Ένας νέος εθνικός διχασμός βρίσκεται σε εξέλιξη και αφορά την έδρα των νέων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Επαρχίες, πόλεις και χωριά διαγκωνίζονται, για ένα κομμάτι από τη νέα πίττα με Ευρώ. Το γεγονός ότι η υπόθεση αφορά φοιτητές, την επιστήμη  και την ακαδημαϊκή αριστεία περνά σε δεύτερη μοίρα…

Γράφει ο Λοίζος Αντωνίου

Στην εφημερίδα  «Πολίτης» του Σαββάτου διαβάζω πως ο βουλευτής Λάρνακας του ΔΗΚΟ  κ. Ορφανίδης «…κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για το γεγονός ότι και άλλες επαρχίες διεκδικούν πανεπιστημιακές μονάδες…», κι αυτό είναι απαράδεκτο όπως λέει καθότι πρώτος ο Δήμος Λάρνακας είναι αυτός που διεκδίκησε την έδρα παραρτημάτων ελληνικών πανεπιστημίων. Όποιος προλάβει…

Στην ίδια εφημερίδα, την ίδια μέρα ο Βουλευτής Αμμοχώστου της ΔΗΠΑ, κ. Γιακουμής,  απαιτεί «δίκαιη γεωγραφική διασπορά»! Εννοείται πως για να είναι δίκαιη η «γεωγραφική διασπορά» θα πρέπει Πανεπιστήμια να εδρεύουν και στην Ελεύθερη Αμμόχωστο.

Για μένα όμως ο κώδων του κινδύνου κρούει όταν ένα κατ εξοχήν επιστημονικό ζήτημα μετατρέπεται από βουλευτές και δημάρχους σε ρουσφέτι προς τους δημότες-ψηφοφόρους τους. 

Για τα λεφτά αλλά όχι για την παιδεία

Όπως αντιλαμβάνεστε βρισκόμαστε ενώπιον μίας διελκυστίνδας μεταξύ Ελεύθερης Αμμοχώστου και Λάρνακας για το ποια περιοχή θα πάρει τα νέα πανεπιστήμια και οι βουλευτές, οι δήμαρχοι και οι επίδοξοι πολιτευτές των εν λόγω περιοχών αλλά και άλλων μάχονται να επιβάλουν την άποψη τους, με το βλέμμα στις κάλπες.

Απευθυνόμενοι δε στα ένστικτα των ψηφοφόρων και δημοτών τους, επισημαίνουν όλα τα σπουδαία οφέλη που θα έχει η περιοχή τους από την έλευση του Πανεπιστημίου. Πολύ ωραία τα είπε ο κ. Γιακουμής ο οποίος επισημαίνει ότι «…μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός ανάπτυξης για τις περιφέρειες, αναβαθμίζοντας την ποιότητα ζωής και τις ευκαιρίες για τους νέους μας».

Θα αναβαθμιστεί η περιοχή, θα αναπτυχθεί και οι νέοι τους, θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες. Φούρνοι  με ζεστά αρωματικά παξιμάδια…

Το πανεπιστήμιο τι έχει να κερδίσει;

Από αυτή την προφανέστατα λαϊκίστικη προσέγγιση, απουσιάζει μία  κρίσιμη παράμετρος:  Το πανεπιστήμιο γιατί να πάει στην ελεύθερη Αμμόχωστο ή τη Λάρνακα;  

Οι νέοι της περιοχής σαφώς και θα επωφεληθούν, κυρίως οικονομικά γιατί τα διαμερίσματα τους το χειμώνα δεν θα μένουν ξενοίκιαστα και τα μαγαζάκια τους θα πιάνουν κόσμο. 

Η τοπική οικονομία που υποβαθμισμένη δεν τη λες, θα πάρει κι άλλη ανάσα.

Για τους νέους όμως που θα έρθουν να σπουδάσουν εκεί ποιο θα είναι το όφελος; 

Η τοπική κοινωνία θα επωφεληθεί γιατί θα πρέπει να δημιουργηθούν και νέες υποδομές. Βιβλιοθήκες, μέσα μεταφοράς από και προς το πανεπιστήμιο, παροχή υγείας, ασφάλειας κ.λπ.

Εμείς όμως οι φορολογούμενοι γιατί να υποστούμε αυτό το βάρος για δημιουργία υποδομών υποστηρικτικών σε ακαδημαϊκά ιδρύματα τη στιγμή που ήδη υπάρχουν σε άλλες πόλεις;

Ποιος λέει ότι πρέπει κάθε πόλη να έχει πανεπιστήμιο και κάθε χωριό ακαδημία; Που το είδαμε γραμμένο αυτό; 

Με ποια επιστημονικά, ακαδημαϊκά πλεονεκτήματα η Λάρνακα, το Λιοπέτρι, η Αυγόρου, το Φρέναρος, διεκδικούν πανεπιστήμιο;

Μιλώντας από την σκοπιά των φοιτητών ή και τον καθηγητών… τι πλεονέκτημα τους παρέχουν αυτές οι περιοχές;

Η απάντηση είναι κανένα. Τους παρέχουν απομόνωση από τις ήδη υπάρχουσες φοιτητικές κοινότητες σε Λεμεσό και  Λευκωσία. Τους απομακρύνουν από τα υπάρχοντα ακαδημαϊκά ιδρύματα με τις υπάρχουσες υποστηρικτικές υποδομές, για να εξυπηρετηθούν άλλα συμφέροντα. 

Τα παραδείγματα αυτά τα ζήσαμε στη χώρα μας με τον πειραματισμό του ΤΕΠΑΚ το οποίο πέρα από την καλή ακαδημαϊκή του λειτουργία αντιμετωπίζει τεράστια ζητήματα λειτουργικότητας με τις πέραν των 70 εγκαταστάσεων του σε 70 διαφορετικά σημεία της πόλης.

Το ζήσαμε με το φιάσκο των ΤΕΙ σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας που αναγκάστηκαν να κλείσουν γιατί απλούστατα έμειναν χωρίς φοιτητές ή το κόστος λειτουργίας τους ήταν ασύμφορο.

Στις λύσεις αυτές καταφεύγουν χώρες που θέλουν τεχνητά να στηρίξουν υποβαθμισμένες οικονομικά περιοχές. Οι περιοχές για τις οποίες μιλάμε στην Κύπρο… είναι ακμάζουσες. Τα πάνε καλύτερα από τη Λευκωσία.

Να μαζευτούν σε Λευκωσία και Λεμεσό

Σε μία χώρα με την έκταση και τον πληθυσμό της Κύπρου, δύο κρατικά πανεπιστήμια είναι υπεραρκετά.  Και ότι άλλο ιδρυθεί να είναι στις  δύο αυτές πόλεις. Τα πανεπιστήμια να μαζευτούν και να λειτουργούν αποτελεσματικά για να είναι και ανταγωνιστικά. Να μπορούν ευκολότερα να καταστούν συνεργαζόμενα ως κέντρα αριστείας, να συνεργάζονται με ερευνητικά κέντρα. Που δεν βρίσκονται στο Παραλίμνι,  αλλά στη Λευκωσία και τη Λεμεσό.

*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews.