Η δημόσια ασφάλεια ΔΕΝ είναι ατομική ευθύνη
Σε ένα κανονικό κράτος, ο υπουργός Μεταφορών θα είχε ήδη αποπεμφθεί και ο τέως υπουργός θα λογοδοτούσε
Κακώς γίνονται ανακλήσεις οχημάτων λόγω προβληματικών αερόσακων. Έπρεπε να περιμένουν το 2028, να συμπληρωθεί 20αετία από τη γνωστοποίηση του προβλήματος και δεκαετία από τον πρώτο τραυματισμό στους κυπριακούς δρόμους. Να τα στρογγυλοποιούμε και να το γιορτάζουμε. Να γιορτάζουμε την ανευθυνότητα, την ατιμωρησία, την κακοδιαχείριση, την κακοδιοίκηση, τον ωχαδερφισμό, την οκνηρία, την αμβλύνοια, τη γραφειοκρατία, την προχειρότητα, την αναποτελεσματικότητα, την επιπολαιότητα, την ανικανότητα, τη μετριότητα και όλα όσα μας κάνουν να ξεχωρίζουμε ως ένα ευρωπαϊκό κράτος-πρότυπο. Πρότυπο προς αποφυγήν.
Κάποιες καταστάσεις απλώς δεν έχει νόημα να τις σχολιάζεις. Τα πράγματα είναι τόσο ξεκάθαρα και οι συνέπειες τόσο τραγικές, που είναι να διερωτάσαι μόνο «πότε;» και «πόσοι;». Πότε θα συμβεί η επόμενη τραγωδία; Πόσοι άνθρωποι θα χάσουν τη ζωή τους;
Η ιστορία με τους «προστατευτικούς» αερόσακους takata είναι γνωστή διεθνώς από το 2008. Το 2010 υιοθετούμε τον ευρωπαϊκό κανονισμό για τις ανακλήσεις οχημάτων. Το πρώτο ύποπτο περιστατικό σοβαρού τραυματισμού οδηγού καταγράφεται στην Κύπρο το 2018. Και ο πρώτος θάνατος, το 2023. Τον Απρίλιο του 2023, ο πατέρας του αδικοχαμένου νεαρού ενημερώνει τον Υπουργό Μεταφορών για τον αερόσακο-δολοφόνο.
Έκτοτε, όπως λέει ο Υπουργός, ξεκίνησαν πολλές δράσεις για ενημέρωση του κόσμου. 20 μήνες μετά από τη συνάντηση του Υπουργού και ενόσω ήταν σε πλήρη οργασμό οι «πολλές δράσεις» των αρμόδιων φορέων, τον Οκτώβριο του 2024, σκοτώνεται ακόμα ένα παιδί, λόγω του ακατάλληλου και δολοφονικού, όπως αποδείχθηκε, αερόσακου.
Πριν μερικές μέρες, 16 χρόνια αφότου έγινε γνωστό το πρόβλημα με τους αερόσακους, επτά χρόνια μετά τον πρώτο τραυματισμό στους κυπριακούς δρόμους, δύο χρόνια μετά τον πρώτο θάνατο και 16 μήνες μετά τον δεύτερο θάνατο, ο υπουργός Μεταφορών εξέδωσε διατάγματα για την υποχρεωτική ακινητοποίηση 272 οχημάτων και έκανε σύσταση για την αντικατάσταση του επικίνδυνου αερόσακου σε ακόμα 82.000 οχήματα εντός οκτώ μηνών. Όλα αυτά, μέσα από μια γραφειοκρατική διαδικασία, η οποία πολύ επιεικώς, είναι μπάχαλο. Θα γελούσαμε, αν τα πράγματα δεν ήταν τόσο τραγικά.
Χάθηκαν άδικα δύο νέα παιδιά, κινδυνεύει καθημερινά να σκοτωθεί κόσμος στους δρόμους (και μακάρι να μην συμβεί αυτό, αρκετά θρηνήσαμε), αλλά το καθ’ ύλην αρμόδιο Υπουργείο και το Τμήμα Οδικών Μεταφορών ασχολούνται με γραφειοκρατικές διαδικασίες, ένα υποτυπώδες δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς και ανεφάρμοστες εγκυκλίους. Μιλούμε για ένα κράτος το οποίο, στο όνομα της δημόσιας υγείας και ασφάλειας, πολύ πρόσφατα υποχρέωνε τον κοσμάκη να στέλνει μηνύματα για να κυκλοφορήσει στους δρόμους, έστηνε στρατιωτικά μπλόκα στον αυτοκινητόδρομο Λευκωσίας – Λεμεσού και έβαζε κέρφιου ακόμα και το Πάσχα, αλλά για τους δεκάδες χιλιάδες που οδηγούν επικίνδυνα οχήματα τους λέει, περίπου, «κάμετε ό,τι κόψει η κούτρα σας»!
Η ευθύνη των χαρτογιακάδων του δημοσίου, από τον Υπουργό μέχρι τους διευθυντάδες, ήταν να παρουσιάσουν ένα καλά μελετημένο και πρακτικό σχέδιο, με ελάχιστη ταλαιπωρία και μηδενικό κόστος, για τα θύματα της κρατικής ολιγωρίας και ανεπάρκειας. Όχι να νίπτουν τας χείρας τους και να μεταφέρουν τις δικές τους ευθύνες στους πολίτες.
Από πότε, κύριε Βαφεάδη, η δημόσια ασφάλεια είναι ατομική ευθύνη;
Υστερόγραφο 1: Σε ένα κανονικό κράτος θα ήταν αυτονόητο ότι, κανένα από τα 82.000 επικίνδυνα οχήματα δεν θα κυκλοφορούσε μέχρι να γίνει η αντικατάσταση των δολοφονικών αερόσακων. Αυτονόητο θα ήταν επίσης ότι ο αρμόδιος Υπουργός θα είχε ήδη παραιτηθεί ή αποπεμφθεί, αναλαμβάνοντας τις «πολιτικές ευθύνες». Όπως αυτονόητο θα ήταν, ο τέως Υπουργός Γιάννης Καρούσος να εξηγούσε τι έκανε τέσσερα χρόνια για το μπάχαλο που επικρατεί στο ΤΟΜ. Αυτά, σε μια κανονική χώρα.
Υστερόγραφο 2: Στις 22 Ιανουαρίου, μετά τη συνάντηση με τον Έφορο Φορολογίας, ο Πρόδρομος Πετρίδης, εκπροσωπώντας τα σωματεία/εταιρείες με χρέη εκατομμυρίων προς το κράτος, δήλωνε ψευδώς ότι «κάναμε μια συγκεκριμένη πρόταση με άμεση καταβολή συγκεκριμένου ποσού, το οποίο καλύπτει το εν τρίτο (33%) των υποχρεώσεων μας…» (η πρόταση δεν κάλυπτε ούτε το 25%). Επειδή, όμως, κάποιοι νομίζουν ότι απευθύνονται σε τάγματα ηλιθίων, πολύ σωστά ο υπουργός Οικονομικών έδωσε οδηγίες να προχωρήσει η λήψη νομικών μέτρων σε βάρος όσων ευθύνονται για την τρύπα των 4 εκατομμυρίων από τα κρατικοδίαιτα σωματεία/εταιρείες. Τώρα, αν βγάλει ανακοίνωση κανένας σύνδεσμος οπαδών και πει του Προέδρου ότι αυτή είναι «η τελευταία σου θητεία», μπορεί να γίνει κανένα θαύμα και να εξαφανιστούν οι οφειλές. Στην Κύπρο ζούμε.
Το άσχετο: Αέρας κουπανιστός
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews.