Τα τρία πολιτικά συμπεράσματα – Ο πληθυσμός, η αδικία και τα Οδοφράγματα
Αν και το θέμα της βδομάδας είναι οι Εκλογές της ερχόμενης Κυριακής, η Στήλη θα ασχοληθεί με το Κυπριακό, λόγω του ότι εμφανίστηκε μια μέτρηση, η οποία είναι άκρως ενδιαφέρουσα. Και είναι ενδιαφέρουσα διότι για πρώτη φορά καταγράφεται μεγαλύτερο ποσοστό Ελληνοκυπρίων να δηλώνει ότι Ε/κ και Τ/κ είναι προτιμότερο να ζουν χωριστά απ’ όσους δηλώνουν πως είναι προτιμότερο να ζουν μαζί.
Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για έρευνα που παρουσίασε το ΡΙΚ την περασμένη Παρασκευή (31/5), όπου οι ερωτηθέντες (1200 άτομα), κλήθηκαν να απαντήσουν την εξής ερώτηση: «Πιστεύετε ότι οι Ε/κ και οι Τ/κ είναι προτιμότερο να ζουν χωριστά ή είναι προτιμότερο να ζουν μαζί;»
Το 47% απάντησε πως είναι προτιμότερο να ζουν χωριστά ενώ το 44% απάντησε πως είναι προτιμότερο να ζουν μαζί.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που καταγράφεται αυτό το εύρημα, με το ποσοστό δηλαδή των Ελληνοκυπρίων που πιστεύουν ότι Ε/κ και Τ/κ είναι προτιμότερο να ζουν χωριστά απ’ ότι το ποσοστό των Ελληνοκυπρίων που πιστεύουν ότι είναι προτιμότερο Ε/κ και Τ/κ να ζουν μαζί. Ένα ποσοστό της τάξεως του 9% δεν είχε γνώμη.
Ακόμη πιο ενδιαφέρον όμως γίνεται το εύρημα της σχετικής ερώτησης συγκριτικά με τα ποσοστά του 2022, όπου και τότε υποβλήθηκε η ίδια ερώτηση.
Το 2022 το 53% των Ελληνοκυπρίων πίστευε ότι ήταν προτιμότερο Ε/κ και Τ/κ να ζουν μαζί και το 42% να ζουν χωριστά. Μια διαφορά δηλαδή της τάξεως των 11 μονάδων.
Αυτή η ‘αντιστροφή’ μέσα σε δυο χρόνια λέει και δείχνει κάτι σημαντικό. Και το κύριο ερώτημα είναι τι θα δείξει η ίδια ερώτηση στα επόμενα δυο χρόνια, δηλαδή το 2026. Θα φανεί, αν και έχω την αίσθηση ότι αυτή η τάση θα συνεχιστεί και θα μιλάμε πλέον για ένα ποσοστό που ίσως να αγγίζει και το 60%, το οποίο θα προτιμά οι Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ζουν χωριστά και μόλις το ένα τρίτο να προτιμά το αντίθετο.
Πίσω όμως στην ουσία του ζητήματος, η οποία είναι ότι το 47% των Ελληνοκυπρίων θεωρούν προτιμότερο όπως Ε/κ και Τ/κ ζουν χωριστά.
Τα πολιτικά συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν είναι αρκετά. Με τα κυριότερα να μπορούσαν να συνοψιστούν στα εξής:
Πρώτον, ας μην ξεχνάμε ότι ο πληθυσμός της Κύπρου έως και 50 ετών δεν έζησε ποτέ την Κύπρο ως ‘μεικτό κράτος’. Σύμφωνα με την Στατιστική Υπηρεσία αυτές οι πληθυσμιακές ομάδες αριθμούν σήμερα πέραν των 605 χιλιάδων από το σύνολο των 918 περίπου χιλιάδων (αν θεωρήσουμε ότι τους ξένους που περιλαμβάνονται στην καταγραφή πληθυσμού δεν τους ενδιαφέρει και ιδιαίτερα το Κυπριακό τότε υπολογίστε περίπου 21% λιγότερα). Με λίγα λόγια πέραν του 65% του πληθυσμού δεν έχει ιδέα τι ‘εστί μεικτή Κύπρος’, ενώ αν θεωρήσουμε ότι όσοι ήταν 10 ετών το 1974 και άρα έζησαν κάτι, αυτό το κάτι που έζησαν ήταν προβληματικό αφού ας μην ξεχνάμε πως από το 1963 ξεκίνησαν οι δικοινοτικές ταραχές, τότε αυτό το νούμερο εκτοξεύεται ακόμη πιο ψηλά.
