Το ανησυχητικό και σήμερα είναι ότι οι ημέτεροι ενώ βλέπουν την επικινδυνότητα των εξελίξεων στην περιοχή και πως ΗΠΑ και Βρετανία έχουν τις δυνατότητες να προστατέψουν το νησί μας και μάλιστα με το αζημίωτο για μας, συνεχίζουν να παίζουν το παίγνιο του «πατριωτισμού» και του μικροκομματισμού, προς ίδιον όφελος και όχι για το καλώς νοούμενο δημόσιο συμφέρον.

ΑΝΔΡΕΑΣ ΠΑΡΑΣΧΟΣ

Σε διάστημα μιας βδομάδας είχαμε συνεντεύξεις της πρέσβειρας των ΗΠΑ στην Κύπρο Julie D. Fisher και του Ύπατου Αρμοστή του Ηνωμένου Βασιλείου, Michael Tatham, με τους δύο να αγγίζουν την ουσία του Κυπριακού με πανομοιότυπες διατυπώσεις. Πρώτη η Αμερικανίδα διπλωμάτης είχε σημειώσει στο Legal Matters του Χριστόφορου Χριστοφή ότι, «ο χρόνος μετράει.

Και έτσι το ζήτημα της εκμετάλλευσης των ευκαιριών, επειδή δεν θα υπάρξουν πολλές άλλες, νομίζω είναι αυτό που είναι πραγματικά σημαντικό». Ο Βρεττανός διπλωμάτης είχε πει στην Μαρίνα Οικονομίδου της «Κ» πως, «Προσωπικά δεν θα χρησιμοποιούσα τη φράση τελευταία ευκαιρία, ωστόσο, θα έπρεπε να υπάρχει μία αίσθηση του κατεπείγοντος, ούτως ώστε να δοθεί έμφαση στο να υπάρξει πρόοδος».

Η διακήρυξη των Αμερικανών ότι «ο χρόνος μετράει» και των Βρετανών ότι «υπάρχει η αίσθηση του κατεπείγοντος», καταγράφηκε σαν αστραπή χωρίς βροντή στις επιλεκτικές αντιδράσεις στην ε/κ πλευρά. Συγκεκριμένα η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη δια του Εκπροσώπου της Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη είπε στο ΡΙΚ, ότι, είναι πολύ σημαντική η αναφορά του Βρετανού Ύπατου Αρμοστή, ότι το Λονδίνο στηρίζει πλήρως το συμφωνημένο πλαίσιο των Η.Ε. για λύση ΔΔΟ επειδή προέρχεται από χώρα που είναι εγγυήτρια δύναμη στην Κύπρο και μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας. Μάλιστα σε ότι αφορά τα όσα είπε ο Τέιθαμ ότι η έννοια της ΔΔΟ, αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης, ο Λετυμπιώτης είπε ότι η ΔΔΟ έχει περιθώριο συζητήσεων, «αλλά πάντοτε στη βάση του συμφωνημένου πλαισίου των Η.Ε.», βλέποντας πως Αμερικανοί και Βρετανοί τώρα που κρατάνε τα ηνία στην περιοχή και θα κόψουν και θα ράψουν και καλά θα ήταν να μην ξεφύγουν… Το ΑΚΕΛ από την πλευρά του, αναφέρεται στο ζήτημα χρόνος, σημειώνοντας ότι «ο Μάικλ Τέιθαμ, ορθά επισήμανε ότι, η ΔΔΟ είναι μία πολύ ευρεία έννοια που αφήνει πολλά περιθώρια συζήτησης, διαπραγμάτευσης για συμβιβασμούς και αφήνει χώρο για να συναντηθούν οι απαιτήσεις και οι ανησυχίες των δύο πλευρών. Εκείνο που παρέλειψε να αναφέρει ο Ύπατος Αρμοστής είναι ότι μέσα από δεκαετίες δύσκολης και επίπονης διαπραγμάτευσης οι πλείστες απαιτήσεις και ανησυχίες των δύο πλευρών ικανοποιήθηκαν μέσα από τις συγκλίσεις και είναι γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο που ο ίδιος ο Γ.Γ. του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι μας έμεινε το τελευταίο μίλι και ως εκ τούτου η διαπραγματευτική διαδικασία θα πρέπει να συνεχιστεί από εκεί που είχε μείνει στο Κραν Μοντανά. Σε διαφορετική περίπτωση θα συνομιλούμε για άλλα πενήντα χρόνια και υποθέτουμε ότι δεν είναι αυτό που επιδιώκει το Ηνωμένο Βασίλειο».

Έντονη η αντίδραση της ΕΔΕΚ καθότι αντιτίθεται σφόδρα σε μια λύση ΔΔΟ και σε σχετική ανακοίνωση προειδοποιεί ότι εδώ και χρόνια, πως: 

•    συνεχίζεται η βρετανική πολιτική της λεγόμενης «εποικοδομητικής ασάφειας», η οποία ανέκαθεν εξυπηρετούσε την τουρκική πολιτική. •    Η λεγόμενη «λύση» ΔΔΟ είναι τόσο ασαφής, επειδή δεν έχει εφαρμοστεί ποτέ και επειδή δεν συνάδει με το διεθνές δίκαιο και θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στην εξέλιξη χωρίς επιστροφή, σε λύση μη βιώσιμη όπως στην περίπτωση της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης. •    Οι διαδικασίες στη βάση ΔΔΟ, επιτρέπουν στην τουρκική πλευρά να θέσει όποιο θέμα επιθυμεί, ανεξαρτήτως συμβατότητας με το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. •    η Βρετανία συνεχίζει να επιδιώκει να έχει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις του Κυπριακού και η στάση της θα εκδηλωθεί στο πλαίσιο της άτυπης πενταμερούς διάσκεψης ή και στη συγγραφή του τελικού κειμένου της όποιας συμφωνίας, όπως και στην περίπτωση του Σχεδίου Ανάν». 

Το ότι «η Βρετανία συνεχίζει να επιδιώκει να έχει καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις του Κυπριακού» είναι αυτονόητο καθώς έχει δύο βάσεις στο νησί, η μία από τις οποίες είναι η πλέον ισχυρή του ΝΑΤΟ στην νοτιοανατολική Μεσόγειο. Με αυτό το δεδομένο ο ρόλος του Λονδίνου στις εξελίξεις στην περιοχή είναι εξαιρετικά σημαντικός αν συνδυαστεί με το γεγονός ότι ο στενότερος σύμμαχος του είναι η Ουάσιγκτον, η οποία έχει συμφωνήσει με τη Λευκωσία ένα Στρατηγικό Διάλογο, που σημαίνει ήδη πολλά.  Έτσι ο Ύπατος Αρμοστής χωρίς να κρύβει λόγια διακηρύττει σχετικά: «Θα είμαστε παρόντες σε υψηλό επίπεδο, καθώς το θέμα είναι πολύ σημαντικό για μας. Το Ηνωμένο Βασίλειο λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη τον ρόλο του ως εγγυήτριας δύναμης και θέλουμε να έχουμε όσο το δυνατόν πιο εποικοδομητική συμβολή στη διαδικασία». Ακόμα ο Βρεττανός διπλωμάτης διαμηνύει ότι, «ο Πρωθυπουργός έχει πλήρη επίγνωση της καίριας θέσης που έχει η Κύπρος στην ταραχώδη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και μοιράστηκε τις σκέψεις του με τον Πρόεδρο για τις προοπτικές που υπάρχουν στην περιοχή σε επίπεδο διεθνών σχέσεων. Είχαν παράλληλα μία πολύ εποικοδομητική συζήτηση για την κατάσταση στην περιοχή, τη Ρωσία και την Ουκρανία. Ακόμα κάτι εξαιρετικά σημαντικό στο οποίο η απάντηση του Βρεττανού διπλωμάτη είναι σαφέστατη σχετίζεται με το κεφάλαιο Κύπρος-ΝΑΤΟ, όπως το έχει θέσει στη δημόσια σφαίρα ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης: Ο Πρόεδρος είπε, «δείχνει να αντιλαμβάνεται τις σημερινές δυναμικές και τους περιορισμούς που υπάρχουν. Αυτό που θεωρώ σημαντικό είναι η επιδίωξη ενίσχυσης της αμυντικής σχέσης της Κύπρου με τη Δύση, περιλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, και αυτό κινείται σίγουρα προς τη σωστή κατεύθυνση. Ο Μάικλ Τέιθαμ έστειλε κι ένα μήνυμα στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων: «όταν ακούω τις επίσημες θέσεις των δύο πλευρών για τη ΔΔΟ νιώθω ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα. Όταν όμως ακούω τις ανησυχίες τους, το ποιες είναι οι προτεραιότητές τους και τι διασφαλίσεις ψάχνουν, τότε νιώθω πως η ΔΔΟ είναι μία ευρεία έννοια που επιτρέπει τη διαπραγμάτευση και αφήνει χώρο για συμβιβασμούς και συγκερασμό των συμφερόντων και των δύο πλευρών». Όταν τελικά ο Τέιθαμ ρωτήθηκε αν συμμερίζεται ότι αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία για το Κυπριακό και είπε ότι «δεν θα χρησιμοποιούσα τη φράση τελευταία ευκαιρία, ωστόσο, θα έπρεπε να υπάρχει μία αίσθηση του κατεπείγοντος, ούτως ώστε να δοθεί έμφαση στο να υπάρξει πρόοδος». Και κάπου στο τέλος της συνέντευξης του ο Βρετανός διπλωμάτης συνάντησε την Αμερικανίδα ομόλογο του όταν αυτή κατέληγε: Είναι το παράθυρο των ευκαιριών ανοιχτό; Νομίζω ότι είναι. Το ζήτημα είναι δε, πώς θα δούμε τους ανθρώπους να εκμεταλλεύονται αυτή την ευκαιρία και τι θα κάνουν με αυτήν. Και πραγματικά, βλέπω και ακούω πόσο πολύ θέλουν οι άνθρωποι να προχωρήσουν πέρα από το σημερινό status quo». Το ανησυχητικό και σήμερα είναι ότι οι ημέτεροι ενώ βλέπουν την επικινδυνότητα των εξελίξεων στην περιοχή και πως ΗΠΑ και Βρετανία έχουν τις δυνατότητες να προστατέψουν το νησί μας και μάλιστα με το αζημίωτο για μας, συνεχίζουν να παίζουν το παίγνιο του «πατριωτισμού» και του μικροκομματισμού, προς ίδιον όφελος και όχι για το καλώς νοούμενο δημόσιο συμφέρον. Διότι πέρα από το σημερινό status quo, είναι το μέλλον των παιδιών μας.

paraschosa@icloud.com

*Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα - Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews