«Εδώ δεν έχει σύνορα δεν έχει καλοσύνη/μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι/ Τραπέζι πεντακάθαρο λεφτά, χαρτιά και τσόχα/ κρατάς τη μύτη σου μακριά να μη σε πάρει η μπόχα». Γιάννης Μαρκόπουλος!
Ενωρίς το βράδυ της Κυριακής άρχισε να παρατηρείται συνωστισμός «σοφών» και «προφητών» στην πολιτικο-κωμική σκηνή της νήσου Κύπρου καθώς ένα μεγάλο μπουλούκι άφησε τις περιοδείες για το κυνήγι των ψήφων και έσπευσε στην κύρια σκηνή ώστε την ώρα των exit polls να είναι εκεί για να επιδείξει την περισπούδαστη γνώμη του.
Διατεινόταν, το μπουλούκι, ότι εκείνο ήταν η μήτρα της κωμωδίας που βιώναμε οι πληβείοι, την τραυματισμένη εκείνη Κυριακή, εκείνο διότι ήξερε εκ των προτέρων πως ο Φειδίας θα θριάμβευε. Ο Ζαχαρίας έδινε συγχαρητήρια στον «μιτσή» λες κι ήταν άλογο του εκτροφείου του, μη έχοντας ελάχιστη κουβέντα να πει για τη συντριβή του ΔΗΚΟ. Κι ο Αλέκος που φόρεσε το χαμόγελο της κολακείας και λιβάνιζε όχι μόνο τον Φειδία αλλά και τη νεολαία του τόπου που ο ίδιος την κατανοεί -αλλά εκείνη προφανώς και αδίκως- όχι.
Κάνοντας γύρο με το τηλεκοντρόλ στα πάνελ μπορούσες να απολαύσεις μια τηλεφάρσα με πρωταγωνιστές παράγωγα του κομματικού κατεστημένου και του βολέματος. Γκαουλάιτερ της κομματικής χούντας που καταδυναστεύει τον τόπο από το 1960 και εντεύθεν. Εκείνους τους γελοίους που με στόμφο χιλίων πιθήκων όλα τα ξέρουν, όλα τα ερμηνεύουν και για όλα έχουν άποψη. Εκείνους που έχουν οικοδομήσει ένα κράτος ανυπόληπτο, σαθρό και διεφθαρμένο χωρίς μέλλον για τα παιδιά μας. Έχουν μοιράσει την πίττα με τέτοιο τρόπο που «η δικαιοσύνη τους δικαιοσύνη στον αιώνα και ο λόγος τους αλήθεια», κι έχουν περιφράξει εαυτούς και τα τέκνα τους στο περιβόλι του δημόσιου πλούτου αφήνοντας τον λαουτζίκο έξω στην ζούγκλα απροστάτευτο.
Ωστόσο ως εκ θαύματος διέλαθε της προσοχής τους ένας Φειδίας, ο οποίος βλέποντας το σαθρό σανίδωμα να έχει οπή πάτησε στους ώμους τους και βγήκε και κάθισε στα κεφάλια τους. Τότε εκ του παρελθόντος, από το οποίο δεν πήραμε διδάγματα, ακούστηκε ως μουσική υπόκρουση το σπουδαίο άσμα του Γιάννη Μαρκόπουλου με τον τίτλο «Τούμπου τούμπου ζα», που ως αυθεντικός επίγονος του Αριστοφάνη διακωμωδούσε το 1975 τη Χούντα των Συνταγματαρχών. Κι επειδή περιγράφει επακριβώς τη γελοιότητα και την τραγικότητα της δικής μας χούντας, παραθέτω ένα απόσπασμα του ευφυέστατου τραγουδιού που ερμήνευσαν οι Λάκης Χαλκιάς και Παύλος Σιδηρόπουλος.
