μας εκπροσωπούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Δικαιούμαστε να έχουμε φωνή, να έχουμε άποψη και ψήφο.

Ήταν Πρωτομαγιά του 2004 όταν η Κύπρος εντάχθηκε ως κράτος - μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τυμπανοκρουσίες, πανηγυρισμούς και διθυράμβους. Υπερτονίζοντας τα οφέλη και τα πλεονεκτήματα τής ένταξης παρά τις αρνητικές επιπτώσεις. Ήταν προφανές ότι η ένταξη στη μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια θα έφερνε επίλυση του κυπριακού, καλύτερο επίπεδο ζωής για τους πολίτες, ανάπτυξη, πρόοδο και ευρωστία. 

Η Κύπρος εντάχθηκε στην Ε.Ε. με την πίστη, την πεποίθηση και τα ευχολόγια ότι, εκτός από την επίλυση του κυπριακού, θα βοηθούσε στον εκσυγχρονισμό των θεσμών των νομοθεσιών ακόμη και των συμπεριφορών.

Και μετά ήλθε η χρηματοοικονομική κρίση του 2013 και το «κούρεμα» των καταθέσεων. Και οι πολίτες της Κύπρου, ακόμη και οι μεγάλοι θιασώτες της ευρωπαϊκής ιδέας δέχθηκαν μια μαχαιριά που θα τους μείνει αξέχαστη.

Κλονίστηκε η εμπιστοσύνη, αμφισβητήθηκαν οι θεσμοί, απομυθοποιήθηκαν οι πρωταγωνιστές του ευρωπαϊκού ιδεώδους.

Η πανδημία ανέδειξε την ευρωπαϊκή ενότητα και ομοψυχία, το «μοίρασμα» για έναν κοινό εχθρό. Και μετά έρχονται οι ευρωεκλογές. Με κλονισμένη την πίστη και πάλι στους θεσμούς, και πάλι στους ανθρώπους – κλειδιά και πάλι στις αξίες που πρεσβεύει η Ε.Ε. 

Χωρίς ωστόσο να υποτιμούμε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (ΕΚ) συνεχίζει να αποτελεί το νομοθετικό σώμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης που απαρτίζεται από 705 μέλη (ευρωβουλευτές) που εκπροσωπούν όλες τις χώρες της Ε.Ε. 

Γιατί πρέπει να ψηφίσουμε την ερχόμενη Κυριακή; Γιατί πρέπει να εκλέξουμε τους ικανότερους, καταλληλότερους και δυναμικότερους Ευρωβουλευτές, αφήνοντας πίσω μας την πίκρα και την απογοήτευση;

Γιατί γνωρίζουμε, όσο κι αν νιώθουμε αποξενωμένοι, ένα κομμάτι γης στην Ανατολική Μεσόγειο, ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με όλα τα σκάνδαλα, τα συμφέροντα και τις λανθασμένες του αποφάσεις, αποφασίζει για τη νομοθεσία της Ε.Ε., για τους νόμους των κρατών μας, για τις χώρες μας, από κοινού με το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δηλαδή τις κυβερνήσεις των κρατών μελών Η Κύπρος έχει λόγο και ψήφο και πρέπει να συνεχίσει να τον έχει, όση απογοήτευση και πικρία κι αν αισθάνονται οι πολίτες της.

Την ερχόμενη Κυριακή ας αφήσουμε τα πάθη κατά μέρος, ας ξεχάσουμε ποιοι μας αδίκησαν κι ας δώσουμε μια ψήφο δυνατή για την Κύπρο, τους ανθρώπους της, την οικονομία της. Ας συνεχίσουμε να συμμετέχουμε σε μια μεγάλη οικογένεια των 446 εκατομμυρίων πολιτών κι’ ας προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε όλα όσα μπορούμε και δικαιούμαστε ως κράτος.