Στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει ότι το Υπουργικό Συμβούλιο χωρίς να έχει ουσιαστική επαφή με την πραγματικότητα και να λαμβάνει επιστημονική άποψη για το τι δέον γενέσθαι, συζητά ως εάν να βρίσκεται σε καφενέ, αποφασίζει και διατάζει να βάζει «διαγωγή κοσμία», σε όσα παιδιά π.χ. καίνε το Ιούδα…
Ήμασταν παπαδοπαίδια και γνωρίζαμε κάθε λεπτομέρεια των ακολουθιών της Μεγάλης Βδομάδας και ιδίως όλα όσα αφορούσαν δράσεις που ήταν «εκτός νόμου», όπως για παράδειγμα την κλοπή ανθέων από τους κήπους της ενορίας για στολισμό του Επιταφίου το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης. Άλλη παρανομία δεν θυμάμαι. Εκείνο που προκαλούσε δέος σε εμάς τα παιδιά -αλλά ούτε που πλησιάζαμε- ήταν οι «πομπάρτες», τις οποίες πυροδοτούσαν ενήλικες στον προαύλιο χώρο του ναού δίπλα από την λαμπρατζιά. Ήταν οι ίδιοι που είχαν την ευθύνη για όλη την πανηγυρική δράση έξω από το ναό και οι οποίοι βρίσκονταν υπό τας διαταγάς του ιερέα.
Τώρα 50 χρόνια μετά και βάλε φτάσαμε στο σημείο να θρηνούμε νεκρούς, όπως το 22χρονο παλικάρι το Μεγάλο Σάββατο που σκοτώθηκε όταν πάσσαλος το χτύπησε στο κεφάλι. Ακόμα είδαμε συμμορίες ανηλίκων να επιτίθενται με αυτοσχέδιο κανόνι έναντι αστυνομιών περιπόλων και άλλους ανήλικους να προκαλούν χάος με αφορμή τις λαμπρατζιές. Και είμαι σίγουρος ότι οι πυρήνες όλων αυτών των παιδιών είναι οι ίδιοι που ασχημονούν αλλά και προκαλούν έκτροπα στα γήπεδα και θέτουν σε κίνδυνο ζωές.
Χτες Τρίτη του Πάσχα ο υπουργός Δικαιοσύνης Μάριος Χαρτσιώτης όταν ρωτήθηκε σχετικά για την αποτυχία του κρατικού μηχανισμού να ρυθμίσει τις λαμπρατζιές με αποτέλεσμα το θάνατο του 22χρονου, απάντησε: «Δεν είναι ώρα για ευθύνες». Αν ωστόσο κ. υπουργέ μετά τον θάνατο ενός νέου δεν είναι ώρα για ευθύνες, πότε είναι;
Ο κ. Χαρτζιώτης επέρριψε τις ευθύνες στη Βουλή εξηγώντας ότι το Φεβρουάριο του 2025 εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο σχετικό νομοσχέδιο για τις λαμπρατζιες και ακολούθησαν τρεις συνεδρίες στη Βουλή. «Κάλεσα τη Βουλή έστω και την υστάτη, στις 10 Απριλίου, να ψηφιστεί το νομοσχέδιο», εντούτοις είπε η παράκλησή του δεν εισακούστηκε, και ένιψε τα χείρας του.
Η Επιτροπή Νομικών απάντησε την ίδια μέρα και άφησε καθαρά να φανεί ότι την ευθύνη έχουν οι αρχές ασφαλείας, τουτέστιν η κυβέρνηση: «Επειδή η αλήθεια δεν κρύβεται με παραπληροφόρηση του κοινού, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε σε όλους τους αρμόδιους φορείς ότι σύμφωνα με το αυστηρότατο νομικό πλαίσιο που ψηφίστηκε πρόσφατα από τη Βουλή των Αντιπροσώπων σχετικά με τις πυρκαγιές και αφορά στην τροποποίηση του περί Δήμων Νόμου και του περί Κοινοτήτων Νόμου, απαγορεύεται το άναμμα φωτιάς σε οποιοδήποτε σημείο εντός ορίου ανάπτυξης αρχών τοπικής διοίκησης, πλην ορισμένων εξαιρέσεων, εντός των οποίων προφανώς δεν συμπεριλαμβάνεται το άναμμα λαμπρατζιάς. Συναφώς, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο ήταν ξεκάθαρο και οι αρμόδιες αρχές όφειλαν να το εφαρμόσουν και να προβούν σε αυστηρή εποπτεία προς τήρηση της ασφάλειας των πολιτών», καταλήγει η Επιτροπή.
Από την πλευρά του ο υπουργός Δικαιοσύνης ισχυρίστηκε ότι είναι άδικο η απερισκεψία κάποιων να μετατρέπεται σε κρατική ευθύνη ή η ευθύνη των γονέων να διαχειριστούν τα παιδιά τους, να μετατρέπεται σε κρατική ευθύνη, και είπε. «Διερωτήθηκαν αυτοί οι γονείς πού ήταν τα παιδία τους και τι έκαναν; Δεν είναι δυνατόν να έχουμε σε κάθε σπίτι ένα αστυνομικό για να προσέχει τα παιδιά του κόσμου», είπε και πρόσθεσε πως «δεν είναι δυνατόν η Αστυνομία να πατάξει την νεανική εγκληματικότητα όπως έχει εξελιχθεί. Τα περιστατικά, είπε, αφορούν παιδιά 11, 12, 14 ετών. Η διαγωγή σε τέτοια ηλικία αφορά πρωτίστως την οικογένεια και δευτερευόντως το σχολείο».
Θλιβερό το ότι ο κ. Χαρτσιώτης μίλησε και σαν παιδονόμος για μέτρα σε συνεργασία με την υπουργό Παιδείας, λέγοντας: «η εξωσχολική παραβατικότητα θα μεταφέρεται στη σχολική του διαπαιδαγώγηση του παιδιού και θα αντανακλά ακόμη και στο απολυτήριο του, στο σημείο της διαγωγής του». Τέλος είπε ότι θα αποταθεί στο Ανώτατο Δικαστήριο ώστε οι υποθέσεις ανηλίκων να προχωρούν αμέσως μετά τη σύλληψη σε δίκη, χωρίς χρονοτριβές.
Στην προκειμένη περίπτωση προκύπτει ότι το Υπουργικό Συμβούλιο χωρίς να έχει ουσιαστική επαφή με την πραγματικότητα και χωρίς να λαμβάνει επιστημονική άποψη για το τι δέον γενέσθαι, συζητά ως εάν να βρίσκεται σε καφενέ, αποφασίζει και διατάζει να βάζει «διαγωγή κοσμία», σε όσα παιδιά π.χ. καίνε το Ιούδα ή τον Μητσοτάκη και τον Γεωργίου στις λαμπρατζιές, χάνοντας τον στόχο. Αν η Παιδεία μας μπορούσε να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα, τότε η παραβατικότητα θα ήταν μικρό κακό. Εκεί που τα παιδιά μας διακρίνονται, ας πούμε στη μουσική και τον αθλητισμό βλέπουμε ότι τα μουσικά σχολεία είναι ο φτωχός συγγενής χωρίς αίθουσες και όργανα και με ολυμπιονίκες να προπονούνται σε γκαράζ…
Τώρα με τον φίλτατο Μάριο Χαρτσιώτη και τον Νίκο Χριστοδουλίδη πιθανότατα θα θριαμβεύσουν τα κατηχητικά…
parraschosa@icloud.com
* Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
