Διαβάζω σχόλια και αντιδράσεις (και) για το τελευταίο project που ανακοινώθηκε, στο Πραστειό Αυδήμου, ένα πανεπιστήμιο το οποίο, σύμφωνα με τους επενδυτές θα απευθύνεται αρχικά σε 12.000 φοιτητές.
Είναι ενδιαφέρον ότι όποτε εξαγγέλλεται μια επένδυση - συνήθως εν μέσω υπερβολών τις οποίες τα ΜΜΕ λόγω των συμπλεγμάτων μιας χώρας μικρής όπως η δική μας αναπαράγουν με επίθετα όπως «μαμούθ», «το μεγαλύτερο» και άλλα - μια άλλη μεγάλη μερίδα αρχίζει τη μουρμούρα.
Η μέση οδός δεν ήταν άλλωστε ποτέ το φόρτε μας.
Kαι ναι, είναι γεγονός πως από «επενδύσεις» έχουν δει πολλά τα μάτια μας, ειδικά την περίοδο που το ξέπλυμα έδινε και έπαιρνε, όμως μήπως να γινόμασταν όλοι λιγότερο φοβικοί με τις επενδύσεις και να ασχολούμασταν επίσης με πράγματα πιο… βατά;
Διότι διαβάζω το ίδιο ερώτημα ξανά και ξανά από την ώρα που ανακοινώθηκε η επένδυση: Πόσα πανεπιστήμια σηκώνει η Κύπρος; Ομολογώ ότι δεν έχω τις γνώσεις και την εξειδίκευση να το απαντήσω. Αυτοί που ρωτούν, τις έχουν;
Μήπως, λέω, να σκέφτονταν να ρωτήσουν κάποιον που τις έχει; Διότι με δεδομένο ότι ξέπλυμα σε τέτοια μεγέθη δεν παίζει στην Κύπρο, το πολύ κάνα εστιατόριο, πρόκειται για επενδύσεις πραγματικές. Καλές ή κακές, πετυχημένες ή αποτυχημένες θα φανεί στη συνέχεια.
Εμάς ποιος μας ρώτησε; Και γιατί να μας ρωτήσει;
Είμαστε ευρωπαϊκό - υποτίθεται - κράτος με ελεύθερη οικονομία. Το πρώτο διασφαλίζει ότι, πλέον τουλάχιστον, οι επενδύσεις είναι επενδύσεις, το δε δεύτερο δίνει τη δυνατότητα μέσα από το Νόμο ο καθένας να φέρνει εδώ τα λεφτά του ή οι εδώ να τα επενδύουν επίσης σε όποιο project γουστάρουν. Και εδώ, για πανεπιστήμια μιλάμε δεν μιλάμε για οίκους ανοχής. Πόσα σηκώνει η Κύπρος; Όσα θέλει.
Αν δεν πάνε καλά θα κλείσουν και θα βρεθεί κάποιος άλλος να τα ανοίξει αλλιώς και αυτά και τις άλλες επενδύσεις ή θα τα πάρει η τράπεζα. Και ναι οι τράπεζες ελέγχονται διότι έδωσαν σε καταχρεωμένους developers τεράστια δάνεια ενίοτε με νέες εταιρίες που ενέγραψαν. Η κανονική διαδικασία επέβαλλε να πτωχεύσουν και οι εταιρείες να πουληθούν για να είναι πιο υγιείς οι επενδύσεις.
Δεν είναι όμως οι επενδύσεις το πρόβλημα, το σύστημα είναι.
Αλλά ακόμα και έτσι, το γεγονός ότι κρατήθηκε ο κατασκευαστικός κλάδος και από εκεί όλη η αλυσίδα της υλοποίησης των επενδύσεων (αν μιλάμε για έργα) ήταν σωτήριο για τη χώρα. Εάν η αντιπολίτευση ήταν στοιχειωδώς υπεύθυνη και εάν, αντί να επαναλαμβάνει ελλείψει προτάσεων την αποτελεσματική δυστυχώς λαϊκίστικη ανοησία ότι «ευημερούν οι αριθμοί» κάθε φορά που η οικονομία αναβαθμίζεται (αντί να υποβαθμίζεται όπως στις μέρες της), έλεγε στον κόσμο πως η ακρίβεια είναι πρόβλημα στην Ευρώπη και όχι μόνο εκεί σε συνθήκες παγκόσμιας αστάθειας,τότε πολλά θα μπορούσαν να εξηγηθούν.
Δυστυχώς όμως, τόσο το ΑΚΕΛ με τις αγκυλώσεις του ενάντια σε ότι έχει να κάνει με χρήμα (που δεν πάει στα κομματικά ταμεία) όσο και ο ΔΗΣΥ επιλέγουν να κάνουν αντιπολίτευση πάνω και πρώτα από όλα. Και καλά το ΑΚΕΛ, δεν έχει προτείνει ποτέ και κάτι μόνο επικρίνει και διαλύει. Ο ΔΗΣΥ όμως;
Όταν το Οκτώβρη η κυβέρνηση ανακοίνωσε και πάλι μέτρα ενίσχυσης της κοινωνίας για την ακρίβεια, ο ΔΗΣΥ απάντησε: «Χρειαζόμαστε στοχευμένες και μόνιμες πολιτικές που να ανακουφίζουν περισσότερο αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη ανάγκη. Πολιτικές που θα συγκρατούν τις ανελαστικές δαπάνες για να επιτρέπουν περισσότερα μέτρα στήριξης, φοροελαφρύνσεις και επενδύσεις μόνιμου αποτελέσματος». Τι όμορφα πράγματα! Προτάσεις όμως δεν κατέθεσε ούτε είπε πως αυτά μπορούν να γίνουν.
