Όσοι ισοπεδώνουν, μηδενίζουν, απαξιώνουν, κατάλαβαν σε τι ατραπούς οδηγούν τη χώρα; Αντιλαμβάνονται το κόστος της απαξίωσης για τον τόπο;
Το ερώτημα στον τίτλο δεν είναι ρητορικό. Υπάρχουν πολλοί στη χώρα μας που είτε πιστεύουν, είτε θέλουν σκοπίμως να καλλιεργούν για την Κύπρο την εικόνα του Fail state, του αποτυχημένου κράτους.
Υπάρχουν δεκάδες καθημερινά παραδείγματα κοινής διαστρέβλωσης της πραγματικότητας. Δεκάδες παραδείγματα απογοήτευσης, που επιδιώκεται να μετατραπούν σε οργή. Οργή όμως εναντίον ποιου;
Η πραγματική εικόνα
Μόλις πρόσφατα εκδόθηκε η έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το 2024 για την Κύπρο και το μόνο που αναδείχτηκε στοχευμένα και με σκοπιμότητα, από συγκεκριμένα πρόσωπα (μεταξύ αυτών βουλευτές), είναι μία μικρή παράγραφος (μικρότερη από 7 γραμμές), που αναφέρεται σε αλλαγές που ζητούνται για τη Γενική Εισαγγελία. Κυριολεκτικά πρόκειται για μία παράγραφο από ένα κείμενο 81 σελίδων, με δεκάδες ογκώδη παραρτήματα. Μια παρωνυχίδα δηλαδή.
Η γενική εικόνα από την αυτή την έκθεση είναι κάτι περισσότερο από θετική για την Κύπρο και πρέπει να προσέξει κανείς πως υπάρχουν και σημαντικές, θετικές αναφορές στην πρόοδο που καταγράφει η χώρα μας σε θέματα διαφάνειας και καταπολέμησης διαφθοράς.
Καταγράφει θετικά την πορεία της οικονομίας παρά τις προκλήσεις, εντοπίζει πρόοδο αλλά όχι σημαντική, στον ανταγωνισμό, πρόοδο στην επίτευξη των στόχων που αφορούν την βιωσιμότητα και το περιβάλλον, ενώ αρκετοί είναι οι τομείς που όχι μόνο σημειώνουμε πρόοδο αλλά αυτή η πρόοδος είναι και πάνω από τον μέσο Ευρωπαϊκό όρο.
Δεν θέλω να ωραιοποιήσω τα πράγματα γιατί στην ίδια έκθεση αλλά και στην πράξη αυτό που ζούμε, δείχνει πως έχουμε πάρα πολλά πράγματα να κάνουμε για να γίνουμε ένα κράτος που να είναι στο επίπεδο αυτών που έχουμε ως πρότυπο στην ανεπτυγμένη Ευρώπη.
Αλλά την ίδια ώρα απέχουμε πολύ από αυτό που πολλοί περιγράφουν, ως ένα αποτυχημένο κράτος, ένα fail state, ένα κράτος παρίας.
Συγκρινόμαστε ευνοϊκά με όλα – όλα όμως- τα κράτη της περιοχής μας, και με αρκετά κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής ένωσης παρά το γεγονός ότι έχουμε την μικρότερη ιστορία ως ανεξάρτητη οντότητα.
Γιατί λοιπόν το αυτομαστίγωμα; Τι άλλο εξυπηρετεί από περιστασιακές πολιτικές σκοπιμότητες;
Τα κόμματα και οι σωτήρες
Κι εδώ επισημαίνω πως βεβαίως και τα κόμματα όντως είναι προβληματικά. Αλλά προτιμώ τα προβληματικά κόμματα, από κάτι Θεόσταλτους που θέλουν να υποκαταστήσουν τα κόμματα. Σκεφτήκατε ποτέ πόσο επικίνδυνο είναι αυτό το φαινόμενο; Αντιλαμβάνονται όσοι το καλλιεργούν ότι πρόκειται για πορεία προς τον ολοκληρωτισμό; Ξέρουν όλοι για παράδειγμα ότι διαφωνώ με το ΑΚΕΛ. Αλλά προτιμώ χίλιες φορές, να έχω να αντιπαρατεθώ με το ΑΚΕΛ παρά με κάτι γκρουπούσκουλα περιθωριακά και ασυνάρτητα.
Φοβάμαι τις κακές αποφάσεις των κομμάτων αλλά με τρομοκρατούν αυτοί που θέλουν να τα υποκαταστήσουν.
«Σαθροί και διεφθαρμένοι»
Να πάω στο αγαπημένο θέμα της ισοπεδωτικής κριτικής.
Διαβάζω καθημερινά για σαθρό, διεφθαρμένο κομματικό σύστημα. Όλα χύμα. Και τα ακούω πολλές φορές από διακεκριμένα μέλη του κομματικού συστήματος που δεν συνειδητοποιούν ότι αυτοϋπονομεύονται παράγοντας Φειδίες και άλλα δυνάμει επικίνδυνα φαινόμενα. Και ρωτώ ευθέως: Το κομματικό σύστημα έχει πρόσωπα που το εκπροσωπούν. Τολμά κανείς να πει ότι η Αννίτα Δημητρίου είναι σαθρή και διεφθαρμένη; Είναι ο Στέφανος Στεφάνου σαθρός και διεφθαρμένος; Προς Θεού!
Οι βουλευτές… διαλέξτε όνομα από τους 56 και πέστε μου έναν σαθρό και διεφθαρμένο. Έναν υπουργό από τους σημερινούς που θα τολμούσατε να σταθείτε μπροστά του και να του πείτε ότι είναι σαθρός και διεφθαρμένος.
Υπήρξαν σκάνδαλα διαφθοράς; Βεβαίως υπήρξαν και υπάρχουν. Είναι όλες οι έρευνες που γίνονται στημένες; Ε όχι βεβαία! Πήγε κόσμος φυλακή για σκάνδαλα; Βεβαίως και πήγε και είναι μύθος το αντίθετο. Αλλά την ίδια ώρα κάθε ερευνώμενος πρέπει να πάει φυλακή;
Θα υποκαταστήσουμε με σχολιαστές του ΦΒ τα δικαστήρια και τους θεσμούς επειδή δεν βολεύει την ανάλυση μας;
Αρχηγός κόμματος, ο Γιώργος Περδίκης, πρόσφατα ζητούσε την προκαταβολική δήλωση παραίτησης του Εισαγγελέα, σε περίπτωση που δεν πετύχει την παύση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Αλλά ο ίδιος μόλις εκδόθηκε, ομόφωνα μάλιστα, η απόφαση του δικαστηρίου σε ένσταση που υπέβαλε ο Γενικός Ελεγκτής, που δεν βόλευε τη θέση του, αμέσως (αμέσως όμως) αμφισβήτησε την εντιμότητα και αξιοπιστία του Δικαστηρίου.
Μα που θα πάμε με τέτοια μυαλά;
Αδυναμίες που βαφτίζονται σκάνδαλα
Γίνονται λέει ρουσφέτια στους διορισμούς. Ενδεχομένως αλλά που στην αστυνομία την πυροσβεστική; Διαπιστωμένα έχουν σχεδόν εξαφανιστεί λόγω του συστήματος πρόσληψης με εξετάσεις. Εξετάσεις που κατά κανόνα γίνονται σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κύπρου, που είναι ένας από τους πλέον αξιόπιστους θεσμούς στη χώρα μας.
Σκάνδαλο δεν είναι ό,τι του κολλά ταμπέλα ένας επώνυμος ή ανώνυμος στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ισοπέδωσαν τη Γιαννάκη για την ηλικία της. Αν είναι 64 ή περισσότερο. Έλεος!
H KOE. Τρία χρόνια τους έσερναν για σκάνδαλο με κατηγορία ότι σπαταλούσαν αβέρτα τα χρήματα του κόσμου. Τελικά το αποτέλεσμα δικαίωσε την ΚΟΕ. Δεν υπήρξε σκάνδαλο.
Κάποιες παραλείψεις ναι, αλλά όχι σκάνδαλο.
Προσέξτε όμως εδώ είναι που κρύβεται ο δαίμων. Παραλείψεις και λάθη όλοι μπορούν να κάνουν. Σκάνδαλα όμως κάνουν οι απατεώνες. Έναν απατεώνα τον απαξιώνεις. Κάποιον που κάνει λάθη τον διορθώνεις χωρίς να εκθέτεις το ήθος και την εντιμότητα του.
Αυτό πρέπει να σκεφτόμαστε και για τη χώρα μας: Προβλήματα κι ελλείψεις έχει. Δεν είναι όμως για πέταμα η χώρα, οι θεσμοί και οι άνθρωποι της…
Διαβάστε ΕΔΩ αυτούσια την Έκθεση της Κομισιόν για την Κύπρο
ΛΟΪΖΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
