Επικράτησε ο νόμος της βίας και οι κανόνες της ζούγκλας. Ζούμε στην εποχή του εμφυλίου των κασκόλ
Έχει χαθεί το μέτρημα. Πόσοι Υπουργοί άλλαξαν, πόσα μέτρα εξαγγέλθηκαν, πόσες έρευνες έγιναν, πόσες λέξεις ειπώθηκαν για τη ζούγκλα εντός και εκτός γηπέδων. Δεν μιλούμε, πλέον, για νεανική παραβατικότητα. Μιλούμε για κοινούς εγκληματίες. Μιλούμε για εγκληματίες που θέλουν να σκοτώσουν, να σακατέψουν, να βανδαλίσουν, να καταστρέψουν, να αφήσουν πίσω τους καμένη γη και σπίτια κλειστά.
Η απόπειρα δολοφονίας κατά αστυνομικού, με εκτόξευση ναυτικής φωτοβολίδας από χούλιγκαν, είναι το τελευταίο καμπανάκι. Αύριο-μεθαύριο θα αφαιρέσουμε την λέξη «απόπειρα» και θα μιλούμε για σκέτη δολοφονία. Δολοφονία ενός αστυνομικού, ενός πολίτη, ενός αθώου ανθρώπου, ο οποίος απλά έτυχε να περνά από τη ζώνη πυρός. Όταν το κράτος αδυνατεί να προστατεύσει το πυρηνικό δικαίωμα της ασφάλειας, επικρατεί ο νόμος της τυχαιότητας. Επικρατούν ο νόμος της βίας και οι κανόνες της ζούγκλας. Ζούμε στην εποχή του εμφυλίου των κασκόλ.
Για όλα αυτά δεν φταίει (μόνο) η Αστυνομία. Ούτε φταίει η έλλειψη επιχειρησιακού σχεδίου ή η ανικανότητα των δυνάμεων ασφαλείας. Δεν ευθύνονται οι κακοπληρωμένοι εργαζόμενοι που καλούνται να αντιμετωπίσουν οργανωμένους στρατούς χούλιγκαν, επειδή το κράτος έχει αποτύχει παταγωδώς σε όλα τα προηγούμενα στάδια πρόληψης και αντιμετώπισης τέτοιων ακραίων φαινομένων. Η Αστυνομία, με όλες τις σοβαρές αδυναμίες της, δεν είναι η πηγή του κακού, ούτε είναι και η λύση.
Είναι τοις πάσοι γνωστόν ότι σύνδεσμοι φιλάθλων λειτουργούν ως εγκληματικά φυτώρια και αποτελούν περίπου άβατο για τους αμύητους. Είναι γνωστόν ότι εγκληματικά στοιχεία κάνουν κουμάντο και ανεβοκατεβάζουν διοικήσεις ποδοσφαιρικών εταιρειών -κρατικοδίαιτων εταιρειών. Είναι γνωστόν ποιοι κρύβονται πίσω από κουκούλες και σπέρνουν τον τρόμο, επειδή έτσι γουστάρουν.
Δεν μπορεί να υπάρξει Δημοκρατία χωρίς κράτος δικαίου, χωρίς την εφαρμογή των νόμων, χωρίς την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας. Χωρίς αυτονόητο δίκτυ προστασίας της κοινωνίας. Και χωρίς η ζωή του κάθε αστυνομικού και του κάθε πολίτη να είναι ζήτημα τυχαιότητας στη ρίψη μιας ναυτικής φωτοβολίδας.
Σε μια τόσο μικρή κοινωνία, όπως η κυπριακή, είναι αδικαιολόγητο να υπάρχει τέτοια έκταση και τόσο βάθος οργανωμένων εγκληματικών δομών υπό μορφή αθλητικών συνδέσμων. Είναι αδικαιολόγητο να είναι ανεκτή η γιγάντωση της παρανομίας, να μην υπάρχει έλεγχος και να έχει επικρατήσει η κουλτούρα της ανεξέλεγκτης βίας.
Εάν το κράτος και οι θεσμοί αδυνατούν να εφαρμόσουν περίπλοκα επιχειρησιακά σχέδια, αν δεν μπορούν να δώσουν το σωστό παράδειγμα της υπεύθυνης πολιτότητας, αν δεν μπορούν να κάνουν πράξη όσα υπόσχονται, ας κάνουν ένα πράγμα. Να εφαρμόσουν τους νόμους. Με αχρωματοψία στα πολύχρωμα κασκόλ.
Θα ήταν μια κάποια αρχή.
Υστερόγραφο: Μέχρι να αλλάξουμε μυαλά, θα λέμε κάθε πέρσι και καλύτερα. «Δεν χρειάζεται να διαβάσουμε τα στατιστικά της βίας για να καταλάβουμε ότι ζούμε σε μια επικίνδυνη κατάσταση. Το ξέρουμε. Ξέρουμε ότι κουμάντο κάνει ο υπόκοσμος (ακόμα και μέσα από τις Κεντρικές Φυλακές!), ότι στους δρόμους επικρατεί αναρχία (και το κράτος στήνει κάμερες με τον νου στις εισπράξεις, όχι στην ασφάλεια) και ότι εναπόκειται στους οργανωμένους χούλιγκαν αν θα λήξει ομαλά ένα αθλητικό γεγονός. Τα έχουμε συνηθίσει όλα αυτά. Έχουμε συνηθίσει και στα μικροεγκλήματα στις γειτονιές, έχουμε συνηθίσει στους εμπρησμούς, έχουμε ξεχάσει πώς είναι μια φυσιολογική ζωή (…) Είναι θεμελιώδης ευθύνη του κράτους η εμπέδωση της ασφάλειας και η πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά εκ του φρικτού αποτελέσματος το κράτος έχει διαχρονικά αποτύχει. Απέτυχε χθες, αποτυγχάνει σήμερα και όλα δείχνουν ότι θα αποτύχει αύριο.» (από τη στήλη «Η κουλτούρα της βίας απειλεί τη Δημοκρατία», 20 Ιαν. 2024)
Το άσχετο: Καλή χρονιά και καλή τύχη
Γιώργος Αγαπίου
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