(Όπως το διαβάζετε παρακαλώ να περιφέρετε τη φαντασία σας στο τραπέζι του Εθνικού Συμβουλίου που δεκαετίες τώρα συνέρχεται και αυτοικανοποιείται συζητώντας τα μεγάλα εθνικά προβλήματα!):
«Εδώ δεν έχει σύνορα δεν έχει καλοσύνη/μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι/ Τραπέζι πεντακάθαρο λεφτά, χαρτιά και τσόχα/ κρατάς τη μύτη σου μακριά να μη σε πάρει η μπόχα.// Α καπού κουλουκουπού κουλουκουπού κουλουκουπά.../ Τούμπου τούμπου ζα, τούμπου μάγοι/ θα μας ψήσουν οι ανθρωποφάγοι/ τούμπου τούμπου ζα, τούμπου ζίτσου/ στο καζάνι κι η μαμά του Κίτσου.// Τούμπου τούμπου και τα μπου φάγαν τη γριά, ντου ντου/ ντούμπου ντούμπου ντούμπου και μπα μπου πέσαν όλα τα ταμπού! Εγύριζα όλη τη γη με ένα αεροπλάνο/ μοντέλο απ’ την κατοχή που ’χε φωνή σοπράνο/ Σ’ ένα σταθμό μου είπανε όλη την ιστορία/ στη ζούγκλα πως χαθήκατε σας φάγαν τα θηρία./
Εκείνο που δε μάθατε κι οι μαύροι εγελάγαν/ είναι γιατί ψοφήσανε τα ζώα που σας φάγαν/ Δηλητηριαστήκανε από τα δυο κορμιά σας το λέει το ραδιόφωνο κρίμα στην ανθρωπιά σας…
Αν λοιπόν σας πέφτει βαρύς ο χαρακτηρισμός του κυπριακού κομματικού κατεστημένου ως χούντας, επιτρέψετε μου να σας θυμίσω την πρώτη εποχή Μακαρίου όταν ο Πρόεδρος και Αρχιεπίσκοπος έκανε ότι ήθελε χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Ήταν ο πρώτος που ξήλωσε την Κυπριακή Δημοκρατία 35 μήνες μετά την εγκαθίδρυση της, με τα 13 Σημεία. Ήταν αυτός πίσω από το Σχέδιο Ακρίτας που στόχο είχε την εθνοκάθαρση των Τ/κ (έχουμε 300 Τ/κ αγνοούμενους το 1963-1967). Ήταν αυτός που υπέσκαπτε την Κ.Δ. και διακήρυττε μέχρι το 1973 την αφοσίωση του στην Ένωση με την Ελλάδα. Ο Μακάριος ήταν που έδωσε κλάδο ελαίας στους πραξικοπηματίες που ματοκύλισαν την Κύπρο κι άνοιξαν το δρόμο στην Τουρκία να κάμει εισβολή.
Μετά τον Μακάριο ακολούθησε η δικτατορία των κομμάτων που είδαν το δημόσιο πλούτο αφύλακτο κι άρχισαν το μεγάλο φαγοπότι και έκαμαν το ρουσφέτι επιστήμη. Και για να μην τους πιάνει ο νόμος ανακάλυψαν και το δίκαιο της ανάγκης και το έκαμαν λάστιχο να πηγαίνει μέχρι εκεί που τους βόλευε. Εκεί ήταν που μια τρόικα, με τους Τάσσο, Αυξέντη και Κίκη, έκαμε το κόλπο γκρόσο με τα κεφάλαια του Μιλόσεβιτς με αποτέλεσμα Άγγλοι, Γάλλοι, Αμερικάνοι να τρίβουν τα μάτια τους!
Μετά ήρθε η εποχή της Ε.Ε. που οι Σημίτης και Κρανιδιώτης σκέφτηκαν ότι το Κυπριακό θα μπορούσε να λυθεί με την Κύπρο στην Ένωση και την Τουρκία υπό καθεστώς ένταξης. Ανάλαβε ο Γερμανός Επίτροπος Φερχόιγκεν να κάμει το προξενιό αλλά λίγο πριν τη λύση, ο Τάσσος σαν νυμφίος το έβαλε στα πόδια, το ίδιος και η λύση, το Βαρώσι, η Μόρφου και 51 χωριά. Μετά εμφανίστηκε σαν νυμφίος ο Νίκαρος, με προίκα χρυσών διαβατηρίων, λεφτά στις Σεϋχέλλες, κι ένα κούρεμα τόσο βαθύ που κατάπιε μια τράπεζα, τα ¾ των Κυπρίων καταθετών κι ολόκληρο τον Συνεργατισμό.
Σήμερα δεκάδες χιλιάδες οικογένειες βρίσκονται με τις βαλίτσες στα χέρια περιμένοντας από τις εταιρείες ύαινες να τους βγάλουν στο δρόμο.
Όλα αυτό δεν είναι χούντα; Μια χούντα που ενώ την εξευτέλισε ένας εικοσάχρονος ουδείς έκαμε την προσβολή φιλότιμο και να παραιτηθεί. Μια χούντα που και τη μέρα των εκλογών βλέπεις τον Πρόεδρο να διακηρύττει δεν πρέπει να ανησυχούμε για τη ζέστη στις τάξεις διότι η κυβέρνηση θα το λύσει εντός τριών ετών! Μα Πρόεδρε είδες ότι τα κέρδη των συστημικών τραπεζών, που μας κουρέψατε για να τις σώσετε, ήταν το πρώτο τρίμηνο του 2024 ένα δισεκατομμύριο ευρώ; Πάρε εκατό και βάλε κλιματισμό σε όλα τα σχολεία. Αν δεν ξέρεις, διάβασε, όπως λέει κι ο Φειδίας. Έτσι κυβερνούν οι σύγχρονοι ηγέτες. Εμείς πάντως θα περιμένουμε. Θα περιμένουμε μέχρι να λάβουνε τα όνειρα εκδίκηση, όπως λέει κι ο ποιητής!
paraschosa@icloud.com