Σ’ αυτό λοιπόν το περιβάλλον είναι αναμενόμενο η κοινωνία να γίνεται όλο και πιο φοβική για τα πάντα, οι πάντες να θεωρούνται απατεώνες και διεφθαρμένοι, ο κάθε μυθομανής να γράφει ιστορίες για αγρίους για να βγάζει λεφτά και οι επενδύσεις να αντιμετωπίζονται με καχυποψία.
Λογικό όμως δεν είναι. Και τα ΜΜΕ καλό είναι να το προσεγγίζουν, με τη βοήθεια αυτών που το κατέχουν πιο πρόθυμα και εποικοδομητικά.
Και φτάνει με τη μιζέρια πλέον. Νισάφι. Το τουριστικό και επιχειρηματικό ρεύμα από το Ισραήλ λ.χ. ήταν η πιο ωφέλιμη ένεση για την οικονομία φέτος. Και εμείς; Εμείς θυμηθήκαμε ότι οι «πράκτορες» (της Μοσάντ λέει) περιφέρονται στα αεροδρόμιά μας και παραβιάζεται η ανεξαρτησία μας.
Οι «πράκτορες» βέβαια είναι προσωπικό ασφάλειας, οι μισοί Κύπριοι, οι οποίοι όπως και σε κάθε χώρα, εν μέσω πολέμου φροντίζουν να μην πάει κάτι στραβά και να έχουμε κάνα τρομοκρατικό χτύπημα σε ισραηλινές αερογραμμές και να μείνουμε χωρίς τουρίστες για 1-2 χρόνια και βάλε. Μακάρι να είχε και άλλους. Οι κανονικοί πράκτορες, της Μοσάντ και όχι μόνο εκείνης δεν εκπαιδεύονται με τεράστιο κόστος για να κοιτάζουν τα βρακούθκια της κυρίας Ελπινίκης που πάει να γινεί χατζίηνα στους Αγίους Τόπους. Έλεος.
Παρομοίως, έχουμε πουλήσει ακίνητα σε όλες τις φυλές του πλανήτη, μέχρι και αφίσες για κτηματικά στα Φαρσί είχαμε για να φέρουμε Ιρανούς… επενδυτές εδώ (τελικά πήγαν στα κατεχόμενα ευτυχώς). Μιλάμε δεν αφήσαμε ράτσα για ράτσα. Με το που άρχισαν οι Εβραίοι να χτίζουν και να αγοράζουν (άσχετο εάν οι μισοί και βάλε Ρώσοι που αγόραζαν εδώ ήταν Εβραίοι ανέκαθεν), θυμηθήκαμε ότι οι Εβραίοι θα μας αγοράσουν και ότι κάτι πάει Χ (και έξω από τον εγκέφαλό μας).
Σημειωτέον, ότι οι πλείστοι από αυτούς είναι οι τύποι που χειροκροτούν τη Χαμάς και θέλουν να ανοίξουμε τα σύνορα για να συντηρούμε εμείς όχι τους πραγματικούς πρόσφυγες βέβαια τους οποίους οφείλουμε να αναλαμβάνουμε στο πλαίσιο των δυνατοτήτων μας αλλά τους μουλάδες οι οποίοι στην Ευρώπη ξύπνησαν και θέλουν τη Σαρία ενώ ζητούν π.χ. να μην υπάρχουν σκύλοι στις γειτονιές τους διότι είναι «βρόμικο ζώο» (θού Κύριε…) όπως αποφάσισε ο προφήτης τους που είχε ολοκληρώσει τη σχέση του με τη μία από τις γυναίκες του στα εννιά της χρόνια.
Παρόλο που κανείς δεν τους παίρνει ευτυχώς στα σοβαρά, οι εναλλακτικοί σύντροφοι - woke - ταγάρια όταν ακούσουν για ανάπτυξη ηλεκτρίζονται. «Στην περιοχή, υπάρχει ένα είδος ενδημικής μολόχας, η malva alutus η οποία φυτρώνει μόνο στην Κύπρο. Κάτω τα χέρια από τη μολόχα μας!», ξέρω εγώ κάπως έτσι.
Το 90% τους είναι τελειωμένοι σε ιδιωτικά σχολεία κλασικά, δεν θα έτρωγαν ποτέ μολόχες που τρώνε οι χώρκατοι παρά μόνο kale και κινόα και κυκλοφορούν με ότι πιο μεγάλο μπορούσαν να βρουν σε SUV. Πώς να συμβιβαστούν με τις επενδύσεις; Επιβαρύνουν το περιβάλλον!
Δεν φτάνει που όσοι επενδύουν έχουν συχνά να αντιμετωπίσουν τον υπόκοσμο, διαφθαρμένους πολιτικούς και τη γραφειοκρατεία. Κι όταν πάνε αλλού, απορούμε μετά.
#Pellotopos γαρ!
*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
