Η ΚΔ έδειξε ότι δεν έχει ούτε τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια έναντι τεράστιων εγκλημάτων κατά των αγνοουμένων. Δεν έχει. Διότι αν είχε, θα έπρεπε κάποιοι να είχαν δώσει απαντήσεις. Δεν θα πρέπει κάποιοι να δικαστούν; Αλλά μπορείτε να μας πείτε, ποιος θα δικάσει τους δικαστές;
Οργανώσαμε δύο συναυλίες το περασμένο Σαββατοκύριακο εις μνήμη Ξενοφώντα Καλλή, του ανθρώπου που πέθανε πριν ένα χρόνο και είχε αναλώσει τη ζωή του στο μεγάλο στοίχημα της αξιοπρέπειας της κοινωνίας μας. Δηλαδή τη διακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της Κυπριακής Τραγωδίας. Επίσημοι πλην τριών βουλευτών δεν ήρθαν. Αυτό όμως δεν έχει την όποια σημασία απλά διότι τα μεγάλα εγκλήματα εις βάρος των αγνοουμένων και συνεπώς και εις βάρος των συγγενών τους είναι ακόμα ατιμώρητα και οι αυτουργοί απολαμβάνουν την πληρωμένη επιείκεια της ΚΔ.
Έγκλημα πρώτο: Για 26 χρόνια κρατούσε το κράτος άκρως απόρρητο τον κατάλογο των αγνοουμένων από το 1974 μέχρι το Δεκέμβριο του 2000. Αλήθεια ποιος ζήτησε το λόγο από τις αρμόδιες αρχές για την τεράστια καθυστέρηση και γιατί υπήρξε η τόσο μακρά καθυστέρηση;
Έγκλημα δεύτερο: Τάφοι Ελληνοκύπριων και Ελλαδιτών αγνοουμένων στα κοιμητήρια Λακατάμιας και Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης στη Λευκωσία με τις αρχές να γνωρίζουν, σύμφωνα και με τις αποφάσεις των δικαστηρίων μετά το έτος 2000, ποιοι ήταν θαμμένοι εκεί και σκοπίμως να μην ενημερώνουν τις οικογένειες τους. Ποιοι τιμωρήθηκαν για το απίστευτα τεράστιο έγκλημα;
Έγκλημα τρίτο: Μεγάλες εκταφές στις ελεύθερες περιοχές που αδικαιολόγητα εκκρεμούσαν για δεκαετίες, όπως στον Τύμβος της Μακεδονίτισσας (ΝΟΡΑΤΛΑΣ), Νοσοκομείο Αθαλάσσας, Ακταιωρός ΦΑΕΘΩΝ και ομαδικοί τάφοι πραξικοπήματος. Τις «αδρανείς» δεκαετίες, καρεκλο- κένταυροι που αρμοδίως έπρεπε να πάρουν καταθέσεις και να μαζέψουν στοιχεία, κάθονταν πάνω στο φακέλους των αγνοουμένων κρατώντας τους άδειους και μάλιστα μακριά από τους συγγενείς, τους οποίους άφηναν στο σκοτάδι και στη δυστυχίας τους. Οι ίδιοι έκαναν ταξιδάκια διαφώτισης σε Βρυξέλλες, Στρασβούργο, ΗΠΑ και αλλού, ασχολούνταν με ομιλίες, εκδηλώσεις και δεήσεις προς ανεύρεση των αγνουμένων μας. Έφτιαχναν καριέρες σε βάρος των αγνοουμένων καλλιεργώντας μάλιστα το «αίτημα» για «επιστροφή των αιχμαλώτων μας», ενώ οι χήρες των Πάλμα, Ππασιά, Σιάμιση και άλλων αγνοουμένων τις μέρες έπλεναν σκάλες και αποχωρητήρια για να αναγιώσουν τα παιδιά τους, τις νύχτες εκλέγαν για 25 χρόνια και τις Κυριακές έτρεχαν στα οδοφράγματα και διαδήλωναν για την επιστροφή των αγνοουμένων μας. Κανείς σοβαρός από τις εκάστοτε κυβερνήσεις δεν σεβάστηκε τον πόνο εκείνων των γυναικών και να τους πει την αλήθεια τουλάχιστον περί αιχμαλώτων…
Και μετά όταν κάποιες από εκείνες τις χήρες ζήτησαν το λόγο από το κράτος στο δικαστήριο όταν διαπιστώθηκε ότι αυτό γνώριζε ότι ήταν από το 1974 θαμμένοι οι σύζυγοι τους στις ελεύθερες περιοχές και κέρδισαν στο Πρωτόδικο, η ΚΔ έκαμε έφεση και το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του Πρωτόδικου και τους πήρε άλλα 10 χρόνια στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για να δικαιωθούν.
Το ΕΔΑΔ μάλιστα στις 31.08.2021 διατύπωσε την μια απίστευτη μομφή κατά του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Κύπρου υπογραμμίζοντας: «Το Δικαστήριο (ΕΔΑΔ) ανησυχεί επίσης για την αναφορά του Ανώτατου Δικαστηρίου (της Κύπρου) στις ανώνυμες "πολιτικές διαστάσεις" του ζητήματος ως δικαιολογία για την καθυστέρηση της εξέτασης», για την υπόθεση που ήρωα του 1974, Χριστοφή Βασιλείου Ππασιά. Ενός 29χρονου οικογενειάρχη από την Ξυλοφάγου, που όντας τραυματίας κατά τον πρώτο γύρο της τουρκικής εισβολής, αντί να μείνει στο σπίτι του να αποθεραπευθεί, επέστρεψε στο φυλάκιο του στον Ιππόδρομο στη Λευκωσία, απέναντι από το τότε στρατόπεδο της ΤΟΥΡΔΥΚ.
Εκεί σύμφωνα με μαρτυρίες που κατατέθηκαν στο δικαστήριο, συνελήφθη ζωντανός στις 14 Αυγούστου 1974 από τους εισβολείς, βασανίστηκε και εκτελέστηκε δια τυφεκισμού στο στόμα! Αυτή την περίπτωση διακήρυξε η κυβέρνηση ότι θα αξιολογήσει η –διαχρονική εκτεθειμένη κατά την εκτίμηση μου- Νομική Υπηρεσία, σύμφωνα με τον τότε Κυβερνητικό Εκπρόσωπο του κράτους, για το οποίο έδωσε τη ζωή του ο Ππασιάς αφήνοντας πίσω σύζυγο και τρία ανήλικα τέκνα. Ποια Νομική Υπηρεσία;
Αυτή που πριν το 2010 ακύρωσε την συγκλονιστική πρωτόδικη απόφαση; Αυτά τα ανομολόγητα δικαστικά περίεργα, έγιναν για να χάσουν τελικά το 2021 όλοι μαζί στο ΕΔΑΔ. Όλα αυτά πέρασαν χωρίς τσίπα ντροπής από τους άρχοντες της ΚΔ. Της ΚΔ που έδειξε ότι δεν έχει ούτε στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Δεν έχει διότι αν είχε, θα έπρεπε κάποιοι να είχαν δώσει απαντήσεις. Δεν θα πρέπει κάποιοι να δικαστούν; Και ποιος θα δικάσει τους δικαστές;
Επειδή ωστόσο ποινική έρευνα, είμαι σίγουρος ότι, δεν θα γίνει εισηγούμαι να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια των οικογενειών των αγνοουμένων στη βάση μιας απόφαση του ΕΔΑΔ στις 12.05.2014.