Δεύτερον. Το αίσθημα της αδικίας που λογικά διακατέχει τους Ελληνοκύπριους συνδυαζόμενο με το πιο πάνω (ότι δηλαδή το 65%+ του πληθυσμού δεν είχε καμία επαφή και εμπειρία με την ‘μεικτή Κύπρο’) κάνουν τα πράγματα χειρότερα. Οι Ελληνοκύπριοι γνωρίζουν ότι η Τουρκία εισέβαλε και κατέχει την μισή Κύπρο εδώ και 50 χρόνια, με χιλιάδες κόσμο να έχει χάσει τα σπίτια του και την περιουσία του. Είναι λογικό να επιζητά δικαίωση και είναι και λογικό να αντιδρά σε οποιαδήποτε μορφή λύσης που θεωρεί και κρίνει ως ετεροβαρή. Και είναι λογικό αφού κάτι τέτοιο δεν βλέπει (δικαίωση δηλαδή) να αντιδρά και να θεωρεί ως ‘προτιμότερο’ οι Ε/κ και οι Τ/κ να ζουν χωριστά.
Τρίτον. Η κανονικότητα. Για όσους δεν επηρεάζονται άμεσα από την λύση ή μη λύση του Κυπριακού, το σημερινό στάτους κβο θεωρείται ως ‘κανονικότητα’. Η διάνοιξη των Οδοφραγμάτων (η οποία ήταν μια μονομερής κίνηση από τον Ραούφ Ντενκτάς πιάνοντας στον ύπνο την τότε ηγεσία του Τάσσου Παπαδόπουλου), μετά από 21 χρόνια, τι καταδεικνύει; Ότι οι δυο κοινότητες μπορούν και συνυπάρχουν χωριστά και ειρηνικά (όπως υποστήριζε και τότε ο Ραούφ Ντενκτάς και εξού και άνοιξε τα Οδοφράγματα) ή ότι οι δυο κοινότητες ήρθαν σε επαφή και επιθυμούν ολοένα και περισσότερο την λύση (όπως υποστήριζε μετέπειτα η δική μας πλευρά για να κρύψει την ‘φάκα’ που της έστησε ο Ντενκτάς);
Την απάντηση βεβαίως μας την δίνει η μέτρηση, η οποία μάλλον δικαιώνει τον Ραούφ Ντενκτάς.
Ο δε μετέπειτα Κανονισμός της Πράσινης Γραμμής, ο οποίος καθορίζει τις εμπορικές συναλλαγές μεταξύ των δυο, πέτυχε τον στόχο του, ο οποίος ήταν αφενός η ενίσχυση οικονομικά των Τουρκοκυπριακών επιχειρήσεων και βιοτεχνιών και αφετέρου την επαφή Τ/κ και Ε/κ και σε εμπορικό επίπεδο ώστε να επιζητούν την λύση;
Ο πρώτος στόχος (ενίσχυση δηλαδή των τ/κ εταιρειών) πέτυχε διότι σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τα οποία δημοσίευσε η Brief (21/5/24) το δικοινοτικό εμπόριο μεταξύ εταιρειών (όχι φυσικών προσώπων) αυξάνεται και το 2023 έγιναν αγορές από Ε/κ εταιρείες από τα κατεχόμενα (από τ/κ εταιρείες και βιοτεχνίες) ύψους €15 εκατομμυρίων, 5% περισσότερα απ’ ότι το 2022.
Ως προς τον δεύτερο στόχο, δεν είμαι βέβαιος αν αυτό έπεισε τις εταιρείες που συναλλάττονται με τ/κ εταιρείες ότι θα ήταν καλύτερα να γίνει λύση ή αν είναι καλύτερα έτσι, μιας και διασφαλίζουν και φθηνότερα προϊόντα.
Δηλαδή πάλι καταλήγουμε στην πρώτη εξίσωση του Ντενκτάς ότι ακόμη και ο Κανονισμός της Πράσινης Γραμμής αποδεικνύει ότι οι δυο –Ε/κ και Τ/κ- μπορούν να συνεργαστούν και εμπορικά έστω και χωρίς λύση έστω και λειτουργώντας χωριστά.
Επί τούτου πρέπει να γίνει μια διευκρίνηση. Η Στήλη δεν καταγράφει άποψη ή μπορεί κάποιος συμπερασματικά να θεωρήσει ‘άρα εννοείς να κλείσουν τα Οδοφράγματα;’. Όχι. Η Στήλη καταγράφει τα γεγονότα, τα δεδομένα και τα ερωτήματα που προκύπτουν χωρίς να υπεισέρχεται στο ζήτημα ‘κλειστά ή ανοικτά Οδοφράγματα’, το οποίο είναι ένα πελώριο θέμα από μόνο του και με το οποίο ασχοληθήκαμε και παλαιότερα και ίσως επανέλθουμε.
Εν κατακλείδι, η Κάρτα αυτή ίσως να είναι η πλέον σημαντική και κρίσιμη κάρτα απ’ όλες τις κάρτες όλων των Δημοσκοπήσεων που είδαν το φως της Δημοσιότητας. Το ποιος θα έρθει πρώτος ή δεύτερος στις Ευρωεκλογές είναι παρανυχίδα μπροστά στο πελώριο ζήτημα που εγείρεται με τα ευρήματα της συγκεκριμένης κάρτας…
Καλή ψήφο και ψηφίστε (ή τιμωρείστε) ελεύθερα…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp
