Ζήσαμε άλλη μια προεκλογική, η οποία ήταν κατά κύριο λόγο, κενή. Χωρίς ουσία, χωρίς να αγγίζει καν τα πελώρια ζητήματα, που λογικά θα έπρεπε να βρίσκονταν στο επίκεντρο… Κατά τα άλλα τα Κόμματα διερωτώνται γιατί έχουν εκροές και γιατί οι πολίτες ψηφίζουν άλλα ντ’ άλλων…

Και κάπως έτσι ολοκληρώθηκε άλλη μια προεκλογική περίοδος, και πλέον σήμερα θα μιλήσουν οι πολίτες δια της ψήφου τους. 

Μια προεκλογική, η οποία ήταν κατά κύριο λόγο, κενή. 

Χωρίς ουσία, χωρίς να αγγίζει καν τα πελώρια ζητήματα, που λογικά θα έπρεπε να βρίσκονταν στο επίκεντρο.

Στο επίκεντρο όλων, αλλά κυρίως των κομμάτων που διατείνονται ότι μπορούν να εκπροσωπήσουν επάξια την Κυπριακή Δημοκρατία στην ΕΕ, σε επίπεδο Κοινοβουλίου. 

Και αυτά τα ζητήματα, δεν ήταν πολλά. Ουσιαστικά δυο ήταν και συνεχίζουν να είναι. 

Μεταναστευτικό και Ουκρανία. 

Και μπορεί να διερωτηθεί κάποιος: Και τι να σου πουν οι υποψήφιοι ή έστω τα κόμματα για αυτά; Μπορούν από μόνοι τους να διαμορφώσουν γραμμή εντός της ΕΕ; 

Η απάντηση είναι πως όχι. Αυτοί από μόνοι τους, είτε οι υποψήφιοι είτε ακόμη και τα κόμματα, δεν μπορούν να χαράξουν πολιτική στην ΕΕ.

Αλλά τα κόμματα ανήκουν σε Ευρωπαϊκά Κόμματα, τα οποία αυτά είναι που χαράζουν την πολιτική της ΕΕ. Είτε σε επίπεδο Ευρωβουλής, είτε σε επίπεδο Κομισιόν, είτε σε επίπεδο Αρχηγών Κρατών. Διότι η ‘γραμμή’ για το τι ψηφίζεται και τι όχι, είναι από τα Ευρωπαϊκά Κόμματα που καθορίζεται, βάσει της ευρύτερης πολιτικής τους. 

Και στην ΕΕ, σε αυτή την Ευρωβουλή, υπάρχουν 7 Πολιτικές Ομάδες (Κόμματα βασικά).

Είναι οι Χριστιανοδημοκράτες ή αλλιώς Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ και στα αγγλικά EPP), στο οποίο μέλος είναι ο ΔΗΣΥ (και ο Νίκος Χριστοδουλίδης). 

Οι Σοσιαλιστές & Δημοκράτες (S&D) στο οποίο μέλη είναι ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ

Η Αριστερά - The Left (GUE/NGL), στην οποία μέλος είναι το ΑΚΕΛ

Οι Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές (ECR), στο οποίο μέλος είναι το ΕΛΑΜ

Οι Renew Europe, που μέλος τους είναι η ΔΗΠΑ

Οι Πράσινοι (Greens/EFA), μέλος των οποίων είναι οι Οικολόγοι ενώ στους πράσινους εντάχθηκε και το VOLT (το Volt πανευρωπαϊκά εξέλεξε το 2019 ένα ευρωβουλευτή – Γερμανία) 

Τέλος, η 7η Πολιτική Ομάδα στην Ευρωβουλή είναι η Ομάδα Ταυτότητας και Δημοκρατίας (ID – Identity and Democracy), μέλος της οποίας δεν είναι κανένα κόμμα από την Κύπρο.

