Καμιά άλλη οικονομική ή κοινωνική δραστηριότητα του τόπου δεν στηρίχθηκε τόσο πολύ, για τόσα χρόνια, από τους εκάστοτε κρατικούς φορείς
Στην Κύπρο, η κοινωνία χωρίζεται σε δύο βασικές κατηγορίες. Στη μία, ανήκουν όσα πρόσωπα και επιχειρήσεις λειτουργούν νομότυπα και είναι τυπικοί στις φορολογικές και άλλες υποχρεώσεις τους προς το κράτος. Ή τουλάχιστον, προσπαθούν να είναι και αν δεν τα καταφέρουν, βρίσκουν άσχημα τον μπελά τους. Αν τυγχάνουν να είναι ανώνυμοι βιοπαλαιστές μπορεί να καταλήξουν στις Κεντρικές Φυλακές για απλήρωτες οφειλές. Το ‘χει η μοίρα των φτωχών ανθρώπων.
Στην έτερη κατηγορία, ανήκουν τα πρόσωπα και οι εταιρείες που συστηματικά γράφουν τις υποχρεώσεις τους στην άμμο. Αυτή είναι η λεγόμενη «Πρέμιερ Λιγκ» του τόπου. Οι ανέγγιχτοι, που δεν δίνουν λογαριασμό σε κανένα, φοροδιαφεύγουν συστηματικά και ξοδεύουν ασύστολα εκατομμύρια προς τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού. Απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας, διαχρονικής και οριζόντιας. Δεν έχει σημασία πόσα χρωστούν, σημασία έχει ποιοι χρωστούν.
Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο στην Κύπρο ανήκει σε αυτήν την κατηγορία. Στην τάξη των ανέγγιχτων. Η δύναμή τους -και η αλαζονεία τους- πηγάζει από το γεγονός ότι σχεδόν κανένας πολιτικός και σίγουρα καμιά κυβέρνηση δεν τόλμησε να συγκρουστεί μαζί τους. Ουδέποτε το κράτος, σε όλες τις εκφάνσεις του, είχε τη βούληση να επιβάλει τους ισχύοντες κανόνες και νόμους σε όσους ασχολούνται ή βιοπορίζονται με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Ανέκαθεν, λειτουργούσε στοργικά και πατρικά σε αυτήν την ξεχωριστή κατηγορία ομάδων και προσώπων. Την καλόπιανε, την διευκόλυνε, την δικαιολογούσε, την χρηματοδοτούσε και την υποστήριζε παντοιοτρόπως. Καμιά άλλη οικονομική ή κοινωνική δραστηριότητα του τόπου δεν στηρίχθηκε τόσο πολύ, για τόσα χρόνια, από τους εκάστοτε κρατικούς φορείς.
Με δύο λόγια, δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι ποδοσφαιρικές εταιρείες/σωματεία χρωστούν, εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, 35,5 εκατομμύρια ευρώ φορολογικές και άλλες οφειλές. Ούτε είναι τυχαίο ότι μόλις ξεκίνησαν οι διαδικασίες για ανάκτηση των οφειλών, ξεσηκώθηκε όλος ο ντουνιάς.
Μία επιθετική ανακοίνωση ποδοσφαιρικής εταιρείας και μία ανακοίνωση πεζοδρομίου από οργανωμένους οπαδούς αρκούσε για να υποχωρήσει ατάκτως κοτζάμ Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Χωρίς μάλιστα να έχει προηγηθεί ερώτηση από δημοσιογράφο, ο κύριος Χριστοδουλίδης έκρινε ότι έπρεπε να αδειάσει δημοσίως τον υπουργό Εργασίας, επειδή έκανε (σωστά) τη δουλειά του και να καλοπιάσει μια ποδοσφαιρική εταιρεία, η οποία διώκεται για απλήρωτες φορολογικές οφειλές 18 ετών. Το μόνο που δεν έκανε ο Πρόεδρος ήταν να κλείσει το μάτι στους φοροδιαφεύγοντες. Τους είπε περίπου, «μην φωνάζετε, θα τα βρούμε». Στον Υπουργό του, δεν είναι πρέπον να αποτυπώσουμε τι είπε ο Πρόεδρος. Ήταν σαφές το μήνυμα.
