«Δεν υπάρχει παρά μία επιζώσα, ένα μωρό. Το κοριτσάκι, που ονομάζεται Ριμ, είναι 13 μηνών», δήλωσε στο AFP ο Ιμπραχίμ Μπαρμπάκ, κάτοικος του Χαν Γιούνις, κρατώντας το μωρό στην αγκαλιά του και δίνοντας και τα ονόματα των δύο γονιών που σκοτώθηκαν μαζί με τους πέντε γιους και τις τρεις κόρες τους. Το AFP, μετέδωσε ταυτόχρονα ότι ο ισραηλινός στρατός δεν ανταποκρίθηκε σε αίτημα του για σχολιασμό. Την ώρα που ο ισραηλινός στρατός συνεχίζει να χτυπά αμάχους στη ρημαγμένη Γάζα, ΗΠΑ, Βρετανία, Ε.Ε., και άλλες χώρες του Δυτικού Συνασπισμού επιχειρούν να πείσουν το Ιράν σε αυτοσυγκράτηση…
Το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών δήλωσε πως οι εκκλήσεις για αυτοσυγκράτηση έναντι του Ισραήλ, που έγιναν από τη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Βρετανία, «στερούνται πολιτικής λογικής και αντιφάσκουν με τις αρχές του διεθνούς δικαίου». Την ίδια ώρα οι ΗΠΑ ζητούν από την Τουρκία να μεσολαβήσει στο Ιράν για να υπάρξει αποκλιμάκωση. Είναι όμως αλήθεια ότι την ώρα που οι χώρες της Δύσης θα έπρεπε πρώτα να ζητούν από το Ισραήλ να σταματήσει να δολοφονεί αμάχους στη Γάζα, πιέζουν το Ιράν να μην αντιδράσει στην πρόκληση δολοφονίας του Χανίγια στην Τεχεράνη. Τούτο είναι ένα στοιχείο του πολέμου και της επικοινωνίας από το οποίο προκύπτει ότι το κράτος του Ισραήλ ποσώς ενδιαφέρεται για την ανθρωπιστική τραγωδία που βιώνει ο Παλαιστινιακός πληθυσμός στη Γάζα κυρίως διότι ο στόχος του είναι, όπως προκύπτει μέρα με τη μέρα ένας και μοναδικός. Να εξαλειφθούν οι Παλαιστίνιοι από τόσο από τη Γάζα όσο και από τη Δυτική Όχθη και στον 21ο αιώνα να διαμορφώσει τα σύνορα ενός αμιγώς εβραϊκού κράτους με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και χωρίς δικαιώματα για τους Άραβες αυτόχθονες.
Τώρα ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, εκείνο των συνόρων και των κρατών της Μέσης Ανατολής, που το έγραψαν αρχάς του περασμένου αιώνα οι Ευρωπαίοι αποικιοκράτες με μελάνι πάνω σε χάρτες κατά το δοκούν, και τώρα επαναχαράσσεται με αίμα επί του εδάφους, στη βάση μιας νεοαποικιακής ατζέντας των Ηνωμένων Πολιτειών του Εβραϊκού Λόμπι, που έχει στο αμάξωμα της μια φοβερής ισχύος και εβραϊκής επινόησης μηχανή, η οποία θέλει ως βάση στο κέντρο του σύγχρονου κόσμου, την 51η Πολιτεία (των ΗΠΑ), στα γεωγραφικά σύνορα του σημερινού Ισραήλ. Του οποίου έχουν οικοδομήσει ένα πανίσχυρο στρατιωτικό οικονομικό και επιστημονικό σιδηρούν υπόβαθρό που προστατεύεται από ένα ολικά δοκιμασμένο πια, σιδηρούν θόλο.
Ο διπλωματικός συντάκτης του Sky News Tim Marshall στο βιβλίο του «Αιχμάλωτοι της Γεωγραφίας» σημειώνει μεταξύ άλλων: Μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρχαν λιγότερα σύνορα στην ευρύτερη Μέση Ανατολή απ’ ότι σήμερα κι αυτά που υπήρχαν ως επί το πλείστον καθορίζονταν αποκλειστικά από γεωγραφικούς παράγοντες. Οι περιοχές εντός των συνόρων, υποδιαιρούνταν σε αδρές γραμμές και διοικούνταν με βάση τη γεωγραφία, την εθνικότητα και τη θρησκεία αλλά δεν καταβαλλόταν κάποια ιδιαίτερη προσπάθεια να δημιουργηθούν έθνη κράτη. […] Όταν η Οθωμανική αυτοκρατορία άρχισε να καταρρέει, οι Βρετανοί και οι Γάλλοι είχαν μια διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων. Το 1916 ο Βρεττανός διπλωμάτης συνταγματάρχης Μαρκ Σάικς πήρε ένα μαρκαδόρο και χάραξε πρόχειρα μια γραμμή πάνω σ’ ένα χάρτη της Μέσης Ανατολής. Ξεκινούσε από την Χάιφα του σημερινού Ισραήλ στην ακτή της Μεσογείου και έφτανε μέχρι το Κιρκούκ (σήμερα στο Ιράκ) στα βορειοανατολικά. Αυτό αποτέλεσε τη βάση της μυστικής συμφωνίας του με τον Γάλλο ομόλογο του Φρανσουά Ζορζ-Πικό να χωρίσουν την περιοχή σε σφαίρες επιρροής, στην περίπτωση που η Τριπλή Συνεννόηση επικρατούσε επί της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι περιοχές βόρεια της γραμμής θα ετίθεντο υπό γαλλικό έλεγχο, ενώ οι περιοχές νότια της γραμμής θα εντάσσονταν στη βρετανική ηγεμονία. […] Όπως είδαμε και στην περίπτωση της Αφρικής, η αυθαίρετη δημιουργία «εθνών-κρατών», αποτελούμενων από λαούς που δεν ήταν συνηθισμένοι να ζουν μαζί υπό μία σκέπη, δεν ήταν η σωστή συνταγή για δικαιοσύνη, ισότητα και σταθερότητα. Πριν από τη Συνθήκη Σάικς-Πικό (υπό την ευρεία έννοια), δεν υπήρχε ούτε κράτος της Συρίας, ούτε Λίβανος, αλλά ούτε Ιορδανία, Ιράκ, Σαουδική Αραβία, Κουβέιτ, Ισραήλ ή Παλαιστίνη. Οι σύγχρονοι χάρτες δείχνουν τα σύνορα και τα ονόματα των εθνών κρατών, όμως είναι πολύ πρόσφατοι και κυρίως πολύ εύθραυστοι.».
Έχοντας αυτά υπό μάλης και ακολουθώντας στον τραχύ δρόμο που έχει να περπατήσει η σύγχρονη ανθρωπότητα, διεκδικώντας οι ισχυροί το μερίδιο τους στον πλούτο των αγορών και οι αναλώσιμοι αδύναμοι τη μοίρα τους στο πεδίο της εργασίας και ως υποκείμενα εκμετάλλευσης, μπορούμε αν θέλουμε, να υπολογίσουμε πότε θα γίνει ο επόμενος μεγάλος πόλεμος στο βωμό της διεκδίκησης της μεγαλύτερης αγοράς του πλανήτη, της ευρωασιατικής. Αυτό, ως μικρό κράτος που είμαστε η Κύπρος, μπορούσε να το κάνουμε αξιοποιώντας τα λαμπρά επιστημονικά μυαλά που έχουμε ως κεφάλαια ευφυίας και όχι σαν «κεφάλαια» κομματικής εξυπηρέτησης, όπως είδαμε να διαδραματίζεται τις περασμένες μέρες η θλιβερή διελκυστίνδα μεταξύ ΑΚΕΛ-Κυβέρνησης για την κάθοδο στην Κύπρο αμερικανικών αεροπλανοφόρων κλπ. Αν το στρατιωτικό πλοίο που έπιασε λιμάνι στη Λεμεσό δεν ήταν το αμερικανικό «USS Wasp», και ήταν το ρωσικό Admiral Kuznetsov η Εζεκία Παπαϊωάννου, θα αντιδρούσε το ίδιο; Θυμίζω το περιστατικό, που ο μακαρίτης Λάζαρος Σκαλιστής μέλος της Κ.Ε. του ΑΚΕΛ είπε στον Εζεκία Παπαϊωάννου ότι γινόταν τουρκική εισβολή και ο Πάπης του απάντησε ότι στο αγκυροβόλιο της Καρπασίας ήταν το ρωσικό στρατιωτικό πλοίο και κανείς δεν θα τολμούσε. Το ρωσικό πλοίο είχε στο μεταξύ αποπλεύσει λίγο πριν τα τουρκικά αποβατικά πιάσουν Κερύνεια…
Τέτοιοι «καυγάδες» κομμάτων και κυβέρνησης, την ώρα που η περιοχή βρίσκεται μια σπίθα πριν από μια μεγάλη τραγικότατη ανάφλεξη, αφήνουν εκτεθειμένη τη χώρα, καθώς οι συμπεριφορές όλων τα παικτών της περιοχής λαμβάνονται σοβαρά υπόψη ως συστατικά στοιχεία της κρίσης. Το είχαμε γράψει και τον Ιούνιο (26.06.2024) ότι το νησί μας αποτελεί πλέον ένα πολύτιμο εργαλείο του Δυτικού Συνασπισμού, όπου μας έχουν εντάξει η ΗΠΑ και πως η τραγωδία στη Γάζα, λειτούργησε θετικά για την Κύπρο στο μεγάλο γεωστρατηγικό παιγνίδι και θα πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου, να συνταχθούν για μια και σημαντικότατη φορά να παρακαθίσουν σε εθνικό συμβούλιο, με πρώτο θέμα στην ατζέντα, «Η Κύπρος στο Δυτικό Συνασπισμό»…
paraschosa@icloud.com
ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