Όλες εκείνες οι άγιες γυναίκες που στοίχειωσαν τα κοιμητήρια και το οδοφράγματα κι έπλεναν τουαλέτες και σκάλες για να αναγιώσουν τα παιδιά τους, σήμερα αναζητούν ένα μέλαθρο για να ζήσουν τα ύστερα χρόνια της ζωής με τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια. Το ΕΔΑΔ φρόντισε γι’ αυτό με μια απόφαση της Ολομέλειας του εναντίον της Τουρκίας. Το Δικαστήριο σημείωσε ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση είχε υποβάλει αξιώσεις δίκαιης ικανοποίησης για παραβάσεις που διαπράχθηκαν κατά δύο συγκεκριμένων και αντικειμενικά αναγνωρίσιμων ομάδων ατόμων, δηλαδή 1.456 αγνοουμένων και των εγκλωβισμένων Ελληνοκυπρίων κατοίκων της χερσονήσου Καρπασίας.
Λαμβάνοντας υπόψη όλες τις σχετικές περιστάσεις της υπόθεσης, το Δικαστήριο έκρινε εύλογο να επιδικάσει στην Κυπριακή Κυβέρνηση συνολικά ποσά 30.000.000 ευρώ για την ηθική βλάβη που υπέστησαν οι επιζώντες συγγενείς των αγνοουμένων και 60.000.000 ευρώ για τη μη χρηματική, ζημιές, που υπέστησαν δηλαδή οι εγκλωβισμένοι κάτοικοι της χερσονήσου Καρπασίας. Το Δικαστήριο έκρινε ότι πρέπει να αφεθεί στην Κυπριακή Κυβέρνηση, υπό την επίβλεψη της Επιτροπής Υπουργών, του Συμβουλίου της Ευρώπης, να δημιουργήσει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό για τη διανομή των προαναφερθέντων ποσών στα μεμονωμένα θύματα. Μπορείτε να αντιληφθείτε ότι οι κυβερνώντες είχαν προφανώς άλλες ασχολίες πιο προσοδοφόρες, από το 2014 και εντεύθεν αντί της δημιουργίας του σχετικού μηχανισμού. Ας το κάνει σήμερα η Κυβέρνηση που δε έχει να ασχοληθεί με «χρυσά διαβατήρια». Δύσκολο;
Τέλος εις μνήμη του Ξενοφώντα Καλλή που οι αποστολές που ανέλαβε ήταν όλες δύσκολες, σημειώνουμε καταληκτικά άλλο ένα μεγάλο έγκλημα που έμεινε ατιμώρητο. Το 1996 εντοπίσαμε τον άκρως απόρρητο κατάλογο των αγνοουμένων, να εκτίθεται στο Συμβούλιο της Ευρώπης στο Στρασβούργο, σε ένα τραπεζάκι σε μια γωνιά στολισμένο με άλλο διαφωτιστικό υλικό που έλεγε ότι οι αγνοούμενοι μας είναι σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Τουρκία. Δέσποζε εκείνη τη συγκλονιστική φωτογραφία των πέντε στρατιωτών μας με το τελευταίο τσιγάρο, που την κάναμε λάβαρο προπαγάνδας, ότι «συνελήφθησαν ζωντανοί και πού είναι;». Οι καρεκλοκένταυροι της ΚΔ είχαν και τις επόμενες φωτογραφίες με τους αιχμαλώτους μας δολοφονημένους, διότι οι στρατιώτες μας στο οδόφραγμα του «Μπάτα» είχαν συλλάβει τον Τούρκο φωτορεπόρτερ Εγκίν Κουνούξεβερ ο οποίος απαθανάτισε και την εκτέλεση. Η ΕΦ εμφάνισε τα σλάιτς σε φωτογραφείο στην Παλλουριώτισσα και οι αρχές έλαβαν την απόφαση να κάμουν «την αιχμαλωσία» άξονα της προπαγάνδας της ΚΔ και όχι να ενημερώσουν τις οικογένειες των πέντε ηρώων. Λοιπόν, ποιος αποφάσισε, στην ευρωπαϊκή αυτή χώρα ότι τέτοιας ολκής εγκλήματα θα μείνουν ατιμώρητα;
paraschosa@icloud.com
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
