Τελευταίο άρθρο του Ομερτά ήταν το Φαινόμενο Φειδίας.
Περιληπτικά:
Έχει τα καλά του το Φαινόμενο Φειδίας: είναι ορεξάτος, είναι επίκαιρος και «ξύπνησε» τους νεαρούς ψηφοφόρους, έπαιξε έξυπνα τον αλγόριθμο των social, αλλά και την ψυχολογία του χρήστη. Επίσης, έγραψε ο αρθρογράφος, «θα είναι γερός πάτσος στα κόμματα, αν πάει καλά στις εκλογές».
Τότε, ο Φειδίας έπαιζε μεταξύ 4-6% στις πλείστες δημοσκοπήσεις (με 8% την υψηλότερη, και 2% την χαμηλότερη). Σημειώνεται πως το άρθρο γράφτηκε μια εβδομάδα πριν τις εκλογές. Το αποτέλεσμα 18.2% ούτε στα καλύτερα όνειρα κάποιων, ή στους χειρότερους εφιάλτες κάποιων άλλων.
Το αποτέλεσμα των εκλογών δημιούργησε πανικό στην κοινωνία, είναι θέμα που έπαιξε ανά το παγκόσμιο, όντος ο Φειδίας έγραψε ιστορική νίκη.
Αρκετά με τον Φειδία. Είναι φαινόμενο. Του δώσαμε και ερμηνεία (τελευταία παράγραφος).
Ας εξετάσουμε όμως και το νέο φαινόμενο, το Φαινόμενο Κυπριακά κόμματα.
Έχουμε την Αννίτα, τον Στέφανο, τον Νικόλα, τον Σιζόπουλο και σε δεύτερη μοίρα τον Καρογιάν και τον Περδίκη, ως τους υπολογίσιμους (μέχρι τις περασμένες εκλογές) αρχηγούς κομμάτων. Δεν αναφέρω Χρίστου διότι το ΕΛΑΜ είναι το μοναδικό κόμμα που κινήθηκε ανοδικά*.
Ξεκινούμε με τα εύκολα:
Περδίκης και Καρογιάν ξόφλησαν. Έληξαν. Δεν υπάρχει λόγος ύπαρξης τους πλέον. Δεν νομίζω να υπάρχει λόγος να ξανα-καλεστούν σε πάνελ. Ούτε θεωρώ πως θα βρουν αρκετούς υποψηφίους να κατεβούν βουλευτικές, άρα απλά θα σβήσουν από τον χάρτη. Τετέλεσται.
Νικόλας και Σιζό. Παραμένουν. Λόγω ιστορίας, τα ποσοστά πολύ χαμηλά και μεγάλη ήττα, αλλά θα τους δούμε στην βουλή, θα είναι μαζί μας. Παίζει να τραβήσουν και τις μερικές χιλιάδες ψήφους από Πράσινους και ΔΗΠΑ και (για σύντομο διάστημα), να δυναμώσουν και λίγο τα νούμερα.
Το απίστευτο εδώ ποιό είναι; Φαινόμενο:
Και οι δυο έκαναν το εξής:
«Απολογούμαι αλλά!»
- δεν πήγαμε καλά ευρωεκλογές αλλά πήγανε καλά στις δημοτικές. - Δεν πήγαμε καλά αλλά οι άλλοι (ΑΚΕΛ) πήγαν χειρότερα
- Δεν πήγαμε καλά αλλά πήραμε την θέση (ΔΗΚΟ)
- Δεν πήγαμε καλά αλλά φταίει ο Φειδίας - ξεγέλασε τον κόσμο
Είναι φαινομενικό το γεγονός πως και τα δυο κόμματα έγραψαν τα ποιο χαμηλά ποσοστά που έγραψαν ποτέ και δεν ελήφθη καμία ευθύνη.
Ο Νικόλας ανέλαβε ευθύνη σε μια συνέντευξη. Όταν τον ρώτησε ο δημοσιογράφος «τι σημαίνει αυτό; Παραιτείστε;» Ο Νικόλας απάντησε το βροντερό όχι!
Ήταν μια χρυσή ευκαιρία για τον Νικόλα. Ειδικά για τον Νικόλα. Να βγει, να πάρει ευθύνη, να θέσει τον εαυτό του σε επανεκλογή, να ξανα-πάρει πρόσταγμα, να παρουσιάσει νέα στρατηγική, να ξεκαθαρίσει με μερικούς/μερικές ληγμένες υπάρξεις και να κάνει νέες προσλήψεις. Να τραβήσει πιο επίκαιρα άτομα. Να δημιουργήσει νέους πυρήνες. Να ξεχάσει τους καφενέδες. Να γυρίσει σε social. Να ενδιαφερθεί για πράματα που όντως προβληματίζουν την κοινωνία.
Το επόμενο μας απίστευτο φαινόμενο είναι ο Στέφανος. Άλλαξε χρώματα στο logo, ανακαίνισε το κτήριο. Και όμως, τιμωρήθηκε. Όσο ποτέ.
Στέφανε, όσο μιλάς για BRICS, όσο μιλάς για Γρίβες, όσο μιλάς για Ρωσία, τόσο ποιο fringe. Πάς καρφωτός για ΚΚΕ ποσοστά. Δεν λέω, περήφανο κόμμα, πλούσια ιστορία. Δεν είσαι πλέον σχετικός όμως.
Η ομιλία σου μετά το πέρας των εκλογών, ήταν η απόλυτη τρολιά. Η φωτογραφία σας με σκούρο background, σκυθρωποί, μουτρωμένοι, ολίγων τι απελπισμένοι, με τους Δαμιανούς και τους Λουκαίδιδες και τις Σωτηρούλες και τους Ζαννέττους, πόσο 2008 ΠΟΣΟ!
Βγες ρε Στέφανε και πες: πήραμε τα μηνύματα, θα εκσυγχρονιστούμε, γυρίζουμε νέα σελίδα.
Τόσο ο Στέφανος, όσο και ο Νικόλας. Ήταν η μεγάλη ευκαιρία σας να κάνετε ένα γερό restart, να «ποκαθαρήσετε», να ξεκινήσετε να δυναμώνετε και να αρχίσει ξανά η ανάπτυξη των κομμάτων σας. Του Νικόλα να αρχίσει να πηγαίνει στο 15-18 και όντως να έχει λόγο ύπαρξης, του Στέφανου να πάει πίσω στο 30+ να μετατραπεί σε μια πραγματική αντιπολίτευση και γιατί όχι, κυβέρνηση το 2028.
Αντί αυτού, πραγματικά, δεν βλέπω πώς θα σταματήσει η κατιούσα.
Άφησα την Αννίτα τελευταία. Η πιο τραγική παρουσία από όλους.
Καταλαβαίνω το να μην είναι σκυθρωπή. Καταλαβαίνω το να μην είναι ηττημένη, όπως τους υπόλοιπους της λίστας μας. Καταλαβαίνω το να μην είναι απολογητική. Αυτό που ΔΕΝ καταλαβαίνω είναι η θριαμβευτική, πανηγυρική ομιλία που έκανε. Χρυσή μου Αννίτα, καλή μου, δεν είναι αγροτικό που παίζεις. Είσαι Πρόεδρος του Δημοκρατικού Συναγερμού.
Έχεις τα πιο χαμηλά ποσοστά στην ιστορία του ΔΗΣΥ.
Στις Δημοτικές έχασες τον Δήμο της Πρωτεύουσας, και λόγω κάκιστης επιλογής υποψηφίου, αλλά κυρίως και λόγω ΚΑΚΙΣΤΗΣ επιλογής διαδικασίας. Τα ποσοστά πίσω από τον υποψήφιο της επιλογής σου ήταν 65%. Πήρε 30%. Ήττα ολκής. Δεν έχασες απλώς. Διασύρθηκες.
Πήρες την Πάφο με Φαίδωνα και πήρες Αγία Νάπα με ένα τύπο που τώρα θα είναι σε διαθεσιμότητα, λόγω ποινικής ανάκρισης! Συν κάτι Λατσιά, Αραδίππου και Παραλίμνι, όπου όπως και στην Αγιά Νάπα έπαιζες μόνη σου.
ΟΛΟΥΣ τους υπόλοιπους Δήμους τους έχασες, πανηγυρικά!
Δεν μιλάμε για θρίαμβο Αννίτα μου. Θα ήταν θρίαμβος για το ΕΛΑΜ αν είχε τα αποτελέσματα σου (αλλά εκεί σε έσωσε ο Φειδίας).
Θα ήταν θρίαμβος αν έπαιρνες Λευκωσία, Λεμεσό, Πάφο και 30+% στις ευρωεκλογές.
Βγες και πες: δεν πήγαμε άσχημα αναλόγως, σίγουρα θέλουμε βελτίωση και είναι απαραίτητο να φέρουμε κοντά τον Συναγερμικό, να δυναμώσουμε και να μεγαλώσουμε.
Όχι «παρόλο τον εσωτερικό πόλεμο» (ποιον εννοείς; Φούλη ή Πελεκάνο, ή ΝΧ; Μίλα καθαρά, τι τα μασάς στο κάτω κάτω; Αν έχεις τα κότσια πες το όνομα, αν δεν έχεις τα κότσια μην μιλάς με νοήματα, απλά μην αναφέρεις τίποτα). «Παρόλο τον εσωτερικό πόλεμο, ενικήσαμεν».
Εν ενίκησες Αννίτα μου. Εθκιάβηκες.
Και πάμε αισίως στο συμπέρασμα. Όπως και την προηγούμενη φορά με Φειδία, ας δούμε τι θα αναγραφόταν για το «φαινόμενο κυπριακά κόμματα» στο Wikipedia:
Το φαινόμενο όπου, ο/η αρχηγός ενός συνόλου, αγνοεί παντελώς και παραβλέπει την ωμή πραγματικότητα, και είναι με την εντύπωση πως οι ακόλουθοι του/της είναι πρόβατα άβουλα και θα τον/την ακολουθούν πιστά όπως και να έχει.
Omertà
