Ας σταματήσουμε να περιμένουμε ότι θα ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που παίζουν τη ζωή μας στο …κουμάρι της πολιτικής και εκείνων που σχεδιάζουν με λάθος … συνταγές τα δικά μας νιάτα…
Ο Πολ Κρούγκμαν, κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Οικονομίας το 2008, καθηγητής στα διασημότερα πανεπιστήμια του κόσμου, συγγραφέας και σχολιαστής, αποχαιρέτησε τους «New York Times» μετά από σχεδόν 25 χρόνια αρθρογραφίας. Επαναστάτης με αιτία, υπερασπιστής του δικαίου και ένας από τους σπουδαιότερους και σημαντικότερους οικονομολόγους όλων των εποχών, γράφει: «Ίσως να μην ανακτήσουμε ποτέ το είδος της εμπιστοσύνης στους ηγέτες μας που είχαμε κάποτε.
Ούτε και θα έπρεπε. Αλλά αν αντισταθούμε στην κακιστοκρατία - την κυριαρχία των χειρότερων - η οποία αναδύεται αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μπορεί τελικά να βρούμε τον δρόμο μας πίσω σε έναν καλύτερο κόσμο».
Τα λόγια του Πολ Κρούγκμαν είναι πάντοτε επίκαιρα. Σε μια περίοδο που είμαστε στο σκαλοπάτι άλλης μιας νέας χρονιάς. Στο κομβικό σημείο της απαξίωσης των ανθρώπων, των θεσμών και ταυτοτήτων.
Άλλη μια χρονιά φεύγει, άλλη μια χρονιά έρχεται. Με όνειρα που δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε, με προσδοκίες, μικρές και μεγάλες. Με όνειρα που ίσως και να μην εκπληρωθούν ποτέ.
Mε προσδοκίες ψεύτικες, γιατί οι άνθρωποι είναι μικροί και αδύναμοι, ακόμη κι αν νομίζουν πως είναι πανίσχυροι, πως έχουν τεράστια δύναμη και μπορούν αλλάξουν τον κόσμο. Γιατί ο άνθρωπος είναι ανίσχυρος μπροστά στο θείο, το σύμπαν, τις δυνάμεις της φύσης, τις ασθένειες.
Ίσως να μην ανακτήσουμε ποτέ το είδος της εμπιστοσύνης στους ανθρώπους, στους φίλους, στους συναδέλφους. Γιατί αποτύχαμε να είμαστε άνθρωποι! Γιατί ο άνθρωπος είναι σημαντικός μόνο όταν ξέρει να εκτιμά, να είναι καταδεκτικός και σοφός. Γιατί η σοφία δεν κρύβεται αποκλειστικά στις περγαμηνές και στα πτυχία των πανεπιστημίων, αλλά στα μαθήματα και τα παθήματα της ζωής. Και τη ζωή ο καθένας μας τη μαθαίνει και την παθαίνει με το δικό του τρόπο, τη δική του αντίληψη και τον δικό του μέτρο.
Ίσως και να μην ανακτήσουμε ποτέ το είδος της εμπιστοσύνης στους γύρω μας. Ειδικά αν το παλεύουμε πολύ, αν δεν μας έρχεται αυθόρμητα. Όμως, μπορούμε να ανακτήσουμε τις δικές μας δυνάμεις, να ακούσουμε σοφία των απλών ανθρώπων που έχουν κάτι να μας πουν.
Πρωτοχρονιά. Και ίσως να μην ανακτήσουμε ποτέ το είδος της εμπιστοσύνης στους ανθρώπους, στην οικογένεια και στους φίλους μας, σε αυτούς που μας κυβερνούν ή που θέλουν να μας κυβερνήσουν, ή που μας διευθύνουν. Δίνουμε και παίρνουμε ευχές για καλύτερο και δημιουργικό έτος, με υγεία και χαρά. Τυποποιημένες ευχές, απλά για να λέγονται.
Μια νέα χρονιά έρχεται. Καλώς την να ορίσει! Με τις μεγάλες προσδοκίες και τα μεγάλα όνειρα. Με τα μεγάλα λόγια και τα μικρά έργα. Συνηθίσαμε… Όμως, εμείς κάνουμε την τύχη μας, ή τουλάχιστον εμείς τη διαχειριζόμαστε.
Έτσι, λοιπόν ας σταματήσουμε να περιμένουμε ότι θα ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που παίζουν τη ζωή μας στο …κουμάρι της πολιτικής και εκείνων που σχεδιάζουν με λάθος … συνταγές τα νιάτα μας..
Μια νέα χρονιά. Τι να ευχηθούμε;
Να μην παίρνουμε τη ζωή στα σοβαρά! Όχι δεν αξίζει. Αξίζει να την παίρνουμε απ’ την καλή και την ανάποδη και να διαλέγουμε την καλή, την πολύ καλή ή να την κάμνουμε εμείς όπως θέλουμε!
Χρόνια πολλά, Καλά Χριστούγεννα και Καλή Πρωτοχρονιά. Μια χρονιά γεμάτη υγεία, μια ζωή γεμάτη αγκαλιές, ανθρώπους θετικούς και όμορφους στην ψυχή. Καλή χρονιά! Γιατί η καλή χρονιά από την πρώτη του χρόνου φαίνεται και πολλά - πολλά όνειρα, μικρά και όμορφα. Για καλύτερες μέρες, πιο όμορφους ανθρώπους, καλύτερα λόγια και έργα. Γιατί η ομορφιά είναι για τον καθένα προσωπική υπόθεση!
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
