Εδώ θα διαφωνήσουμε. Σαφώς και μπορεί το ΑΚΕΛ να παραδίδει μαθήματα για εγκλήματα πολέμου. Υπάρχει κόμμα το οποίο να ξέπλυνε τόσα όσα εκείνο; Τα καθαρίζει ακόμα και στις πιο χαμηλές ηθικές θερμοκρασίες.

«Όχι στα συναγελάσματα με καταζητούμενους εγκληματίες πολέμου και σφαγείς παιδιών» (sic). Με αυτή την προτροπή, το ΑΚΕΛ καλεί τον κόσμο να συμμετάσχει σε διαμαρτυρία ενάντια στην επίσκεψη του Προέδρου Χριστοδουλίδη στο Ισραήλ την Κυριακή. 

Το ΑΚΕΛ καταρρέει και αυτό δεν είναι μυστικό. Είναι ένα μόρφωμα άλλων εποχών το οποίο παρέμεινε εκεί προσκολλημένο γιατί, πρώτον, δεν μπορεί να προχωρήσει και να βρει θέση στη σημερινή εποχή αλλά και δεύτερον και κυριότερο διότι δεν θέλει. Μια χρεοκοπημένη γραφική κατάσταση η οποία κρατιέται στη ζωή με έναν αδίστακτο λαϊκισμό, με παραποιήσεις και με ψέματα, αρνούμενο κάθε μα κάθε καλό που γίνεται στη χώρα, χωρίς να εισηγείται κάτι υλοποιήσιμο και ισοπεδώνοντας. Στη λογική αυτού που και ο μακαρίτης ο Χριστόφιας περιέγραψε με τη φράση: «το κόμμαν τζαι τα μμάθκια σας». 

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως μπροστά στον κίνδυνο να χάσει το κόμμα ποσοστά ή να ζημιώσει ο τόπος, το ΑΚΕΛ επέλεγε και επιλέγει ακόμα περισσότερο σήμερα το συμφέρον του κόμματος. Όσοι από τους οπαδούς του δεν το κατάλαβαν το 2004 με την κωλοτούμπα της Μεγάλης Παρασκευής, το εμπέδωσαν το 2011 με την καταστροφή της οικονομίας. Όσοι δεν το εμπέδωσαν ούτε τότε - συγχαρητήρια! - είναι άξιοι οπαδοί του ΑΚΕΛ. Ακριβώς αυτούς που χρειάζεται για να υπάρχει ακόμα. 

Είναι το κόμμα που λέει, χωρίς το παραμικρό ίχνος τσίπας, ότι ευημερούν μόνο οι αριθμοί, μετά από οκτώ αναβαθμίσεις μιας οικονομίας που κατέστρεψαν και η οποία τώρα επιστρέφει στο επενδυτικό τοπίο.

Δυστυχώς για το ΑΚΕΛ αλλά ευτυχώς για τη χώρα εκείνοι που ακόμα να το πάρουν χαμπάρι ή αρνούνται έχουν μειωθεί δραματικά. 

Το ΑΚΕΛ, φαίνεται πως δεν άκουσε ακόμα ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο υποχρεώθηκε την περασμένη εβδομάδα με ομόφωνη απόφαση του ίδιου του Εφετείου του να επανεξετάσει τις ενστάσεις του Ισραήλ ενάντια στα εντάλματα σύλληψης για τους «εγκληματίες πολέμου» - όπως το ΑΚΕΛ, ο Ερντογάν, οι υπόλοιποι ισλαμιστές αλλά και το Ιράν - αποκαλούν τον Πρωθυπουργό της γειτονικής χώρας και ενός από βασικότερους εταίρους μας. Και το Εφετείο το αποφάσισε διότι το ΔΠΔ με τον εισαγγελέα του Καρίμ Χαν ο οποίος διερευνάται για σεξουαλικά αδικήματα εις βάρος υφισταμένων του απλώς «έγραψαν» τις ενστάσεις του Ισραήλ, τις απαντήσεις που έδωσαν οι Ισραηλινοί δηλαδή. Στο βαθμό που διασφάλιζε μια σωστή διαδικασία.

Ακόμα και έτσι όμως, ο Καρίμ Χαν ο οποίος ολοφάνερα αντιπαθεί το Ισραήλ, τόσο που δεν μπήκε στον κόπο να αποδεχθεί τις προτροπές της Ιερουσαλήμ να επισκεφθεί τη χώρα για να διερευνήσει αυτά που υποστήριζε, είναι αθώος μέχρι αποδείξεως του αντιθέτου. Ο Νετανιάχου και ο Γκάλαντ όμως είναι «καταζητούμενοι εγκληματίες πολέμου» και «σφαγείς παιδιών». Το ΑΚΕΛ αποφάσισε, σιόρ. Δικαστήρια λαϊκά στην Εζεκία Παπαϊωάννου. Τι καλύτερο; Έτσι δεν έκαναν τα καθεστώτα που θαύμαζαν; 

Το αποφάσισε, όπως και τα περί «γενοκτονίας» με βάση στοιχεία της Χαμάς από τα οποία τελικά διαφάνηκε ότι το 72% των νεκρών στη Γάζα είναι άντρες στρατεύσιμης ηλικίας. Κανένας διεθνής οργανισμός δεν στηρίζει αυτές τις ανοησίες του μετώπου των τζιχαντιστών και των κόκκινων και άλλων χρωμάτων ναζί των ημερών μας. Αλλά εκείνοι επιμένουν. Και όποιος το ψελλίσει γίνεται «πληρωμένος» και «πράκτορας». Κρατήστε το αυτό.

Δεν είναι συγκινητική η ευαισθησία του ΑΚΕΛ για «σφαγές παιδιών» όταν πρόκειται για απώλειες, θλιβερές και τραγικές στη Γάζα οι οποίες βαφτίζονται «σφαγές» για να εξυπηρετήσουν το ίδιο και απαράλλακτο αφήγημα με εκείνο των άλλων ναζί, της ακροδεξιάς; 

Ψυχούλες οι σύντροφοι!

Απορεί όμως κανείς γιατί το ΑΚΕΛ δεν επιδεικνύει την ίδια ευαισθησία για τα τόσα παιδιά που αποδεδειγμένα σφαγιάστηκαν από πρόθεση την 7η Οκτωβρίου μαζί με τις οικογένειες τους όχι στη διάρκεια ενός πολέμου αλλά γιατί ήταν Εβραίοι; Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές στα σπίτια τους με ειδικές καύσιμες ύλες που είχαν πάρει οι τρομοκράτες της Χαμάς οι οποίες αναφλέγονται γρήγορα για να βεβαιωθούν ότι θα σκότωναν όλους τους Εβραίους μέσα.

Αυτά δεν ήταν παιδιά; Τι ήταν; 

Ας μην μείνουμε όμως μόνο εκεί. Πόσα παιδιά σκοτώθηκαν από τότε που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία; Κάτι χιλιάδες αποδεδειγμένα με στοιχεία. Και καλά τα παιδιά των Εβραίων, αυτά; Ούτε αυτά τους νοιάζουν. Όταν είχα πάει στον Πόλεμο στην Ουκρανία είδα με τα μάτια μου τις εκταφές στην Μπούτσια, είδα τα πτώματα των παιδιών. Τα βιντεογράφησε και τα φωτογράφησε η Ελένη Παπαδοπούλου μπροστά μου, είμασταν μπροστά σε χωριό την ώρα που μάζευαν τα πτώματα μιας γυναίκας και του γιού της που είχαν σκοτώσει οι εισβολείς και παρέμειναν έξω για μέρες μέχρι την ανακατάληψη του χωριού. Εν ψυχρώ. Θυμάμαι ακόμα τη μυρωδιά. 

Όπως θυμάμαι και τη στιγμή που έκατσα στο αεροδρόμιο της Βιέννης επιστρέφοντας, ήταν η πρώτη φορά που είχα χρόνο, για να διαπιστώσω άφωνος ότι αυτή η θλιβερή κατάσταση των ερυθροφασιστών, που τώρα θέλει να μας πείσει ότι τους έπιασε η καΐλα για τα παιδιά στη Γάζα, κορόιδευε μαζικά τα ρεπορτάζ, έλεγε ότι ήταν ψέματα όλα, ότι τους σκότωσαν οι Ουκρανοί (!) όπως λένε και για τη Γάζα. Έλεγαν ότι ήταν ηθοποιοί οι άνθρωποι. Καταλαβαίνετε ευαισθησία στις ψυχούλες τους.

Για μια εισβολή σε μια χώρα η οποία δεν πείραξε τον εισβολέα. Μια εισβολή συνέχεια εκείνης στην Κριμαία για την οποία το ΑΚΕΛ πληρώθηκε από ολιγάρχη του Πούτιν για να ψηφίσει υπέρ της Ρωσίας στα ευρωπαϊκά Σώματα. Και όταν το σκάνδαλο αποκαλύφθηκε, ο τέως γενικός γραμματέας του πονόψυχου (όχι και για παιδιά Εβραίων…) κόμματος, ενός κόμματος το οποίο ζούσε από τα λεφτά της Μόσχας τις μέρες του Υπαρκτού Σοσιαλισμού, είπε πως ο κύριος αυτός εκτιμούσε το ΑΚΕΛ! 

