Ε; Να κλείσουμε και τα Σωματεία κύριε Πρόεδρε;
Η Κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη, στην ‘κρίση των Σωματείων’ εμφανίστηκε εκ νέου ανίκανη να την διαχειριστεί. Τι πέτυχε; Ένα: Σαντάνωσε την Στοιχηματική Αγορά. Δύο: Δημιούργησε Μαύρη Αγορά στο στοίχημα. Τρία: Δεν εξασφάλισε σημαντική βοήθεια και στήριξη στα Σωματεία. Και τέσσερα, ως bonus αυτό: Έκανε και ρεζίλι το Κυπριακό Ποδόσφαιρο. Πιο κάτω καταγράφω πόσα λαμβάνουν τα Σωματεία από τον Φόρο Στοιχήματος και τι έπρεπε να κάνει μια Κυβέρνηση που τολμά να λαμβάνει αποφάσεις… αλλά δεν…
Το τελευταίο διάστημα άνοιξε συζήτηση για τα χρέη των Ποδοσφαιρικών Σωματείων. Είτε αυτά αφορούν τον Φόρο είτε τις Κοινωνικές Ασφαλίσεις.
Υπάρχουν δυο πτυχές στο όλο ζήτημα: Η διαδικαστική πτυχή, που είναι το πώς, γιατί, πόσα χρωστά το κάθε Σωματείο προς το κράτος και πώς φτάσαμε ως εδώ και η πολιτική πτυχή, που είναι και η σημαντικότερη, για το πώς το κράτος και η παρούσα κυβέρνηση διαχειρίζεται ευρύτερα το θέμα της ‘κρίσης των Σωματείων’.
Ως προς το πρώτο ζήτημα (το διαδικαστικό), δεν θα υπεισέλθουμε σε λεπτομέρειες. Άλλωστε τα ποσά γράφτηκαν αρκετές φορές και δεν είναι ούτε και το κύριο ζητούμενο. Ακριβώς είναι και αυτός ο λόγος που ο Υπουργός Εργασίας επικρίθηκε για τις πολύ άστοχες δηλώσεις του τις προάλλες κάνοντας αναφορά στον ΑΠΟΕΛ διότι εισήλθε σε διαδικαστικά ζητήματα, τα οποία δεν είναι η αρμοδιότητά του. Ούτε και δουλειά του. Η δουλειά του είναι η εκπόνηση πολιτικής και δράσης και αν ήθελε να κάνει σωστά τη δουλειά του, αντί να βγαίνει να κουτσομπολεύει το κάθε Σωματείο που θα πάει στο δικαστήριο, θα έπρεπε να έβγαινε και να μιλούσε πολιτικά. Για το πλάνο του, για το πώς θα επιλυθεί ένα σοβαρότατο ζήτημα που είναι οι οφειλές –όχι μόνο των Σωματείων αλλά όλων- στο Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Για να αντιληφθείτε το ατόπημα του Υπουργού, είναι ωσάν ο Γιάννης Παναγιώτου, να ανακοινώνει κάθε πρωί ποιος ιδιώτης και ποια εταιρεία θα δικαστεί σήμερα για οφειλές στο ΤΚΑ. Επί καθημερινής βάσεως. Δεν είναι σοβαρά πράματα αυτά.
Πάμε όμως στο δεύτερο ζήτημα που είναι η πολιτική πτυχή του ζητήματος στην ‘Κρίση των Σωματείων’.
Πρόσφατα η Κυβέρνηση του Νίκου Χριστοδουλίδη πρότεινε αύξηση του φόρου του Στοιχήματος από 13% σε 15%.
Η κατανομή του 13% ήταν ως εξής: 10% του κράτους, 2% του ΚΟΑ και 1% της Αρχής Στοιχημάτων.
Από το 2% που λάμβανε ο ΚΟΑ, το 1,5% το λάμβανε η ΚΟΠ (η οποία έκανε κατανομή στα Ποδοσφαιρικά Σωματεία) και το 0,5% πήγαινε σε ‘άλλα αθλήματα’.
