Χωρίς ευθυκρισία και συνέπεια, χωρίς όρια και με εμπάθεια… αλλά ικανός για Πρόεδρος
Συζητείται με απόλυτη φυσικότητα, η δημιουργία κόμματος από τον Οδυσσέα Μιχαηλίδη. Συζητείται ακόμη και το ενδεχόμενο να είναι υποψήφιος Πρόεδρος, ως να μην υπήρξε απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου που τον έκρινε ανάρμοστο και ανίκανο να επιτελεί τα καθήκοντα του Γενικού Ελεγκτή.
Το Δικαστήριο περιέγραψε με ενάργεια τα «ποιοτικά χαρακτηριστικά», του Οδυσσέα Μιχαηλίδη: Έλλειψη ευθυκρισίας, επίδειξη εμπάθειας, έλλειψη αντικειμενικότητας, έλλειψη κρίσης και συνέπειας…
Δίνει απανωτές συνεντεύξεις για τους στόχους του αλλά… αυτός ο άνθρωπος έχει καταδικαστεί από το Ανώτατο ως ανάρμοστος και μη ικανός να εκτελεί το καθήκον του Γενικού Ελεγκτή. Και θα γίνει τώρα βουλευτής, να νομοθετεί, ή ακόμη περισσότερο Πρόεδρος που θα αποφασίζει για το μέλλον μας;
Φυσικά το Δικαστήριο δεν του αφαίρεσε τα πολιτικά του δικαιώματα, αλλά ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης δεν κρίθηκε ανάρμοστος ΜΟΝΟ ως Γενικός Ελεγκτής. Κρίθηκε ανάρμοστος για οποιοδήποτε υψηλό δημόσιο καθήκον.
Από τον ίδιο δεν αναμένω ότι θα κατανοήσει τα πιο πάνω, αφού άλλωστε γι αυτό τον λόγο καταδικάστηκε.
Αναμένω όμως απ΄ όσους θλιβερά τον περιτριγυρίζουν να έχουν στοιχειώδη επίγνωση της ευθύνης τους…
Ποιος είναι ο Οδυσσέας;
Θα ξεκινήσω από ένα φαινομενικά μικρό ζήτημα που αφορά το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Το επέλεξα επειδή γράφτηκε πως δίπλα από τον Οδυσσέα συντάσσονται και κάποια μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας.
Ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης επιτέθηκε με ένταση στο Πανεπιστήμιο Κύπρου, γιατί προσέλαβαν ως συνεργάτη τον Κύπριο Νομπελίστα, κ. Χρ. Πισσαρίδη!
Και γιατί νομίζετε; Επειδή ο κ. Πισσαρίδης, είναι σε ηλικία συνταξιοδότησης και ως εκ τούτου το Πανεπιστήμιο Κύπρου, παρανομεί συνεργαζόμενο με τον συνταξιούχο, μοναδικό (μέχρι τότε), Κύπριο Νομπελίστα!
Είναι δυνατόν ακαδημαϊκοί να οραματίζονται το μέλλον της πατρίδας μας με έναν άνθρωπο με τέτοια λογική;
Μία ολοκληρωμένη όμως απάντηση στο ερώτημα ποιος είναι ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης, δίνει η ανάγνωση της ομόφωνης απόφασης του Συνταγματικού Δικαστηρίου με την οποία κρίθηκε ανίκανος να συνεχίσει να υπηρετεί στη θέση του Γενικού Ελεγκτή.
Το δικαστήριο περιγράφει τον Οδυσσέα…
Το Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα εναντίον του τέως Ελεγκτή σε 14 από τις 15 ενότητες για τις οποίες κατηγορήθηκε. Δεν άφησαν κανένα παράθυρο υπεκφυγών περιγράφοντας γλαφυρά και με ακρίβεια αυτά που διαπίστωσαν.
Και διαπίστωσαν λοιπόν πως ενεργούσε «…χωρίς αντίληψη των ορίων της αρμοδιότητάς του, χωρίς σεβασμό στους πολιτειακούς Θεσμούς και με έλλειψη ευθυκρισίας…».
Δεν γνωρίζω άλλο πολιτικό πρόσωπο στην Κύπρο να έχει διαπιστωμένη από το δικαστήριο έλλειψη ευθυκρισίας.