Δεν θα μπορούσαν να μας πουν τα κόμματα και οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές τις θέσεις που πρεσβεύουν τα κόμματα τους στην ΕΕ για το Μεταναστευτικό και την Ουκρανία;

Και αν δεν έχουν κοινή πολιτική σε αυτά τα δυο, τότε τι το ψάχνουμε;

Ας μας έλεγαν τουλάχιστον ποιες προτάσεις θα στηρίξουν οι ίδιοι εντός των κομμάτων τους ή εντός της Ευρωβουλής επί των δυο συγκεκριμένων ζητημάτων. 

Ακούσατε κάτι; Όχι βεβαίως. Ψιλοακούστηκε για το Μεταναστευτικό με όλους να επικρίνουν (και μπορεί και ορθώς) μια πρόταση για παροχή διαβατηρίων στους Μετανάστες ώστε αυτοί να εγκατασταθούν σε άλλες χώρες της ΕΕ, αλλά αντιπρόταση συγκεκριμένη και πρακτική δεν ακούσαμε. Δηλαδή ακόμη και σε αυτό ‘μισές δουλειές’. Διότι επικρίνεις αλλά δεν προτείνεις. Άρα τι πολιτικό κόμμα είσαι όταν δεν προτείνεις και μόνο επικρίνεις; 

Αυτό είναι το ένα. Το άλλο που επισκίασε αυτή την προεκλογική ήταν που είδαμε τα κόμματα και τα στελέχη τους να επικεντρώνονται στον πόλεμο εναντίον του νεαρού 24χρονου υποψηφίου, Φειδία Παναγιώτου, με στόχο να τον εξευτελίσουν, λέγοντας των πολιτών λίγο – πολύ πως ο Φειδίας είναι ένα απολιτίκ πρόσωπο, το οποίο δεν έχει να προσφέρει κάτι στην Κύπρο.

Και την ίδια ώρα δεν αναλογίστηκαν ούτε δευτερόλεπτο, το λόγο που οι πολίτες στρέφονται στον Φειδία –τουλάχιστον δημοσκοπικά-.

Διότι αν δεχτούμε ή ακόμη και να συμφωνήσουμε ότι ο νεαρός είναι απολιτίκ τα πράγματα γίνονται χειρότερα. Όχι για τον Φειδία. Ούτε για εμάς τους πολίτες ή τους πολίτες που δηλώνουν ότι θα τον ψηφίσουν. Γίνονται χειρότερα για τα ίδια τα κόμματα.

Επειδή δυο τινά μπορούν να συμβαίνουν: Είτε όσοι πολίτες επιλέγουν Φειδία είναι ηλίθιοι (όπως υπονοούν τα κόμματα) είτε οι πολίτες μεταξύ ενός δήθεν ‘πολιτικ’ και ενός ‘απολιτικ’ επιλέγουν τον δεύτερο, διότι βαρέθηκαν τους πρώτους. Δεν τους πείθουν πλέον οι πρώτοι.

Δεν ξέρω ποιο από τα δυο είναι μεγαλύτερη πολιτική παρακμή για τα κόμματα. Το να θεωρούν τους πολίτες ηλίθιους και ότι τάχα ξεγελάστηκαν από τον Φειδία ή το να έπεσαν τόσο χαμηλά στην υπόληψη των πολιτών με αποτέλεσμα οι ψηφοφόροι να επιλέγουν οτιδήποτε άλλο εκτός από τους ίδιους, τα κόμματα δηλαδή. 

Αλλά η απάντηση είναι άλλη: Μέσα σε μια κενή προεκλογική εκστρατεία, το τι θα επιλέξει τελικά ο πολίτης στην κάλπη, όσοι πάνε τελικά, δεν έχει σωστό και λάθος. Σε μια κενή προεκλογική, χωρίς ουσία και στόχους, χωρίς συγκεκριμένες προτάσεις και θέσεις, ό,τι ψηφίσει κάποιος στο τέλος της ημέρας είναι ‘οκ’.  

Δεν θα προτρέξουμε να μιλήσουμε για αλλαγή του κομματικού και κατ’ επέκταση του πολιτικού τοπίου της Κύπρου. Αυτό θα καθοριστεί από τα σημερινά αποτελέσματα. 

Σήμερα είναι ημέρα εκλογών. 

Καλή ψήφο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΣΑΓΓΑΡΗΣ / Twitter: @tsangarisp