Η παρατεταμένη οικονομική κρίση ανατρέπει το πολιτικό οικοσύστημα - Σε κώμα η κυβέρνηση, στα τάρταρα τα κόμματα, στο ζενίθ η αβεβαιότητα. Δεύτερη ανάγνωση της δημοσκόπησης της Symmetron
Στη μία πλευρά, τα καλά νέα: ο ρυθμός ανάπτυξης, οι απανωτές αναβαθμίσεις, το δημοσιονομικό πλεόνασμα, η μείωση της ανεργίας, η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού. Στην άλλη πλευρά, το καλάθι της οικοκυράς. Η σύγκριση είναι αναπόφευκτη και τα συμπεράσματα αβίαστα. Η μεγάλη διάσταση μεταξύ των θετικών δεικτών της οικονομίας και της βαθιάς δυσαρέσκειας των πολιτών είναι εμφανής. Δεν είναι όμως και ανεξήγητη. Τα καλά νέα δεν έφτασαν ποτέ στην μεγάλη βάση της κοινωνίας. Όχι γιατί δεν ειπώθηκαν ξανά και ξανά, αλλά γιατί δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Η δημοσκόπηση της Symmetron MR, η οποία έγινε για λογαριασμό της 2Dots Ltd. και παρουσιάστηκε στην Offsite, επιβεβαιώνει την ασσυμετρία.
Σε αντιδιαστολή με την εικόνα ευρωστίας των δημόσιων οικονομικών, στην πραγματική οικονομία το παρατεταμένο κύμα ακρίβειας περιόρισε το οικογενειακό εισόδημα, μείωσε την αγοραστική δύναμη των πολιτών και εξουθένωσε τα λιγότερα προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας. Επιπρόσθετα, τα φαινόμενα κακοδιοίκησης και λεηλασίας του δημοσίου χρήματος, οι χρόνιες αγκυλώσεις και παθογένειες του κρατικού τομέα, αλλά και το ορατό αποτύπωμα της βαθιάς διαπλοκής, έκαναν τα πράγματα πολύ χειρότερα. Με αποτέλεσμα, η πλειοψηφία της κοινωνίας να έχει πάρει διαζύγιο από την πολιτική ελίτ. Δεν εμπιστεύεται το πολιτικό προσωπικό, απορρίπτει τα κυβερνητικά αφηγήματα και απαξιώνει σχεδόν καθολικά τους κομματικούς ηγήτορες.
Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα απέτυχε διαχρονικά και διαδοχικά να προστατεύσει την κοινωνία από τις σοβαρές κρίσεις της τελευταίας 15ετίας: τραπεζική και οικονομική κρίση του 2009 – 2013, υγειονομική κρίση του 2020, ενεργειακή κρίση του 2022, πληθωριστικές πιέσεις και εκτίναξη των επιτοκίων την περίοδο 2022-2024, αλλά και η επερχόμενη κρίση νερού. Η απογοήτευση του κόσμου από το πολιτικό προσωπικό οδηγεί στην αποξένωση και, νομοτελειακά, στον ανασχεδιασμό του πολιτικού χάρτη.
Στη δημοσκόπηση της Symmetron, το άθροισμα των δύο μεγάλων κομμάτων του τόπου (ΔΗΣΥ και ΑΚΕΛ) είναι κάτω από το 30%. Το άθροισμα. Όσον αφορά τα τρία κόμματα της λεγόμενης συγκυβέρνησης (ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, ΔΗΠΑ), η εικόνα είναι ακόμα πιο καταθλιπτική. Τα τρία κόμματα μαζί ούτε καν αγγίζουν το 10%. Ακόμα και το ενισχυμένο ποσοτικά ΕΛΑΜ, το οποίο εδραιώνεται στην τρίτη θέση, φαίνεται ότι δεν έχει την ικανότητα να κεφαλαιοποιήσει τη μεγάλη κοινωνική δυσαρέσκεια και να αποτελέσει έναν αξιόπιστο φορέα εξουσίας. Ούτε όμως και τα μικρότερα κόμματα, παλαιά και νέα, δείχνουν ικανά να συγκινήσουν τη σιωπηλή πλειοψηφία και να αναπτύξουν μια νέα δυναμική.