Το δικαστήριο κατέληξε επίσης πως εντέχνως παραποιούσε τα γεγονότα σε σειρά υποθέσεων «…μέσω αποσπασματικής παράθεσης και/ή προβολής του μέρους που στηρίζει τις θέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας».
Στοχοποιεί πρόσωπα εν τοιαύτη περιπτώσει τον Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα και άλλους «με εμπάθεια και έλλειψη αντικειμενικότητας».
Πρόσωπα που έπεφταν στα νύχια του ως ελεγχόμενοι αντιμετώπιζαν «αχρείαστες προεκτάσεις, σχόλια και θλιβερές αντιπαραθέσεις, ανεπίτρεπτους χαρακτηρισμούς, ειρωνείες, χλευασμούς και υπονοούμενα για ύποπτα κίνητρα και εξωθεσμικές συμπεριφορές».
Επεδείκνυε μηδενικό σεβασμό σε άλλους θεσμούς. Ακόμη και σε αυτούς στους οποίους απευθυνόταν, εάν δεν του άρεσε η απόφαση τους. Όπως έπραξε με την Αρχή κατά της Διαφθοράς, όπου όπως λέει το Δικαστήριο παρέκαμψε το πόρισμα «απαξιώνοντας το έργο και τη δικαιοδοσία της Αρχής κατά της Διαφθοράς και παραβιάζοντας κάθε όριο νομικού πολιτισμού».
Πρόκειται για άτομο το οποίο όπως διαπιστώνει (πάντα) το δικαστήριο, δεν σεβόταν τα δικαιώματα εκείνων που στοχοποιούσε και «ενεργούσε ως φορέας και εκφραστής της απόλυτης αλήθειας, χωρίς κανένα σεβασμό στα συνταγματικά και νόμιμα δικαιώματα του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα», ενώ σε άλλο σημείο αναφέρεται πως ο Γενικός Ελεγκτής όχι απλώς «πέρασε τη γραμμή» (crossed the line), αλλά με εμμονή παραβίαζε το τεκμήριο αθωότητας άλλου κρατικού αξιωματούχου και απαξίωνε το αθωωτικό πόρισμα της Αρμόδιας Αρχής κατά της Διαφθοράς, παραπέμποντας σε λαϊκά δικαστήρια».
Κατά την περίοδο της παντοκρατορίας του ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης αξιοποιούσε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως όμως τεκμηριώνει η καταδικαστική απόφαση «η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τον Γενικό Ελεγκτή δεν ήταν λελογισμένη και συνετή».
Επεδείκνυε μάλιστα «εμπάθεια η οποία δεν συνάδει με το μέτρο συμπεριφοράς κρατικού αξιωματούχου».
Δεν είχε αυτοέλεγχο και αυτοπεριορισμό, και υπήρξε κατά την επιτέλεση των καθηκόντων του «ουσιώδης έλλειψη κρίσης και συνέπειας», καθότι μεταξύ άλλων χρησιμοποιούσε δημόσια «απρεπή και προσβλητική για το επίπεδο του υψηλού αξιώματος του γλώσσα».
Το δικαστήριο στις τελευταίες του αναφορές πριν την ανακοίνωση της απόφασης για παύση δίνει το τελειωτικό κτύπημα με τη διαπίστωση πως «παραβίασε τα έσχατα όρια, επέδειξε συμπεριφορά πολύ κατώτερη του αναμενόμενου επιπέδου του αξιώματός του… Συμπεριφορά που αντικειμενικά κρινόμενη τον καθιστά ανίκανο για επιτέλεση των υψηλών καθηκόντων του».
Οι συνένοχοι…
Ο ίδιος αν και ανίκανος να επιτελέσει τα καθήκοντα του Γενικού Ελεγκτή αλλά ικανός να κυβερνήσει τον τόπο με ομόφωνη απόφαση Συνταγματικού Δικαστηρίου, επιθυμεί να επανέλθει και να εκδικηθεί το σύστημα που τον καταδίκασε.
Από τον Οδυσσέα δεν αναμέναμε κάτι λιγότερο.
Οι υπόλοιποι όμως που συντάσσονται γύρω του, οι νεοφανείς συνεργάτες του οι οποίοι επιθυμούν να καβαλήσουν το κύμα της πρόσκαιρης δημοφιλίας του, είναι από τώρα συνυπεύθυνοι και συνένοχοι
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