Η αλλαγή που προτάθηκε ήταν όπως αντί 2% στον ΚΟΑ, να αυξηθεί σε 4% και η ΚΟΠ (το ποδόσφαιρο δηλαδή) να λαμβάνει 3% (αντί 1,5%) και τα άλλα αθλήματα 1% αντί 0,5%.
Για να αντιληφθούμε για τι ποσά μιλούμε, ας πούμε νούμερα.
Το Στοίχημα στην Κύπρο κάνει ετησίως περίπου 700 εκατομμύρια ευρώ τζίρο. Η φορολογία αφορά το ποσό που απομένει μετά τις επιστροφές από κερδισμένα κουπόνια. Και η αναλογία είναι περίπου 500 εκατομμύρια σε κερδισμένα κουπόνια και απομένουν άλλα 200 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία είναι αυτά που φορολογούνται.
Συνεπώς 15% φόρο επί των €200εκ ισούται με €30 εκατομμύρια ευρώ. Από αυτά, τα μόλις €6εκ (3%) θα πάνε στην ΚΟΠ. Η ΚΟΠ θα κατανείμει αυτά τα €6εκ στα Σωματεία.
Ερώτημα: Είναι αρκετά; Απάντηση: Όχι.
Γίνεται αντιληπτό ότι €6εκ για τόσα Σωματεία είναι αστείο ποσό. Το μεγαλύτερο ποσό που κατανέμεται σε ομάδα (βάσει των κριτηρίων που βάζει η ΚΟΠ για το πώς γίνεται η κατανομή) ίσως να μην ξεπερνά τις 600-700 χιλιάδες ευρώ.
Άρα ξανά ερώτημα: Επιτυγχάνεται ο στόχος που ήθελε να πετύχει η Κυβέρνηση με την σχετική αλλαγή της Νομοθεσίας για αύξηση του φόρου του στοιχήματος; Όχι.
Και όχι μόνο δεν πέτυχε αυτό που ήθελε, αλλά δημιούργησε μια άλλη σειρά προβλημάτων. Σοβαρότατων προβλημάτων.
Όπως: Σαντάνωσε την Στοιχηματική Αγορά. Δημιούργησε μαύρη αγορά στοιχήματος (ε, ναι διότι αύξησε την φορολογία των εταιρειών).
Δηλαδή, η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη πέτυχε:
Ένα. Σαντάνωσε την Στοιχηματική Αγορά
Δυο. Δημιούργησε μαύρη αγορά στοιχήματος
Τρία. Δεν εξασφάλισε σημαντική βοήθεια προς τα Σωματεία.
Τέσσερα και το πιο γελοίο; Ως bonus: Έκανε και ρεζίλι το Κυπριακό Ποδόσφαιρο, ιστορικά Σωματεία, με 10ετίες προσφοράς στον Αθλητισμό και στην Κοινωνία.
Ξαναδιαβάστε τώρα τα τέσσερα πιο πάνω ‘επιτεύγματα’ της Κυβέρνησης Χριστοδουλίδη.
Και αναλογιστείτε τι πέτυχε. Ή μάλλον πόσο απέτυχε.
Και σημειώνω για να μην παρεξηγηθούμε. Το θέμα δεν αφορά επειδή είναι ο ΑΠΟΕΛ ή η Ανόρθωση ή ο Απόλλωνας ή η ΑΕΛ.
Συνεπώς, τι έπρεπε να κάνει; Μα να κάνει αυτό, για το οποίο επιλέχθηκε από τον λαό να κάνει. Να πάρει αποφάσεις και να ασκήσει πολιτική.
Το 2007 ο μ. Τάσσος Παπαδόπουλος αποφάσισε, ΕΛΑΒΕ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ, να διαγράψει τα χρέη των Σωματείων προς τον Φόρο. Την απόφαση αυτή την ΥΙΟΘΕΤΗΣΕ και ο μ. Δημήτρης Χριστόφιας, ως ο επόμενος Πρόεδρος. Την απόφαση αυτή την υιοθέτησε και την υλοποίησε και ο επόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Νίκος Αναστασιάδης.
Αλλά ας πούμε, ότι ο Νίκος Χριστοδουλίδης, δεν θέλει να διαγράψει τα χρέη των Σωματείων. Θα μπορούσε να κάνει κάτι πολύ πιο απλό και χωρίς να πετυχαίνει αυτές τις τέσσερεις πατάτες που αναφέραμε πιο πάνω.
1/ Αφήνεις τον Φόρο Στοιχήματος στο 13% (άρα δεν σαντανώνεις την αγορά και δεν δημιουργείς έδαφος για επιπλέον μαύρη αγορά – η οποία ας σημειωθεί πλέον οργιάζει).
2/ Έρχεσαι με απόφαση Κύριε Πρόεδρε και λες, Κύριοι ως κράτος εγώ εισπράττω από φόρο στοιχήματος πέριξ των €20 εκατομμυρίων ευρώ τον χρόνο. Τα Σωματεία εισπράττουν €3εκ τον χρόνο (με το 1,5%). Ως κράτος αποφασίζω να μειώσω το μερίδιο φορολογίας που εισπράττω από 10% σε 3% και το 5% παραχωρώ στα Σωματεία (και άλλο 2% σε άλλα αθλήματα). Δηλαδή τα Σωματεία να δικαιούνται συνολικά 6,5% της φορολογίας (αντί 1,5% που ήταν πριν και αντί 3% που είναι σήμερα μετά την αλλαγή της Νομοθεσίας) (και τα άλλα αθλήματα να δικαιούνταν 2,5% - αντί 0,5% που ίσχυε ή 1% που ισχύει σήμερα).
Σε πραγματικό αριθμό λεφτών αυτό συνεπάγεται ότι τα Σωματεία θα εισπράττουν ετησίως περίπου 13 εκατομμύρια ευρώ, αντί των 6εκ που λαμβάνουν σήμερα. Σημαντική ένεση βοήθειας. Και μάλιστα χωρίς να ΔΙΑΤΑΡΑΞΕΙΣ την στοιχηματική αγορά.
Και επιπλέον αν ήσουν και σοβαρό κράτος, θα δημιουργούσες και επιπρόσθετα κίνητρα στις στοιχηματικές εταιρείες, με την προσθήκη πχ νέων προϊόντων, ώστε να αυξήσουν περαιτέρω τον τζίρο τους. Για παράδειγμα με το virtual betting, κάτι που ισχύει σχεδόν σε όλες τις σοβαρές χώρες. Ή ακόμη με την ρύθμιση του online casino (όπου εδώ κι’ αν επικρατεί ζούγκλα με μαύρη αγορά).
Αν όμως πετύχεις και αυξήσεις τον τζίρο των εταιρειών από 700εκ ευρώ τον χρόνο (εκ των οποίων περίπου το 35% φορολογείς διότι το άλλο 65% περίπου είναι επιστροφές στα κερδισμένα κουπόνια) στο 1δις, αυτομάτως η φορολόγηση θα αφορά 300εκ και συνεπώς τα Σωματεία θα λαμβάνουν σχεδόν 20 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο.
Δεν ξέρω γιατί η Κυβέρνηση Χριστοδουλίδη δεν μπορεί να σκεφτεί ορθολογιστικά. Οι κινήσεις της σε διάφορα μεγάλα ζητήματα φανερώνουν επιπολαιότητα; Ανικανότητα; Διότι δεν είναι η πρώτη φορά που παρακολουθούμε αυτή την Κυβέρνηση να μην μπορεί να λύσει ζητήματα, όπως πχ μεγάλα αναπτυξιακά έργα, απεργίες και τώρα την κρίση Σωματείων. Και ας μην ξεχνάμε και την προηγούμενη κρίση, που η λύση που εντόπισε η παρούσα κυβέρνηση ήταν η απαγόρευση μετακίνησης φιλάθλων, ‘πετσοκόβοντας’ οικονομικά κι’ άλλο τις ομάδες.
Ε, να τα κλείσουμε και τα Σωματεία Κύριε Πρόεδρε, να πνάσουμε όλοι μας;