Γιατί άραγε δεν μας λέει το ΑΚΕΛ πόσα παιδιά έσφαξε ο Άσαντ (του) στη Συρία; Πότε μίλησε το ΑΚΕΛ για τα εγκλήματά του; Υπάρχουν ολόκληρες τεκμηριωμένες εκθέσεις του ΟΗΕ για νοσοκομεία που βομβάρδισε εν ώρα λειτουργίας με όπλα των Ρώσων φίλων των «πονόψυχων», αυτών που σφάζουν τους Ουκρανούς και τα παιδιά τους. Και ο Άσαντ, τον οποίο υμνούσε ο πρώην γ.γ. τους, χρησιμοποιούσε χημικά όπλα και βόμβες βαρύτητας των Ρώσων για να σκοτώσει όσο πιο πολλούς γινόταν. Πάνω από 30.000 παιδιά σκοτώθηκαν. Το ΑΚΕΛ; Πότε μίλησε;

Είδατε εσείς να στήνεται κανένα από τα καραγκιοζιλίκια που διοργανώνει το ΑΚΕΛ στη Λήδρας με διάφορες βαρεμένες συντρόφισσες με σεντόνια βαμμένα και με μπόγους, τάχα τα παιδιά της Γάζας; Το είδε κανείς με οποιαδήποτε άλλη αφορμή; Γιατί αλήθεια;

Και, μεταξύ 7ης Οκτωβρίου και 27ης Οκτωβρίου που μπήκαν οι Ισραηλινοί στη Γάζα τι έκανε το ΑΚΕΛ, το πονόψυχο; Έλεγε για τα παιδιά των Παλαιστινίων μόνο, χωρίς να κάνει την παραμικρή υπόδειξη σε γνωστά μέλη του τα οποία περίπαιζαν τις σφαγές παιδιών από τη Χαμάς και σε διάφορες MeTooδες μέλη του οι οποίες κορόιδευαν τις γυναίκες που είχαν βιαστεί!

Τι άλλο; Ο γ.γ. του δεχόταν στο γραφείο του με κάθε επισημότητα τον Πρέσβη του Ιράν και χαριεντιζόταν μαζί του! Τη χώρα που οργάνωσε τις σφαγές. Συναγελαζόταν πραγματικά μαζί του την ώρα που τα ζώα που εκπροσωπούσε ο τύπος αυτός εκτελούσαν εν ψυχρώ και μαθήτριες που διαδήλωναν ενάντια στο χιτζάμπ και απαγχόνιζαν φοιτήτριες και φοιτητές για αναρτήσεις τους στα social media.

Αυτό το είδος λοιπόν, είναι το τελευταίο που μπορεί να παραδώσει μαθήματα ηθικής. Και το πρώτο που το χρειάζεται. 

Ένα κόμμα το οποίο ξέρει μόνο να καταστρέφει και να υποκρίνεται. Ένα κόμμα που επιβιώνει, όπως επιβιώνει πια, πουλώντας τους νεκρούς του Πραξικοπήματος 50 χρόνια μετά, χωρίς να ήταν δικοί του οι πλείστοι. Και το κάνει χωρίς κανένα δισταγμό. Καταστρέφοντας ότι στήνεται στη χώρα και ξεπλένοντας ότι πιο φασιστικό, σκοτεινό και ανελεύθερο έχει να επιδείξει η εποχή μας. Χωρίς ίχνος ντροπής και στο όνομα «αξιών» μάλιστα. 

Αυτός ο κοινός τόπος, της ξεδιάντροπης κάλυψης των ελλειμμάτων και των εγκλημάτων αυτών που το ΑΚΕΛ εκπροσωπεί, την ώρα μάλιστα που παρουσιάζει τις απόψεις των άλλων ως έλλειμμα ή ξέρω ‘γω ως απότοκο του καπιταλισμού και άλλων «κοινωνικών εχθρών» ή αποτέλεσμα χρηματισμού από ξένα κέντρα (όταν μόνο μόνο εκείνο έχει αποδειχθεί ότι το έκανε 100%), είναι η δύναμη και το ανήθικο «πλεονέκτημά» του.

Υστερόγραφο: Στη φωτογραφία, η οικογένεια του Γιάροσλαβ Βασίλεβιτς μια από τις πολλές που αφανίστηκαν από τους Ρώσους εισβολείς. Μόνο εκείνος επέζησε του πυραύλου που έπληξε το σπίτι τους στο Λβιβ, της δυτικής Ουκρανίας, το Σεπτέμβρη. Η γυναίκα και οι τρεις του κόρες σκοτώθηκαν. 

* Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews