O κ. Γεάδης, ο Ευρωβουλευτής του ΕΛΑΜ, δηλώνει ότι θα πρέπει «…να θέσουμε Πρώτα από όλα τα Έθνη μας, για να μπορέσουμε, όπως λέει περίπου το σύνθημα του Ντόναλντ Τραμπ, να Κάνουμε την Ευρώπη μεγάλη και περήφανη ξανά»...
Πρόκειται για μία ασυναρτησία η οποία ενώνει, την ακροδεξιά στην οποία ανήκει ο κ. Γεάδης, και την κομμουνιστική αριστερά στην οποία ανήκει το ΑΚΕΛ και οδηγεί υλοποιούμενο, σε μικρότερη και πιο αδύναμη Ευρωπαική Ένωση.
Πριν από τον κ. Γεάδη αυτό το ευφυολόγημα το είχε εκστομίσει ο Πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, ο διαβόητος Όρμπαν, ο οποίος όσοι παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην ΕΕ, γνωρίζουν θα ήταν ευτυχής εάν η χώρα του δεν εντασσόταν ποτέ στην ΕΕ.
Ο κ. Γεάδης, με το σύνθημα αυτό, επιδιώκει να προσεταιριστεί τον Τραμπ και την εκλογική του επιτυχία. Να δείξει ότι ανήκει στο ρεύμα των ισχυρών με λαϊκή απήχηση.
Πλην όμως αγνοεί μερικά στοιχειώδη πράγματα: Οι ΗΠΑ, δεν είναι Κύπρος. Οι ΗΠΑ, ήταν είναι και θα είναι στο προσεχές μέλλον μεγάλη χώρα.
Το όραμα της μεγαλοσύνης εκφραζόμενο από έναν ευρωβουλευτή προερχόμενο από την Κύπρο, ακούγεται φαιδρό. Τουλάχιστον. Ξεχνούν οι ακροδεξιοί Όρμπαν και Γεάδηδες πως οι ΗΠΑ, είναι εδώ και μερικούς αιώνες, ένα έθνος. Ένα κράτος, του οποίου οι πολίτες αισθάνονται τον εαυτό τους ως ένα λαό που κυβερνάται από μία κυβέρνηση.
Η Ευρωπαική Ένωση είναι 27 χώρες, που εκχωρούν ΚΑΠΟΙΕΣ αρμοδιότητες στην Ευρωπαική Ένωση. Αυτό που λέει ο Όρμπαν και ο κ. Γεάδης, αν τηρουμένων των αναλογιών το βάλουμε στις ΗΠΑ, ταυτίζεται με την πολιτική των ελαχίστων που ζητούν απόσχιση της Καλιφόρνιας από τις ΗΠΑ.
Όταν ο Τραμπ μιλά για αυστηρή μεταναστευτική πολιτική, και ενθουσιάζονται τα πλήθη, εννοεί την πολιτική του ενός δικού του κράτους. Αν στην Ευρωπαική Ένωση, εφαρμοστεί αυτή η προσέγγιση, εμείς θα είμαστε για κλάματα. Η Γερμανία, Πολωνία, η Αυστρία κλπ, θα κλείσουν τα σύνορα τους μία και καλή κατά τις ιδέες Τραμπ, θα παύσει να υπάρχει η όποια συνεργασία και αλληλεγγύη υπάρχει μέχρι σήμερα και οι παράνομοι που έρχονται στην Κύπρο θα μένουν στην Κύπρο.
Το ίδιο ή κάτι ανάλογο ισχύει για χίλια δυο άλλα ζητήματα. Γιατί τα κράτη για να αισθάνονται ισχυρά κατά τη λογική πάντα του Γεάδη, θα πρέπει τα ίδια να διαμορφώνουν τους κανόνες τους για τη μετανάστευση, για την οικονομία, για την ασφάλεια, το νόμισμα, τη φορολογία κοκ.
Όσο πιο μεγάλα -κατά τη λογική του Γεάδη- είναι τα έθνη τόσο μικρότερη θα είναι η Ευρωπαική Ένωση. Γιατί η έννοια του ισχυρού έθνους απάδει της έννοιας του διακρατικού οργανισμού που είναι σήμερα η ΕΕ.
Η ασυναρτησία του Γεάδη οδηγεί εκεί που οδηγεί και επιθυμεί το ΑΚΕΛ και οι υπόλοιποι κομμουνιστές στην Ευρώπη. Οδηγεί σε λιγότερη Ευρώπη. Πιο αδύναμη Ευρώπη. Σε Ευρώπη που δεν μπορεί να λάβει αποφάσεις στα μεγάλα.
Προσέξτε και κάτι άλλο: Ο Γεάδης και ο Όρμπαν, μιλούν για την Ευρώπη. Δεν μιλούν για την Ευρωπαική Ένωση. Διότι εάν τα κράτη ακολουθούν το καθένα τον δρόμο του, αυτή είναι η συνταγή διάλυσης της ΕΕ. Είναι η συνταγή των εθνικών ανταγωνισμών. Αυτό δεν καταλαβαίνουν και οι Κομμουνιστές που ενώ φλυαρούν καταγγέλλοντας αόριστα τον εθνικισμό, τον … ανάβουν πολεμώντας την ΕΕ. Το μοναδικό παγκόσμια μοντέλο διακυβέρνησης στο οποίο η εθνική ταυτότητα περνά σε 2 η μοίρα, προκειμένου οι λαοί, να έχουν μεγαλύτερο μερίδιο στην Ειρήνη, την ασφάλεια και την ευημερία.
