Τελικά είναι αρκετοί  οι Κύπριοι/ες  που ντρέπονται για τη χώρα τους. Ξεχνούν πως άλλο να ντρέπεσαι για κάποια πράγματα που γίνονται στη χώρα σου και άλλο να λες ντρέπομαι για τη χώρα μου. Ειδικά αν είναι μία χώρα σαν την δική μας που τα θετικά είναι συντριπτικά περισσότερα… 

Δίνω συνέχεια στο άρθρο μου της περασμένης εβδομάδας καθότι στο ερώτημα αν η χώρα μας είναι η χειρότερη του κόσμου, αν είναι ένα αποτυχημένο κράτος failed state κατά τον ορισμό στην πολιτική επιστήμη, αρκετοί  συμπατριώτες μας, πλείστοι εξ αυτών δειλά ανθρωπάκια με κουκούλα, απάντησαν με βρισιές, φτυσίματα, μούντζες, και άλλα ων ουκ έστιν αριθμός. Ο στόχος των τραμπούκων- πιράνχας του διαδικτύου είναι γνωστός: Να αποτρέψουν κάθε άλλη φωνή, και να επιβάλουν τη δική τους.

Ας την επιβάλουν όμως εκεί που μπορούν…

Πολλοί, ευθέως είπαν πως ναι η Κύπρος είναι ένα Failed State. Στις πολιτικές συζητήσεις, ως αποτυχημένα κράτη καταγράφονται η Σομαλία, η Αιτή, η Λιβύη, Συρία, Κόγκο κλπ. Χώρες που δεν παράγουν, δεν ελέγχουν την επικράτεια τους, δεν έχουν αποτελεσματικές διεθνείς σχέσεις και ο λαός τους πεινά. 

Κάποιοι λοιπόν  συμπατριώτες μας κατατάσσουν την Κύπρο σε αυτό το επίπεδο. Αν η εκτίμηση αυτή δεν προέρχεται από ασχετοσύνη τότε υπάρχει κάτι άλλο πολύ σοβαρότερο. 

Ας δούμε όμως τι λένε τα γεγονότα και τα στοιχεία, τα οποία δεν αφορούν μόνο την παρούσα διακυβέρνηση αλλά την ίδια την χώρα μας:

• Είμαστε χώρα μέλος της ΕΕ. Περάσαμε τα κριτήρια της Κοπεγχάγης για να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις ένταξης που σημαίνει έχουμε επίπεδο δημοκρατίας που αξιολογείται σε υψηλό επίπεδο, ελεύθερη οικονομία και αποτελεσματικούς θεσμούς. Περάσαμε το τεστ των διαπραγματεύσεων ένταξης  σε 35 κεφάλαια και εδώ και 20 χρόνια από την ένταξη μας, Ευρωπαϊκοί θεσμοί, μας παρακολουθούν, καταγράφουν και αξιολογούν κάθε δεδομένο στη χώρα μας. Σύμφωνα με τις εκθέσεις τους δεν είμαστε παράδεισος. Είμαστε μία χώρα με πολλά προβλήματα σε πολλούς τομείς, αλλά σε κάποιους άλλους διαπρέπουμε. 
• Ζούμε στην πιο δύσκολη ίσως περιοχή του κόσμου. Παρά ταύτα είμαστε η μόνη χώρα στην περιοχή μας που έχει άριστες σχέσεις με όλες τις χώρες της ευρύτερης γειτονίας της, εκτός βέβαια από την Τουρκία. Έχουμε συνεργασίες μαζί τους, είτε πολυμερείς είτε άλλως πως και μας εμπιστεύονται που σημαίνει πως μας θεωρούν έντιμους και αξιόπιστους. Οι τελευταίες εξελίξεις το αποδεικνύουν
• Προχωρούμε στην ανάπτυξη στρατηγικής συνεργασίας με την ισχυρότερη χώρα του κόσμου, τις ΗΠΑ, που αναγνωρίζει στην Κυπριακή Δημοκρατία όχι μόνο το γεωστρατηγικό της πλεονέκτημα, αλλά και την δυνατότητα της να το αξιοποιεί.
• Εξουδετερώνουμε για δεκαετίες τις προσπάθειες της Τουρκίας να μας εκμηδενίσει, και να καταστήσει την ΚΔ «εκλιπούσα». 

Όλα αυτά δεν ήταν ποτέ δεδομένα και ούτε είναι διασφαλισμένα για το μέλλον. Για καμία χώρα δεν είναι διασφαλισμένα, πόσο μάλλον για… μισό νησί.

• Είμαστε μία χώρα που οι πολίτες της σχετικά ευημερούν. Δεν γίναμε Λουξεμβούργο ή Δανία και  μάλλον δεν θα γίνουμε ποτέ, αλλά έχουμε μία οικονομία που παράγει και στηρίζει την κοινωνία. 

Όλα τα στοιχεία που χρησιμοποιώ για να στοιχειοθετήσω τις απόψεις μου, προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Στατιστική Υπηρεσία:

Πληθωρισμός

Για τον μήνα Μάιο, είμαστε στο 3%, όταν ο μέσος Ευρωπαϊκός όρος είναι στο 2,7%. Τους προηγούμενους μήνες, ήμασταν κάτω από τον μέσο όρο. Αμελητέα και προσωρινή  η απόκλιση.

Ακαθάριστο Εθνικό Προιόν

Βασικότατος δείκτης που δείχνει την ευρωστία της οικονομίας. Είμαστε σημαντικά πάνω από τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο. Παράγουμε αναλογικά περισσότερα από τους περισσότερους Ευρωπαίους.

Ανεργία

Στο 6% ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος, στο 4,4% εμείς. Να θυμίσω εδώ ότι πριν ακριβώς δέκα χρόνια η ανεργία ήταν στο 15% και οι Κασσάνδρες προέβλεπαν να φτάσουμε στο 30% και να καταρρεύσουμε.

Κίνδυνος φτώχιας

Είμαστε από τις ασφαλέστερες χώρες στην Ευρώπη με ένα αρκετά ισχυρό δίκτυο προστασίας και αυτό φαίνεται στα δεδομένα.  Γύρω στο 17% η Κύπρος στο 21% ο Ευρωπαϊκός μέσος όρος. Ο ίδιος δείκτης πριν δέκα χρόνια ήταν για τη χώρα μας στο 28% και κατατασσόμασταν ανάμεσα στις χώρες με τα χειρότερα δεδομένα, γεγονός που δείχνει ότι όχι μόνο ανέκαμψε η οικονομία αλλά υπήρξε και σημαντική ανακατανομή του κοινωνικού οφέλους.

Σύστημα Υγείας

Καταφέραμε μετά από δεκαετίες κι έχουμε ένα από τα καλύτερα συστήματα στην Ευρώπη. Θυμηθείτε μόνο πως ήμασταν πριν πέντε χρόνια και πως είμαστε σήμερα. Και φανταστείτε πως θα ήμασταν αν δεν είχαμε Κούμες να ηγούνται των συνδικαλιστικών οργανώσεων και να απειλούν τους ασθενείς με απεργίες…!

Εκπαίδευση- Παιδεία 

Τις τελευταίες δεκαετίες λειτουργήσαμε δύο αξιοπρεπέστατα δημόσια Ανώτατα Ιδρύματα. Το Πανεπιστήμιο Κύπρου και το ΤΕΠΑΚ τα οποία συγκρίνονται ευνοϊκά με πολλά ξένα πανεπιστήμια. Το ΤΕΠΑΚ πάσχει ακόμη από κάποιες εκ γενετής παθογένειες αλλά σε ακαδημαϊκό επίπεδο είναι ένα αξιοπρεπές ίδρυμα.

Έχουμε καλή δημοτική εκπαίδευση και ψάχνουμε τα πατήματα μας στη Μέση Εκπαίδευση. Ναι, στη Μέση Εκπαίδευση αν και πέφτουν πολλά λεφτά,  υστερούμε σημαντικά και πρέπει το συντομότερο να κάνουμε σοβαρές μεταρρυθμίσεις. Όταν το 80% του προϋπολογισμού του υπ. Παιδείας πηγαίνει σε μισθούς, αυτό δίνει και μία κατεύθυνση προς τα που πρέπει να στραφούμε. Χρειάζονται  νέα προγράμματα, ύλη αναθεωρημένη, σύγχρονη προσέγγιση αλλά και  να βάλουμε τα συνδικαλιστικά στην άκρη και να κοιτάξουμε τα παιδιά. Χωρίς να χρειαστεί να δούμε πάλι διαδηλώσεις έξω από το Προεδρικό.

Και να έρθω στο αγαπημένο θέμα. Διαφθορά!

Εδώ θα πρέπει να δούμε τι λένε οι εκθέσεις για το Rule of Law, τo Κράτος Δικαίου.

Το σύστημα απονομής δικαιοσύνης στη χώρα μας πάσχει σοβαρά.  Το ξέρουμε όλοι και δεν υπάρχει κάποιος που το αμφισβήτησε ποτέ. Αλλά προσέξτε: Δεν πάσχει επειδή έχουμε κακοδικίες. Δεν είναι αυτό που επισημαίνεται στις εκθέσεις. Πάσχει επειδή δεν καταφέραμε να το οργανώσουμε όπως πρέπει και οι καθυστερήσεις είναι τεράστιες γεγονός που δημιουργεί αίσθημα έλλειψης απόδοσης δικαιοσύνης. Πράγμα που είναι πολύ σοβαρό. Προσπαθούμε να το μεταρρυθμίσουμε, να το βελτιώσουμε. Όλα όσα γίνονται καταγράφονται σε αυτή την έκθεση, όπως και όλα πρέπει να κάνουμε. 

Μας προτείνουν να αλλάξουμε το σύστημα στη Γενική Εισαγγελία και το παρουσιάζουν κάποιοι ως να είναι απόδειξη υποτελούς στους εγκληματίες κράτους. Μόνο που αυτό το σύστημα το έχουμε από το 1960…

Αυτές  είναι μερικές μόνο από τις παραμέτρους που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη όταν αξιολογούμε τη χώρα  μας. Υπάρχουν κι άλλες πολλές. Είναι η ποιότητα της πολιτικής ζωής στον τόπο που επίσης πάσχει. Αλλά ποιος είναι ικανός να την διορθώσει; Οι φασίστες του διαδικτύου ή διάφοροι κομήτες ή οι φανατικοί φωτεινοί παντογνώστες…;

ΛΟΙΖΟΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