Δεν έχει σημασία ποια εταιρεία ή ποιο σωματείο αφορούσε η τοποθέτηση Χριστοδουλίδη. Δεν έχει σημασία αν αφορούσε το ΑΠΟΕΛ. Θα μπορούσε να αφορά τον Απόλλωνα, την ΑΕΛ και την Ανόρθωση, οι οποίοι επίσης οφείλουν μερικά εκατομμύρια σε φορολογία και κοινωνικές ασφαλίσεις. Είπαμε όμως! Δεν έχει σημασία πόσα χρωστούν, σημασία έχει ποιοι είναι. Μιλούμε για αθλητικά σωματεία με ετήσιους προϋπολογισμούς εκατομμυρίων, που λαμβάνουν κρατική στήριξη και που έχουν ενταχθεί ξανά και ξανά σε κρατικά σχέδια για διακανονισμό των οφειλών τους, αλλά δεν τηρούν καν τα προσχήματα.
Μέχρι πότε θα τυγχάνουν προνομιακής μεταχείρισης; Είναι μόνο αυτοί που προάγουν το αθλητικό ιδεώδες στην Κύπρο; Τα δεκάδες άλλα σωματεία, τα οποία λειτουργούν ερασιτεχνικά, αλλά νομότυπα, δεν προσφέρουν κοινωνική υπηρεσία; Δεν προσφέρουν πολύτιμες υπηρεσίες τα εκατοντάδες οργανωμένα πολιτιστικά σύνολα; Ή μήπως νομίζουν οι πολιτικοί ότι τα σωματεία/εταιρείες έχουν τη δύναμη να κινητοποιήσουν πολίτες, όπως έκαναν όταν είχαν βαθιές ρίζες στην κοινωνία τα παλαιότερα χρόνια;
Βέβαια, όλη αυτή η συζήτηση για τις απλήρωτες οφειλές των ποδοσφαιρικών εταιρειών είναι η κορυφή του παγόβουνου. Η κατάσταση όζει από πολλές πλευρές. Ο Παγκύπριος Σύνδεσμος Ποδοσφαιριστών (ΠαΣΠ) έχει καταγγείλει στο υπουργείο Εργασίας πριν ενάμιση χρόνο ότι τα ποδοσφαιρικά σωματεία κάνουν διπλά συμβόλαια με σκοπό να φοροδιαφεύγουν. «Τους δείξαμε με ποιο τρόπο τους κλέβουν, με ποιο τρόπο σωματεία κλέβουν το κράτος», δήλωσε ο πρόεδρος του Συνδέσμου, Σπύρος Νεοφυτίδης (Τρίτο Πρόγραμμα, ΡΙΚ), σημειώνοντας ότι τα διπλά συμβόλαια στην πρώτη κατηγορία αφορούν το 99,9% των περιπτώσεων.
Αν τα έλεγε αυτά κανένας σύνδεσμος οργανωμένων οπαδών, μπορεί να έκανε δηλώσεις και ο κύριος Χριστοδουλίδης. Τα λέει ο εκπρόσωπος των εργαζόμενων στον χώρο του ποδοσφαίρου και όλοι κοιτούν τον ουρανό, σιγοτραγουδώντας «άστρα μην με μαλώνετε…». Και μετά, φταίει ο Παναγιώτου επειδή απάντησε σε ερώτηση δημοσιογράφου!
Υστερόγραφο: Εν αντιθέσει με τον πολιτικό του προϊστάμενο, ο υπουργός Οικονομικών, σε δηλώσεις στον «Φιλελεύθερο» και στη Ελευθερία Παϊζάνου, έθεσε το θέμα στις σωστές του διαστάσεις. Ο κ. Κεραυνός ανέφερε ότι σε όλα τα προηγούμενα σχέδια για σταδιακή αποπληρωμή των οφειλών τους, δεν υπήρξε ανταπόκριση από τα σωματεία, ούτε και υπήρξε κάποια κίνηση καλής θέλησης. Οι υποθέσεις, είπε ο Υπουργός, θα οδηγηθούν στη Δικαιοσύνη επειδή ισχύει ότι «όλοι οι πολίτες θα τυγχάνουν του ίδιου χειρισμού». Χριστοδουλίδης vς Κεραυνός: σημειώσατε 2.
Το άσχετο: Μπαλακιστάν
Γιώργος Αγαπίου
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