Σε γενικές γραμμές προκύπτει ότι, η επιρροή των κομμάτων έχει αποδυναμωθεί σε σημαντικό βαθμό, ενώ κάποια εξ αυτών βρίσκονται σε σπιράλ φθοράς, έχοντας ενδεχομένως κλείσει τον ιστορικό τους κύκλο. Εάν είχαμε εκλογές αύριο, η πρώτη επιλογή της κοινωνίας θα ήταν ο «Κανένας» (25,2% στην αποχή) και δεύτερη ο «Δεν Ξέρω» (18% αναποφάσιστοι). Το κομματικό σύστημα μοιάζει παντελώς ανήμπορο να παρακολουθήσει τη ροή των πραγμάτων και να προτάξει νέα αφηγήματα για την πορεία της χώρας.
Το ίδιο ισχύει και για την κυβέρνηση Χριστοδουλίδη και τον ίδιο προσωπικά τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η οριακή βελτίωση στους δείκτες αποδοχής του κυβερνητικού έργου και της προεδρίας, δεν αποκρύβει τη μεγάλη εικόνα: τη συντριπτική απόρριψη της κοινωνίας. Οκτώ στους δέκα πολίτες (79%) δίνουν απροβίβαστο βαθμό στην κυβέρνηση και δύο στους τρεις (64%) δεν εμπιστεύονται τον Πρόεδρο. Μόνο και μόνο το γεγονός ότι η κυβέρνηση Χριστοδουλίδη συγκρίνεται με τις χειρότερες περιόδους διακυβέρνησης της χώρας, θα έπρεπε να είχε οδηγήσει σε τεκτονικές αλλαγές και όχι σε προσπάθειες εξωραϊσμού μιας άθλιας εικόνας.
Όταν μιλά η κοινωνία, οφείλουμε να ακούσουμε τι λέει. Όχι κατ’ ανάγκην για να συμφωνήσουμε με όσα λέει, αλλά για να κατανοήσουμε «γιατί το λέει;». Η δημοσκόπηση της Symmetron επιβεβαιώνει ότι η παρατεταμένη οικονομική κρίση πυροδοτεί βαθιές κοινωνικές ζυμώσεις και φέρνει ανατροπές στο πολιτικό ισοζύγιο. Όσοι επιμένουν να βλέπουν το δέντρο, ας ξαναδιαβάσουν τις απαντήσεις των πολιτών. Όσο και αν μια δημοσκόπηση είναι φωτογραφία της στιγμής, πολλές φωτογραφίες μάς δίνουν μια ολόκληρη ιστορία. Το τέλος των κομμάτων όπως τα ξέραμε.
Υστερόγραφο: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απαντήσεις του κόσμου για την «επιθυμητή λύση στο Κυπριακό». Οι απόψεις είναι διχασμένες μεταξύ της διζωνικής (36%) και του ενιαίου κράτους (35%), επαληθεύοντας πλήρως τα ευρήματα της προηγούμενης έρευνας του Οκτωβρίου. Θα έλεγα ότι είναι τουλάχιστον σχιζοφρενικό να επιδιώκουμε ένα μοντέλο λύσης με το οποίο δεν συμφωνεί η πλειοψηφία του λαού. Πόσες φορές πρέπει να χτυπήσει το καμπανάκι;
Το άσχετο: «Σωστό περιεχόμενο»
* Τα όσα γράφονται στα ενυπόγραφα Άρθρα Άποψης εκφράζουν μόνο τον Συγγραφέα τους και δεν αποτελούν θέσεις της OffsiteNews
