Ηγέτες στη δίνη πολιτικού Alzheimer
Σε ότι τέλος αφορά στην Κύπρο ο πολιτικός εκφυλισμός και οι πολιτικο -ψυχωτικές διαταραχές, έχουν κάμει την εμφάνιση τους με ηγέτες που δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν χάνεις τις εκλογές με συντριπτικό τρόπο και εξευτελιστικά ποσοστά, δεν μπορεί να μην παραιτείσαι
Η -κατά τους Reuters, «ιστορική νίκη» της ακροδεξιάς στη Γαλλία, που εκδηλώθηκε με την ανακοίνωση των εκλογικών αποτελεσμάτων του πρώτου γύρου στην Γαλλία την περασμένη Κυριακή, δίνει τη σημαντικότερη κατά την αντίληψη μας αφορμή για να συζητήσουμε για το μέλλον πρωτίστως της Ευρώπης αλλά και του πλανήτη, για πρώτη φορά μετά τον καταστροφικότατο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ενώ λοιπόν σήμερα, η καταπόνηση του κλίματος και των πλουτοπαραγωγικών πηγών φαντάζει θλιβερή, αυτή μπορεί μετά από εκατοντάδες χρόνια να υπερκεραστεί από την ισχύ της Φύσης. Από τη άλλη η καταπόνηση των κοινωνιών οδηγεί στην εξόντωση των ανθρώπων που δεν έχουν μακρόχρονη αντοχή και δύναμη αναπαραγωγής, όπως η Φύση. Μένοντας σε αυτό που ενδιαφέρει άμεσα τις ανθρώπινες κοινωνίες βλέπουμε μια Ευρώπη που υπέστη τη μεγάλη οδύνη των παγκοσμίων πολέμων πριν εκατό και ογδόντα χρόνια να επιστρέφει στην πηγή των οδυνών του φασισμού που την οδήγησαν οι ακραίες εκφάνσεις ενός αδηφάγου καπιταλισμού. Ενός καπιταλισμού ο οποίος κατάλαβε τα μεγάλα του λάθη -που έδωσαν τα κλειδιά της εξουσίας στους Χίτλερ και Μουσολίνι- καθήμενος πάνω στα χαλάσματα της Ευρώπης κάτω από τα οποία βρίσκονταν κοντά στα 80 εκατομμύρια νεκροί.
Την Κυριακή στη Γαλλία ο ακροδεξιός Εθνικός Συναγερμός της Μαρίν Λεπέν μάζεψε 33%, το βιαστικά συγκροτηθέν Νέο Λαϊκό Μέτωπο της αριστεράς-κεντροαριστεράς πήρε 28% και το κεντρώο του Μακρόν έλαβε 20%. Η τελική κατανομή των 577 εδρών της γαλλικής εθνοσυνέλευσης θα κριθεί την προσεχή Κυριακή. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι η ακροδεξιά στην Ευρώπη είναι πια η νέα τάση, η νέα μόδα στην πολιτική, που φοριέται από τη νεολαία. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια είναι το τρίπτυχο που φοριέται ως υποκατάστατο της αμορφωσιάς και σαν έμπλαστρο πάσας νόσου και πάσας μαλακίας. Κι αυτό γιατί η εκπαίδευση αφαίρεσε από τη βασική «διατροφή» των ευρωπαϊκών κοινωνιών την τραγική ιστορία που έζησαν οι παππούδες μας, οι μισοί από τους οποίους άφησαν την τελευταία τους πνοή στα πολεμικά μέτωπα. Κι άμα ξεχνάς τους αυτουργούς μιας τραγωδίας είσαι καταδικασμένος να την ξαναζήσεις. Γι’ αυτό και εμείς, κράχτες μιας ενόψει τραγωδίας κάτι σαν τρίτης εισβολής, επιμένουμε να υπενθυμίζουμε το τραγικό τρίπτυχο που κατάστρεψε και καταστρέφει την πατρίδα μας: την απουσία λογοδοσίας, την ατιμωρησία και την ασυδοσία. Την ίδια ώρα η Ε.Ε. ταλανίζεται από μια πίεση που ασκείται εκ των έσω, όπως αναδείξει την στρατιωτική της «ικανότητα» επενδύοντας δισεκατομμύρια τους εξοπλισμούς, την ώρα που ζει ένα πολύνεκρο πόλεμο στην Ουκρανία και τις τραγικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή που ουδείς γνωρίζει που οδηγούνται. Ποια άραγε ικανότητα μπορεί να αναδειχθεί, ποιος θα την κουμαντάρει και που αυτή θα οδηγήσει άμα απέναντι της έχει τη ρωσική Αρκούδα ή τον Δράκοντα της Κίνας;
Στην άλλη όχθη του Ατλαντικού, τις ισχυρότατες Ηνωμένες Πολιτείες με τις απεριόριστες οικονομικές, στρατιωτικές και επιστημονικές δυνατότητες, το προεκλογικό τοπίο των προεδρικών είναι θλιβερότατο καθώς δύο γερόντια κονταροχτυπιούνται για το ύπατο αξίωμα στις όχθες του Αχέροντα της Δύσης. Εκεί που οι δυνατότητες της χώρας και η ορμή που χαρακτηρίζει τον παραγωγικό της ιστό θα μπορούσαν να κάμουν τις κοινωνίες της να ζουν σε ένα ζηλευτό βιοτικό επίπεδο, με ένα πρόεδρο νέο, μορφωμένο και σύγχρονο, πληθαίνουν οι εκατομμυριούχοι και φτωχαίνουν τα εκατομμύρια.
Έτσι λοιπόν ο πλανήτης για πρώτη φορά μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο παρουσιάζει, συμπτώματα πολιτικού εκφυλισμού και πρωτόγνωρων πολιτικο - ψυχωτικών διαταραχών. Ένα κράμα νευροεκφυλιστικών πολιτικών που είναι χαρακτηριστικές συμπεριφορών ηγετών κομμάτων και χωρών, που θα μπορούσε να καταγραφεί σαν πολιτική νόσος Alzheimer.
Στο σαλόνι της Ε.Ε. τα μεγάλα κόμματα συμφώνησαν για τις ηγετικές θέσεις της Ένωσης παρόλο που η Μελόνι είχε δεδηλωμένη θέση συναίνεσης που να περιλαμβάνει και την ακροδεξιά στη μοιρασιά και με τον Βίκτορ Όρμπαν και το ακροδεξιό κόμμα του Fidesz να σχηματίζουν νέα πολιτική συμμαχία με το Κόμμα Ελευθερίας (FPÖ) της Αυστρίας και το τσεχικό Κίνημα Δράση Δυσαρεστημένων Πολιτών (ANO). Η συμμαχία ονομάζεται «Πατριώτες της Ευρώπης» και στόχο να γίνει «η μεγαλύτερη δεξιά ομάδα στην ευρωπαϊκή πολιτική», κατά τον Όρμπαν . Στη Γαλλία ο Μακρόν που εμφανίστηκε ως νέος μεσσίας της χώρας, ο οποίος χωρίς δεσμεύσεις έφερνε στην Ευρώπη «χρυσό, λίβανο και σμύρνα», αποδείχθηκε ότι δεν ήταν άγγελος - κομιστής προς δόξαν Κυρίου, αλλά κουβαλητής λιβανιού και εργαλείων ταφής σαν νεκροθάφτης, της παραδοσιακά ισχυρής γαλλικής δημοκρατίας και μάλιστα χωρίς να αφήνει πίσω του σπέρμα αναγέννησης σε μια χώρα που περηφανεύεται γι’ αυτή. Η μόνη ελπίδα που μένει στους Γάλλους δημοκράτες είναι η συνεργασία πέριξ του Νέου Λαϊκού Μετώπου κι αν…
Αυτό που τώρα βρίσκεται σε εξέλιξη στην Ευρώπη θα εντατικοποιηθεί στην επόμενη πενταετία, οπόταν το απέναντι στρατόπεδο θα δείχνει την ισχύ του με την Κίνα, τη Ρωσία και ενδεχομένως και την Ινδία να καθιστούν σαφές ότι όσοι νομίζουν ότι μπορούν να γίνουν κυρίαρχοι της γης θα πρέπει να βάλουν τα χαρτιά τους στο τραπέζι της οικουμενικής κυριαρχίας και να δηλώσουν το παιγνίδι τους διότι απλά με τα πυρηνικά δεν παίζει κανείς…
Σε ότι τέλος αφορά στην Κύπρο ο πολιτικός εκφυλισμός και οι πολιτικο -ψυχωτικές διαταραχές, έχουν κάμει την εμφάνιση τους με ηγέτες που δεν αντιλαμβάνονται ότι όταν χάνεις τις εκλογές με συντριπτικό τρόπο και εξευτελιστικά ποσοστά, δεν μπορεί να μην παραιτείσαι και να λες ότι θα προχωρήσεις σε πολιτικό συνέδριο ή θα πας στο Προεδρικό για να συζητήσεις τους λόγους και ο Πρόεδρος να χαίρεται και να αγάλλεται που οι συνέταιροι του έχουν την ανάγκη του, χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι ακολουθεί την πορεία του Μακρόν. Την ίδια ώρα η πορεία των ηγετών των κομμάτων του πολιτικού Alzheimer είναι προδιαγεγραμμένη, όπως και η πορεία των δύο μεγάλων κομμάτων που έχασαν παταγωδώς από ένα youtuber παιδαρέλι χωρίς να παραδέχονται ότι αν δεν πάνε σπίτι τους και να αφήσουν τη νέα γενιά να προσπαθήσει, οι Κύπριοι Όρμπαν και Μελόνι που περιμένουν στην στροφή θα μπουν μια μέρα στη Βουλή με ποσοστά άνω των 35%, όπως ήταν κάποτε το ΑΚΕΛ και ο ΔΗΣΥ. Είπαμε ότι ζούμε στην εποχή του πολιτικού Alzheimer και μόνο η παιδεία μπορεί να σώσει κι εμάς και την Ευρώπη. Δυστυχώς όμως ερίζουμε για τα κινητά τηλέφωνα και τα κλιματιστικά στα σχολεία…
paraschosa@icloud.com