Το πολιτικό προσωπικό προσπαθεί. Μάταια όμως. Η κοινωνία δεν ακούει και δεν ενδιαφέρεται να ακούσει.
Πέντε δημοσκοπήσεις σε 15 μέρες δεν είναι «η εικόνα της στιγμής». Είναι μία πλήρης εικόνα. Μια πραγματικότητα. Η κοινωνία κινείται οριζόντια και μακριά από τα κόμματα. Χωρίς τα κόμματα. Και χωρίς την κυβέρνηση. Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι και τα μηνύματα ξεκάθαρα.
Οι έρευνες κοινής γνώμης (από Symmetron, IMR, Cypronetwork και δύο φορές από Prime) επιβεβαιώνουν το χάσμα μεταξύ της αλήθειας που βιώνουν οι πολίτες και των ψευδαισθήσεων που καλλιεργεί η κυβέρνηση. Η οριακή βελτίωση της εικόνας του Προέδρου και της αποδοχής του κυβερνητικού έργου δεν αποκρύβει τη μεγάλη και βαθιά δυσαρέσκεια του κόσμου, ιδιαίτερα για την οικονομική κρίση της καθημερινότητας.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν πείθει πλέον ούτε αυτούς που τον στήριξαν φανατικά την πρώτη Κυριακή. Πόσω δε μάλλον να πείσει όλους τους υπόλοιπους, οι οποίοι εκόντες άκοντες του έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης. Έχοντας διανύσει σχεδόν το μισό της θητείας του, ο Πρόεδρος μοιάζει ανήμπορος να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Να κάνει πράξη τα μισά από όσα υποσχέθηκε. Τα μισά.
Τα πράγματα δεν είναι καλύτερα για τα κόμματα. Ούτε για τα λεγόμενα μεγάλα, ούτε για τα μικρά, πολύ δε περισσότερο για τα συγκυβερνώντα. Η συνολική επιρροή τους στην κοινωνία έχει υποβαθμιστεί, ο λόγος τους δεν πείθει και οι αρχηγοί τους λαμβάνουν απροβίβαστο από τους πολίτες.
Το πάλαι ποτέ πανίσχυρο δίπολο ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ μόλις και μετά βίας αθροίζει 30%, το ΔΗΚΟ είναι σε κατάσταση απορρύθμισης και αναζήτησης νέου ρόλου, ΕΔΕΚ και ΔΗΠΑ βρίσκονται στη δίνη ενός καταστροφικού σπιράλ φθοράς, την ώρα που Οικολόγοι και Volt αδυνατούν να κεφαλαιοποιήσουν τη μεγάλη κοινωνική και πολιτική ανακατάταξη. Το ΕΛΑΜ, τηρουμένων των αναλογιών, δείχνει να ισχυροποιείται και να εξαργυρώνει την πολιτική της φιλανθρωπίας, αλλά δεν έχει βάθος, δεν έχει αφήγημα και δεν πείθει ότι μπορεί να αποτελέσει πόλο εξουσίας. Για την ώρα, φουσκώνει ελλείψει εναλλακτικής επιλογής.
Όσον αφορά τους καινοφανείς σχηματισμούς, τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Δεν συγκινούν και δεν κινητοποιούν τους πολίτες και δεν καταγράφοντα ούτε ως τάση στις δημοσκοπήσεις. Ακόμα και το κόμμα των Κυνηγών, το οποίο έχει μια καλή οργανωτική δομή, κάηκε στις… φουκούδες του αυτοκινητόδρομου.
Θα ήταν παράλειψη να μην μιλήσουμε για το «κόμμα του Οδυσσέα», αλλά η αλήθεια είναι ότι λίγα πράγματα μπορούμε να πούμε. Για την ώρα παραμένει ένα απλό ενδεχόμενο, μπορεί να γίνει, μπορεί και όχι. Εκείνο που ξέρουμε είναι ότι ο τέως Γενικός Ελεγκτής απολαμβάνει υψηλής και οριζόντιας αποδοχής, έχει αναπτύξει μια ισχυρή δυναμική και η κάθοδός του στον πολιτικό στίβο θα φέρει αναταράξεις. Εάν θα κατέλθει στην πολιτική ως επικεφαλής νέου κόμματος ή ως υποψήφιος για τις επόμενες Προεδρικές, αυτό θα ξεκαθαρίσει εν καιρώ τω δέοντι.
Επί του παρόντος κρίνουμε αυτό που βλέπουμε. Αποτυπώνεται μια ρευστή κατάσταση πραγμάτων και μια απεξάρτηση των πολιτών από το κομματικό σύστημα σε όλες του τις εκφάνσεις. Πέντε δημοσκοπήσεις σε 15 μέρες μάς έχουν πει πολλά. Το εξής ένα: τα πάντα ρει.
Υστερόγραφο: Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό προσωπικό προσπαθεί. Δεν περνά μέρα χωρίς να στείλει δεκάδες μηνύματα επί παντός επιστητού και σε όλα τα μέσα. Ακόμα και μηνύματα χωρίς πολιτικό περιεχόμενο και ουσία. Απλά για να πει κάτι. Μάταια όμως. Η κοινωνία δεν ακούει και δεν ενδιαφέρεται να ακούσει. Οι αντοχές έχουν εξαντληθεί, η υπομονή έχει τελειώσει, η απογοήτευση έχει εκτιναχθεί. Η επικοινωνία αποδεικνύεται δύσκολη υπόθεση. Ιδιαίτερα όταν έχει χαθεί η εμπιστοσύνη.
Υστερόγραφο 2: Δεν θα έλεγα ότι υπάρχει πλέον αγανάκτηση. Ίσως, αηδία περισσότερο. Εκείνο το αίσθημα της αποστροφής και της απόρριψης. Οριζόντια, με τις μικρές εξαιρέσεις να επιβεβαιώνουν τον γενικό κανόνα. Η παρατεταμένη οικονομική κρίση της καθημερινότητας κυοφορεί τις μεγάλες αλλαγές στον πολιτικό χάρτη.
Το άσχετο: Φρίκη.
* Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
